Ελλάς, το μεγαλείο σου, βασίλεμα…ΕΧΕΙ!

Ελλάς, το μεγαλείο σου, βασίλεμα…ΕΧΕΙ! 

   Έκανα το σφάλμα να καθήσω για λίγα λεπτά στην τηλεχαύνωση, και κόντεψαν να πέσουν και τα υπόλοιπα μαλλιά μου, όσα δεν έχουν πέσει από όσα άκουγα τόσα χρόνια και δεν τα καταλάβαινα. Εκείνα, τα καταλάβαιναν και ‘’αποχωρούσαν’’ σταδιακά  σε ένδειξη διαμαρτυρίας.

    Μια ενημερωτική (?) εκπομπή, είχε σαν θέμα τα τέλη κυκλοφορίας, το ‘’πέσιμο’’ του συστήματος TAXIS, την απεργία των εφοριακών, την κατάθεση πινακίδων, όλα αυτά τέλος πάντων, τα εντελώς επίκαιρα.

    Όλοι μας ξέρουμε, όσοι έχουμε αυτοκίνητα, ότι μέχρι το τέλος κάθε χρόνου, πρέπει να πληρώσουμε τα τέλη κυκλοφορίας του επόμενου έτους, ή να καταθέσουμε τις πινακίδες, εάν αυτό κρίνουμε ότι πρέπει να κάνουμε.

    Με βάση τα οικονομικά δεδομένα, όπως έχουν διαμορφωθεί τα τελευταία χρόνια ( και εξακολουθούν να ‘’διαμορφώνονται’’ ) μεγάλο μέρος συμπατριωτών μας ( και όχι ‘’συμπολιτών’’, άσχετοι! ) δυσκολεύεται να ανταποκριθεί σε αυτή την οικονομική υποχρέωση. Αυτά είναι τα πρωτογενή στοιχεία.

    Εδώ λοιπόν, αρχίζουν τα δύσκολα, και οι…..αρμόδιοι φροντίζουν να τα κάνουν δυσκολώτερα, ρίχνοντας και λίγο από το πιπέρι της παράνοιας. Εξηγούμαι, για να μην παρεξηγούμαι λοιπόν.

    Ο καθένας από εμάς ξέρει και έχει αποφασίσει από μέρες τώρα, εάν θα πληρώσει τα τέλη ή εάν θα καταθέσει τις πινακίδες του, ή εαν θα κυκλοφορεί με το αυτοκίνητο χωρίς να τα έχει πληρώσει και ο…θεός βοηθός. Οι μέρες πέρασαν, ο χρόνος τελείωσε, και ακόμα το σκέφτονται για το τι από τα τρία θα κάνουν. Λες και περιμένουν να πέσουν λεφτά από τον ουρανό, ή να βοηθήσει ο μπάρμπας από την Αμερική, όπως κάποτε. Οι μέρες περνούν, και την ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΕΡΓΑΣΙΜΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ συνωστίζονται ( πού είσαι, Ρεπούση, σε έσκισα ! ) στις Εφορίες για τα περαιτέρω. Και δουλειά δεν γίνεται, γιατί αφ’ ενός είναι πολλοί, και  αφ’ ετέρου γιατί το σύστημα δουλεύει…Ελληνικά !

    Ποιος φταίει για αυτό ? Οι υπεύθυνοι πάλι ? Καλά, συμφωνούμε ότι δεν ξέρουν τι τους γίνεται, όπως θα δούμε και παρακάτω, αλλά για την δεδομένη περίπτωση, ΔΕΝ ΦΤΑΙΝΕ ΑΥΤΟΙ.

    Φταίνε οι συνωστιζόμενοι, που μαζεύονται σαν τα τσαμπιά σταφύλια, περιμένοντας τι ? Το θαύμα ? Μπορούσαν να πάνε λίγες μέρες νωρίτερα, και να κάνουν αυτό που επέλεξαν. Πάλι ‘’όταν φτάνει το αυγό στον κώλο’’ ? Παλιά δουλειά !

    Διαμαρτύρονται τώρα, γιατί οι υπάλληλοι δεν εξυπηρετούν, και γιατί ‘’πέφτει’’ το σύστημα. Τώρα, ‘’πέφτει’’ ή ‘’το πέφτουν’’ είναι ένα ακόμα θέμα για συζήτηση. Πάντα, όταν υπάρχει περισσότερη από την δουλειά ρουτίνας, αυτό το ρημάδι το σύστημα….’’πέφτει’’! Μας πείθει ?

    Με αυτά τα δεδομένα, αρχίζουν οι άναρθρες κραυγές αγωνίας και απόγνωσης, από όλους αυτούς που ‘’δεν πρόλαβαν’’, λες και πήγαιναν να προλάβουν το τραίνο… Και έρχονται οι καλοί μας υπεύθυνοι, που πρέπει να επέμβουν, και δίνουν την συνηθισμένη λύση, ως ‘’από μηχανής θεοί’’. ΠΑΡΑΤΑΣΗ !

    Εδώ λοιπόν, αρχίζει το τραγελαφικό του κράτους – οπερέτα στο οποίο ζούμε. Και δεν είναι αποτέλεσμα της κρίσης αυτό, γιατί γίνεται εδώ και πολλά χρόνια, και κατά τα φαινόμενα θα συνεχίζει να γίνεται, όσο υπάρχουν ηλίθιοι σε υπεύθυνες θέσεις. Και πάντα θα υπάρχουν.

    Πρώτο θέμα. Γιατί ΠΑΡΑΤΑΣΗ ? Τα χρονικά περιθώρια δεν είναι δεδομένα ? Μήπως πρόκειται για αγώνα μπάσκετ που έληξε ισόπαλος ? Ο ΧΡΟΝΟΣ ΕΛΗΞΕ ! Άς υπάρξουν οι προβλεπόμενες επιπτώσεις, την επόμενη φορά θα είναι εμπρόθεσμοι. Μόνον έτσι θα μάθουν να είναι συνεπείς στις υποχρεώσεις τους, και να τελειώνουμε πια με αυτές τις… παρατάσεις !

    Βλέπετε ότι γράφω ‘’τους’’ και όχι ‘’μας’’, όπως θα ήταν το σωστό. Επιτρέψτε μου να αυτοεξαιρεθώ, γιατί εγώ τουλάχιστον τηρώ τις προθεσμίες και οι όποιες ενέργειες μου, είναι μέσα σε αυτές.

    Πάει καλά… την έκαναν πάλι οι… υπεύθυνοι την δουλειά τους και έδωσαν…λύση ! Παράταση!

Παράταση όμως σε τι ? Σε αυτά που έχουν να ‘’αρμέξουν’’ και πάλι από τους πολίτες. Παράταση στην πληρωμή των ΤΕΛΩΝ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ.

    Δεύτερο θέμα. Και η ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΠΙΝΑΚΙΔΩΝ ? Εκεί δεν δίνεται παράταση, εφ’ όσον μπήκε το 2014, όποιος θέλει να καταθέσει τις πινακίδες, θα πληρώσει πρώτα και τα τέλη του 2014, μια και μπήκαμε σε αυτό. Είπατε τίποτα? γιατί δεν άκουσα !

    Μιλάμε για την απόλυτη παράνοια. Μιλάμε για τις δύο όψεις του ιδίου νομίσματος. Αυτά, ακόμα και η παιδική λογική, λέει ότι ‘’πάνε πακέτο’’. Η λογική των …υπευθύνων όμως, ακολουθεί τις ακολουθίες του Fibonacci σε συνδιασμό με την ευθεία Gaucy και τον κύκλο  του Euler. Πιάσε το αυγό και κούρεψτο, δηλαδή !

    Και βέβαια, η ηλιθιότητα δικαιολογεί πλήρως τις διαμαρτυρίες του κόσμου, που λέει ‘’μα είναι το ίδιο πράγμα, απολύτως συναφή μεταξύ τους’’.

    Με αυτά λοιπόν και με όλες τις ‘’ιστορίες καθημερινής τρέλλλλας’’ που συμβαίνουν, μόνο σε ένα συμπέρασμα μπορούμε να καταλήξουμε . Στο ΄΄ΕΛΛΑΣ, ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΣΟΥ , ΒΑΣΙΛΕΜΑ ΕΧΕΙ!’’

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ

Και ήρθαν οι μέρες των πατροπαράδοτων ευχών για τα Χριστούγεννα και το Νέο Έτος…

    Και δεν ξέρω πλέον, τι να ευχηθώ…

    Θα μπορούσα, χωρίς πολλή σκέψη, να ευχηθώ

ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ

Και

ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΣ Ο ΚΑΙΝΟΥΡΙΟΣ ΧΡΟΝΟΣ

    Και να ήμουν ‘’τυπικά’’ συνεπής.

     Πώς όμως αυτές οι ευχές θα είχαν ανταπόκριση από το μεγαλύτερο συντριπτικά μέρος των συμπατριωτών μας, όταν πάρα πολλοί  δεν έχουν να φάνε και πάνε στα συσσίτια, δεν έχουν σπίτι να μείνουν, δεν έχουν δουλειά για να κερδίσουν τίμια  τα ‘’προς το ζείν’’, δεν… δεν… πόσα ακόμη ΔΕΝ ????

    Θα ήθελα να είμαι αισιόδοξος, και να ευχηθώ να καλυτερέψουν τα πράγματα, όμως και να το κάνω, δεν το βλέπω να γίνεται. Βάλαμε κακό μπελά στο κεφάλι μας, αλλά αυτό δεν θα το σχολιάσουμε σήμερα.

    Τι άλλο μένει να ευχηθώ παρά την επιστροφή των Ελληνικών Παραδοσιακών Αρχών περί οικογενείας, πατρίδας , θρησκείας.

    Τι άλλο μένει να ευχηθώ παρά ΚΟΥΡΑΓΙΟ για όλα όσα ήρθαν και περιμένουμε να έρθουν ακόμα…

    Οι μόνες ευχές που μπορώ να κάνω και που ελπίζω να πιάσουν τόπο, είναι

   ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΜΑΣ, ΕΜΕΙΣ ΚΑΙ ΟΣΟΙ ΑΓΑΠΑΜΕ

   ΝΑ ΣΦΙΞΟΥΜΕ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΤΟΥΣ ΔΕΣΜΟΥΣ ΠΟΥ Ο ΑΤΟΜΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Η ΕΥΔΑΙΜΟΝΙΑ ΔΙΕΛΥΣΕ.

   ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΤΟΝ ΣΥΜΠΑΤΡΙΩΤΗ ΜΑΣ ΣΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΜΕ ΤΙΣ ΙΔΙΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΜΕ ΕΜΑΣ, ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΝ ΒΟΗΘΗΣΟΥΜΕ ΑΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ.

   ΝΑ ΠΕΡΙΦΡΟΥΡΗΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΑΣ ΜΕ ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΦΡΟΝΤΙΔΑ.

    Και αφού τα κάνουμε όλα αυτά, τότε μπορούμε να πούμε

ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ

Και

ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΣ Ο ΚΑΙΝΟΥΡΙΟΣ ΧΡΟΝΟΣ

Ανδρέας.

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ ( 21 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 1969 )

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ ( 21 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 1969 )

    Για πότε πέρασαν 44 ολόκληρα χρόνια ? Ούτε που το κατάλαβα. Σαν να ήταν εχθές…Μια ΖΩΗ ολόκληρη.

    Πριν από 44 χρόνια, λοιπόν, τέτοια περίπου ώρα που γράφω τώρα, και μετά από ατέλειωτες πρόβες, παραταχθήκαμε  κατά τα προβλεπόμενα στην πλατεία της Στρατιωτικής Σχολής Ευελπίδων , της Σχολής ΜΑΣ, εκείνης που είχαμε βρέξει  με τον ιδρώτα μας άπειρες φορές, για να δώσουμε τον Όρκο μας.
    Ήταν Κυριακή, 21 Δεκεμβρίου 1969, όταν  μετά από 89 μέρες και νύχτες από την ημέρα που μπήκαμε στη Σχολή, ήρθε η ώρα, αφού και το $ μηδενίστηκε, να δώσουμε τον Όρκο μας.
    Μπροστά μας, δεν βλέπαμε τίποτα περισσότερο από την προσμονή των επομένων ωρών, όταν μετά την ορκομωσία θα ετοιμαζόμασταν, ( ήμασταν ήδη έτοιμοι ) θα παίρναμε τις άδειές μας, και θα φεύγαμε για τα σπίτια μας.
    Θα βλέπαμε τους δικούς μας, τους φίλους μας, τα κορίτσια μας, τα στέκια μας, μετά από 89 ολόκληρες μέρες. Αυτή ήταν η κυρίαρχη σκέψη που υπήρχε στο μυαλό μας. ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΟ !
    Ήρθε η ώρα, και τα αναμενόμενα ‘’παραγγέλματα’’ κάτω από τα παγερά βλέμματα του Μπάρμπα- Πάνου και του Μπάρμπα-Γιάννη, των αγαλμάτων της πλατείας Ηρώων, δόθηκαν.
ΑΠΟΚΑΛΥΦΘΕΙΤΕ!
ΥΨΩΣΑΤΕ ΤΗΝ ΔΕΞΙΑΝ!
«Ορκίζομαι να φυλάττω πίστιν εις την Πατρίδα.
Υπακοήν εις το Σύνταγμα, τους Νόμους και τα Ψηφίσματα του Κράτους.
Υποταγήν εις τους ανωτέρους μου,
να εκτελώ προθύμως και άνευ αντιλογίας τας διαταγας των.
Να υπερασπίζω, με πίστιν και αφοσίωσιν,
μέχρι της τελευταίας ρανίδος του αίματός  μου, τας Σημαίας.
Να μην τας εγκαταλείπω, μηδέ να αποχωρίζομαι ποτέ από αυτών.
Να φυλάττω δε ακριβώς τους Στρατιωτικούς Νόμους,
και να διάγω εν γένει ως πιστός και φιλότιμος Στρατιώτης.»
ΟΡΚΙΣΘΕΝΤΕΣ, ΑΤΕΝΩΣ!
ΚΑΛΥΦΘΕΙΤΕ!
    Και αυτό ήταν, είχαμε γίνει ΚΑΝΟΝΙΚΟΙ Ευέλπιδες πλέον, εκτός από τον Γιάννη και τον Τάσο, που ήταν μικρότεροι ένα χρόνο και ορκίστηκαν αργότερα.
    Τον Όρκο, τον είχαμε μάθει απ’ έξω και ανακατωτά, τον είπαμε, ορκιστήκαμε, αλλά χρειάστηκε να περάσουν πολλά χρόνια και να τρέξει πολύ νερό κάτω από τα γιοφύρια, για να καταλάβουμε ΑΚΡΙΒΩΣ τι σημαίνει.
    Ήταν ένας Όρκος που τηρήθηκε από όλους μας, σημάδεψε την ζωή μας και μας ακολούθησε μέχρι τον Ιούλιο του 1973, οπότε και τον ΑΝΑΝΕΩΣΑΜΕ, σαν ανθυπολοχαγοί ( εντάξει, εντάξει, και ανθυπίλαρχοι ) πλέον.
    Και συνεχίσαμε να τον τηρούμε. Όπως όταν ήμασταν Ευέλπιδες. Ίσως όχι τόσο αγνοί, όπως τότε, όμως τον Όρκο μας τον τηρήσαμε ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ και θα συνεχίσουμε να τον τηρούμε, μέχρι να κάνουμε το Μεγάλο Ταξίδι.
    Εκτός από τον  Όρκο, αλλά απολύτως συνδεμένος με αυτόν, ήταν και ο Κώδικας Τιμής του Ευέλπιδος. Λίγα λόγια, όπως τα βρήκα αλλά και τα έζησα 44 χρόνια τώρα.
    Ο Κώδικας Τιμής Ευελπίδων υπάρχει εδώ και πολλές γενιές αξιωματικών, μεταφέρεται από γενιά σε γενιά Ευελπίδων και περιλαμβάνει συγκεκριμένες επιταγές.   Δεν εξαντλεί όλα όσα πρέπει να κάνει ή να έχει στο μυαλό του ο Εύελπις, αλλά θέτει το ελάχιστο όριο, κάτω από το οποίο εάν κάποιος υπολείπεται δεν είναι δυνατόν να ονομάζεται Εύελπις.
Α) Ο Εύελπις λοιπόν δεν κλέβει, δεν ψεύδεται, δεν εξαπατά, δεν συκοφαντεί, δεν κολακεύει. Τέλος, δεν ανέχεται στο περιβάλλον του ανθρώπους που κάνουν ένα από τα παραπάνω.
    Η πιστή τήρηση του κώδικα δημιουργεί συνθήκες αμοιβαίας εμπιστοσύνης και η αμοιβαία εμπιστοσύνη είναι σημαντικό στοιχείο για την ύπαρξη της ομάδας, όπως και η ομάδα είναι σημαντικό στοιχείο για την ύπαρξη της Μονάδας, που αποτελεί τη βάση του Στρατού.
Β) Ο Εύελπις δεν παραβιάζει τον όρκο του, για πίστη στη Πατρίδα, για υπακοή στο Σύνταγμα, στους Νόμους και τα ψηφίσματα του Κράτους, για αφοσίωση στο καθήκον.
Η τιμή και οι λοιπές στρατιωτικές αρετές, μέσω της στρατιωτικής αγωγής και της γνώσεως, διαμορφώνουν την ηγετική προσωπικότητα του Ευέλπιδος.
Σημείωση: Στο ξιφίδιο των Ευελπίδων είναι χαραγμένο το ρητό της ΣΣΕ:
                              «ΑΡΧΕΣΘΑΙ ΜΑΘΩΝ ΑΡΧΕΙΝ ΕΠΙΣΤΗΣΕΙ»
 Δηλαδή: Όταν μάθεις να διοικείσαι, θα μάθεις να διοικείς!
    Τα χρόνια, πέρασαν. Οι ρυτίδες ήρθαν. Τα μαλλιά μας άσπρισαν και έπεσαν. Τα προβλήματα, μας κυρίεψαν. Όμως, η ΚΑΡΔΙΑ ΜΑΣ είναι πάντα ζωντανή και πάλλεται από συγκίνηση κάθε φορά που ακούμε ή θυμόμαστε τον Όρκο που δώσαμε, τον Όρκο  που τιμούμε πάντα.

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ για σήμερα, παιδιά !

…ΤΗ ΔΕ ΗΜΕΡΑ ΤΗ ΕΒΔΟΜΗ…

…ΤΗ ΔΕ ΗΜΕΡΑ ΤΗ ΕΒΔΟΜΗ… 

    Την Κυριακή που μας πέρασε, το απόγευμα, μου λέει η γυναίκα μου.

‘’Ανδρέα, πάμε μια βόλτα στην αγορά, είναι ανοικτή σήμερα και θα είναι ωραία’’.

    Φυσικά, εννοούσε ‘’βόλτα’’ και όχι ‘’ψώνια’’, και έτσι κατεβήκαμε στην Αριστοτέλους, Τσιμισκή, Βενιζέλου κτλ.

    Η αγορά ανοικτή, τα καταστήματα φωτισμένα, η εικόνα όμορφη, αλλά μέσα στα καταστήματα έβλεπες μόνον σκυθρωπόυς υπαλλήλους, και όχι πελάτες. Οι μόνοι που έμπαιναν, ήταν κάποιοι που ζητούσαν τουαλέτα…

Η αγορά όμως, ήταν ανοικτή και όμορφη…

    Μου είναι αδύνατον να αντιληφθώ την σκοπιμότητα που κρύβεται πίσω από την απερίγραπτη εμμονή της Κυβερνήσεως, να είναι ανοικτά τα καταστήματα και την Κυριακή.

    Το γυροφέρνουν εδώ και δυό χρόνια τώρα, με την μία ή την άλλη πρόφαση, αλλά ακόμα δεν ΘΕΣΜΟΘΕΤΗΘΗΚΕ. Όπως φαίνεται όμως, θα γίνει και αυτό, ‘’μεθ’ ου πολύ’’.

    Κάθομαι και σκέφτομαι, ποιους θα εξυπηρετούσε κάτι τέτοιο. Με το κοντό μυαλό μου, βγάζω το συμπέρασμα ότι δεν θα εξυπηρετούσε κανένα. Και θα το αναλύσω παρακάτω, όπως το βλέπω.

    Οι κατηγορίες ανθρώπων που εμπλέκονται στην λειτουργία των καταστημάτων, είναι οι καταστηματαρχες, οι υπάλληλοι των καταστημάτων και οι πελάτες. Άντε λοιπόν, να δούμε ποιοι ωφελούνται.

Οι καταστηματάρχες πρώτα.

    Το να είναι ανοικτό το οποιοδήποτε κατάστημα και την Κυριακή, πόσο τους οφελεί ? Θα έχουν μεγαλύτερο ‘’τζίρο’’ και επομένως μεγαλύτερα κέρδη ? ‘’Πώς και δε’’, που έλεγε και ο μαθηματικός μου ο Φιλίππου το 1967 όταν του λέγαμε καμμία χαζομάρα. Οι εισπράξεις της Κυριακής, εάν το κατάστημα ήταν κλειστό, θα γινόταν το Σάββατο ( άλλη πονεμένη ιστορία ) ή την Δευτέρα. Σε όποια κατηγορία καταστημάτων και αν αναφερθούμε, εξαιρουμένων των εστιατορίων, καφενείων, σουβλατζίδικων, περιπτέρων, ταβερνών και παρεμφερών, που ούτως ή άλλως ήταν ανοικτά τις Κυριακές.

    Η νοικοκυρά πρέπει να αγοράσει φασολάκια την Κυριακή ? Δεν μπορούσε το Σάββατο ? Γιατί να είναι ανοικτό το σούπερ-μάρκετ ?

    Ο κύριος πρέπει να αγοράσει παντελόνι ( λέμε τώρα….) την Κυριακή ? Αν το αγοράσει την Δευτέρα ή την Τρίτη , έπεσε το νερό στο αλάτι ? Γιατί να είναι ανοικτά τα εμπορικά ?

    Τα ίδια ερωτήματα που δεν χρειάζονται απάντηση, υπάρχουν για όλες τις κατηγορίες των καταστημάτων, εκτός από αυτές που προανέφερα ( εστιατόρια κτλ )

    Επι πλέον, οι ίδιοι οι καταστηματάρχες και το διευθυντικό προσωπικό τους είναι τόσο πορωμένοι που δεν μπορούν να κάνουν μια μέρα μακρυά από το κατάστημα ?

    Η αύξηση του ‘’τζίρου’’, θα είναι αμελητέα, και θα οφείλεται σε κάποιους που τυχαία πέρασαν από έξω και ξαφνικά θυμήθηκαν ότι χρειάζονται λουράκι για το ρολόι τους…

    Στο κάτω-κάτω, εάν θέλουν τόσο πολύ να είναι ανοικτά τα καταστήματά τους συνεχώς, μη χάσουν και καμμία δραχμή, ας βάλουν και ένα κρεβάτι στο ‘’ιδιαίτερο’’, και ας μετακομίσουν εκεί. Σίγουρα θα ησυχάσει πολύς κόσμος…

Οι υπάλληλοι των καταστημάτων, τώρα.

    Αυτοί είναι τα πραγματικά θύματα της υποθέσεως που τόσο ανάλγητα , αδιάφορα και άφρονα ετοιμάζεται να επιβάλει η Κυβέρνηση.

    Και καλά, οι καταστηματάρχες, περιμένουν περισσότερες εισπράξεις. Οι υπάλληλοι τι περιμένουν ? Όπως τους έχουν καταντήσει, λίγο απέχουν από τα γνωστά ‘’ντουρντουβάκια’’ ( άμισθη υποχρεωτική εργασία να θυμίσω ) Παίρνουν υπερωρίες ? Παίρνουν ‘’ρεπό’’ άλλη μέρα ? Τους λέει κανένας έστω και ‘’ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ’’ ? Κολοκύθια ! ‘’Έναν κβά τσόκια’’ παίρνουν, που λέει και ο Διονύσης

    Τους μισθούς , τους έκοψαν. Τις άδειες, τις κατάργησαν. Ta ‘’ρεπό’’, όνειρο απατηλό. Τα δώρα, ‘’πήγαν καλλιά’’ τους. Να δουλεύουν και την Κυριακή ? Θα το κάνουν, θέλοντας και μη οι ταλαίπωροι, γιατί πλέον ισχύει το ‘’ΦΥΓΕ ΕΣΥ, ΕΛΑ ΕΣΥ’’. Από έξω, περιμένουν πολλοί και παρακαλούν μάλιστα. Τόσο εύκολα και απλά. Και χωρίς αποζημίωση παρακαλώ. Επομένως, θα σκύψουν το κεφάλι και θα συνεχίσουν να δουλεύουν, όπως στο ‘’THE WALL’’  των PINK FLOYD.

Και οι τελευταίοι εμπλεκόμενοι, οι πελάτες.

    Όλη την εβδομάδα, τι έκαναν ? Δεν βρήκαν χρόνο να αγοράσουν αυτά που χρειάζονται ? Δόξα τω Θεώ, τα καταστήματα έχουν μεγάλο ωράριο λειτουργίας όλη την εβδομάδα, και όποιος θέλει μπορεί να αγοράσει ό τι θέλει. Εδώ πρέπει να σημειώσω το ‘’ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΛΕΦΤΑ’’, πράγμα πλέον σπάνιο.

    Κάποιοι, υπέρμαχοι του μέτρου και άρα κατά την γνώμη μου ανεγκέφαλοι, θα ισχυριστούν ότι πρέπει να εξυπηρετηθούν και οι Δημόσιοι Υπάλληλοι, που εργάζονται όλες τις ημέρες πλήν Κυριακής και Σάββατου. Ας ψωνίσουν το Σάββατο. Βέβαια θα έρθει και αυτών η σειρά για οκταήμερη εργασία την εβδομάδα…

    Αφού αναλύσαμε με λίγα λόγια, που μπορούσαν να είναι και 10 σελίδες, τις τρείς κατηγορίες των εμπλεκομένων, ας δούμε και λίγο παραπέρα τα πράγματα και ας ψάξουμε για βαθύτερα αίτια του μέτρου.

    Στην Ευρώπη, όπου θέλουμε να λέμε ότι ανήκουμε, στις περισσότερες χώρες τα καταστήματα είναι ανοικτά και τις Κυριακές. Το ‘’ΓΙΑΤΙ’’, εκείνοι το ξέρουν.

     Πρέπει λοιπόν να εναρμονιστούμε σε όλα όσα εφαρμόζονται στην Ευρώπη ? Σύμφωνοι ! Να εναρμονιστούμε όμως ΣΕ ΟΛΑ και όχι επιλεκτικά σε ό τι βολεύει τις όποιες επιθυμίες και συμφέροντα ΄΄κάποιων’’. Το Γερμανικό σύνδρομο του ‘’ΑΡΜΠΑ’Ι’Τ’’ ( μαζί με το ΦΕΡΜΠΟΤΕΝ και το ΓΙΑΒΟΛ ήταν οι πρώτες Γερμανικές λέξεις που έμαθα ) απευθύνεται σε συγκεκριμένης ψυχοσύνθεσης ανθρώπους . Και οι Έλληνες, ευτυχώς δεν είναι Γερμανοί.

    Υπάρχει και η άποψη, ότι λόγω τουρισμού πρέπει τα καταστήματα να είναι ανοικτά και την Κυριακή.   Αυτή είναι μια χιλιομασημένη μαστίχα, που καιρός είναι να πεταχτεί. Υπάρχει η τουριστική περίοδος και οι τουριστικές περιοχές, που έχουν κατάλληλο ωράριο. Εκτός και εάν είμαστε μόνο τουριστική χώρα, και δεν το έχουμε καταλάβει.

    Κάποιοι πάλι λένε, ότι πίσω από όλα κρύβονται Εβρα’ι’κά συμφέροντα. Δεν είμαι σε θέση να το γνωρίζω. Όμως με αυτό το σκεπτικό, αναφύονται άλλα ζητήματα, πολύ σοβαρώτερα και με απώτερους σκοπούς. Αναφέρομαι πλέον σε θρησκευτικά ζητήματα.

    Ο Κύριος είπε ‘’ΕΞΗ ΗΜΕΡΕΣ ΕΡΓΑΣΟΥ ΚΑΙ ΠΟΙΕΙ ΠΑΝΤΑ ΤΑ ΕΡΓΑ ΣΟΥ, ΤΗ ΔΕ ΗΜΕΡΑ ΤΗ ΕΒΔΟΜΗ, ΣΑΒΒΑΤΑ ΚΥΡΙΩ ΤΩ ΘΕΩ ΣΟΥ’’. Αυτό μάθαμε στο σχολείο, αυτό εφαρμοζόταν μέχρι τώρα, εδώ και 2.000 χρόνια περίπου, και οι πρώτοι και καλύτεροι  που το τηρούν είναι οι Εβραίοι. Μόνο που εκείνοι, έχουν το Σάββατο σαν ημέρα λατρευτικής αργίας, και καλά κάνουν.

    Εμείς, είχαμε την Κυριακή, που σαν καλοί Ορθόδοξοι Χριστιανοί, σηκωνόμασταν το πρωί της Κυριακής, βάζαμε τα ‘’καλά’’ μας και πηγαίναμε στην Εκκλησία, να δοξάσουμε τον Κύριο και να προσευχηθούμε. Και το μεσημέρι, σαν καλή οικογένεια, μαζευόμασταν στο Κυριακάτικο τραπέζι, να φάμε το φαγητό μας, να συζητήσουμε όλοι μαζί, να δεθούμε περισσότερο σαν οικογένεια.

 

    Έτσι ήταν δομημένη η Ελληνική κοινωνία, και είτε αρέσει είτε όχι αυτό, έτσι διατηρήθηκαν τόσοι θεσμοί στην πατρίδα μας, όπως η οικογένεια, η πίστη, η φιλοπατρία. Όλα αυτά, πρέπει να πολεμηθούν με κάθε τρόπο, όλα πρέπει να ισοπεδωθούν, στο όραμα της Παγκοσμιοποίησης, που λίγο-λίγο, με μικρά αλλά σταθερά βήματα, εφαρμόζεται. Και καλά, σε άλλες χώρες με ‘’κρυόκωλους’’ πολίτες, δεν υπάρχει και μεγάλη αντίδραση, γιατί δεν αλλάζουν και πολλά από την καθημερινότητά τους. Εμείς όμως, ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΤΣΙ !.

    Ας αναλογιστούμε όλοι μας, όλα αυτά που βήμα-βήμα γίνονται προς αυτή την κατεύθυνση. Αυτά που μέρα με τη μέρα κάνει η Κυβέρνηση. Πολλοί την λένε εγκληματική, άλλοι προδοτική, και άλλοι μεταχειρίζονται παρόμοιες εκφράσεις. Δεν θα τις υιοθετήσω. Απλώς, θα πώ ότι δεν είναι πλέον Ελληνική Κυβέρνηση, αλλά Ευρωπαική καρικατούρα που δίνει ‘’γην και ύδωρ’’  στους ‘’εταίρους’’ μας, εφαρμόζοντας όποια ανωμαλία τους κατέβει στο κεφάλι. Γιατί, για εμάς τους Έλληνες, για ΑΝΩΜΑΛΙΕΣ πρόκειται.

    Δεν ξέρω πάνω στο συγκεκριμένο θέμα, ποιες είναι οι απόψεις σας. Αναφέρομαι στην λειτουργία των καταστημάτων. Ξέρω όμως, ότι εγώ δεν πρόκειται να πάω για ψώνια στην αγορά την Κυριακή, σεβόμενος όλα όσα πρέπει να σέβομαι, και κυρίως τον εαυτό μου. Εξαίρεση, εάν ‘’μείνω’’ από τσιγάρα…Που και αυτό θα πρέπει να το προβλέπω !

    Όσο για όλους τους υπολοίπους, έχω να προτείνω να κρατήσετε την Κυριακή για τον εαυτό σας και τις οικογένειές σας, όχι σαν δείγμα αντιστάσεως, αλλά για την προστασία των θεσμών της Ελληνικής Κοινωνίας.

Ανδρέας Μελεζιάδης