ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΟΓΟΥ

  Τελικά, μου φαίνεται οτι το θέατρο του παραλόγου, οχι μόνο έχει πέραση, αλλά έχει και και πολλούς θεατές.

    Αφού κατάφεραν να ‘’φορτώσουν’’ όλα τα επώδυνα οικονομικά ( και άλλα…) μέτρα σε μία κυβέρνηση – μαριονέτα, τώρα πλέον ΝΔ και ΠΑΣΟΚ (ή ΠΑΣΟΚ και ΝΔ αν προτιμάτε…) μπορούν απερίσπαστα να επικεντρωθούν στα καθημερινά τους προβλήματα, που δεν είναι άλλα απο την ανάκαμψή τους, εν όψει εκλογών. Αποστασιοποιημένα απο την διακυβέρνηση (?) της χώρας, εκτιμούν οτι έχουν όλο το χρόνο να μας πείσουν οτι στις επερχόμενες εκλογές πρέπει να τους ψηφίσουμε, για να έχουμε μια νέα κυβέρνηση, με προσδοκίες για το μέλλον , την ανάπτυξη και την ανάκαμψη.

    Την ίδια στιγμή, ο υπάλληλος του Δ΄ΡΑΙΧ  ‘’πρωθυπουργός ‘’ μας, με κάθε ειλικρίνεια, δηλώνει ξεκάθαρα οτι η διατήρηση των μισθών και συντάξεων, είναι επιδίωξη και όχι εγγύηση.Ο προηγούμενος μας έλεγε για έναν εργαζόμενο σε κάθε οικογένεια, αυτός αύριο θα μας πεί  ‘’ένας εργαζόμενος ανα γειτονιά’’.

    Την ίδια στιγμή, οι υπουργοί μαλλώνουν μεταξύ τους, ο καθένας για τις αποφάσεις του άλλου ( ταξί κτλ ) δημιουργώντας εικόνες απείρου κάλλους.

    Την ίδια στιγμή, που απο ‘’έξω’’ διατυπώνονται γνώμες οτι το 2ο ΜΝΗΜΟΥΡΙΟ δεν είναι επαρκές για τη ‘’σωτηρία της Ελλάδος’’ και θα χρειαστεί επιπλέον δάνειο, ακόμα περισσότερες μειώσεις μισθών και συντάξεων ( μέχρι και 40% κυκλοφόρησε ) και ακόμα περισσότερα κοινωνικά μέτρα.

    Την ίδια στιγμή, που είναι φανερό σε όλους, οτι για αυτούς ο εχθρός δεν είναι άλλος απο τον Ελληνικό λαό, ο οποίος πρέπει να ταπεινωθεί όσο γίνεται περισσότερο.

    Την ίδια στιγμή, που η ΥΓΕΙΑ και η ΠΑΙΔΕΙΑ έχουν γίνει ‘’μαγική εικόνα’’ χωρίς εικόνα.

    Την ίδια στιγμή, που η τιμή βασικών αγαθών, απαραίτητων για την διαβίωση, τραβάει την ανηφόρα, και οι αρμόδιοι ανευθυνο’υ’πεύθυνοι βρίσκουν δικαιολογίες που κανένα δεν πείθουν.

    Την ίδια στιγμή που τον Ιούνιο τα πρόσθετα μέτρα περιλαμβάνουν την ολική κατάργηση 13ου και 14ου μισθού και συντάξεως ( θα τα πούμε έλλη φορά )

    Έρχονται τώρα, και μας λένε οτι ναί, μεν, αυτοί μας κατάστρεψαν, αλλα τώρα θα μας σώσουν. Είναι σαν να πετάς κάποιο στο γκρεμό, και μετά να τον πηγαίνεις στο νοσοκομείο για να τον κάνουν καλά.

    Απο πού να ξεκινήσουμε και πού να τελειώσουμε ?

    Ας ξεκινήσουμε με τα φαινομενικά μεγαλύτερα κόμματα, όπως βέβαια αυτό συμπεραίνεται απο τον αριθμό ‘’βολευτών’’ τους που εκμεταλλεύτηκαν την αφέλεια του Έλληνα.

    Με τυμπανοκρουσίες και φανφάρες το ΠΑΣΟΚ και με  ‘’γιαλαντζί’’ δημοκρατικές διαδικασίες, επέλεξε τον νέο πρόεδρό του, εκπληρώνοντας το όνειρο της ζωής του. Χωρίς λόγο και χωρίς αντίπαλο, κάλεσε το ‘’πλήθος’’ των οπαδών του  να αποφασίσουν, ποιόν θέλουν αρχηγό, τον Βενιζέλο ή κανένα. Μα, και μόνο ο ίδιος να ψήφιζε τον εαυτό του, αρχηγός θα γινόταν. Μήπως ο ‘’κανένας’’ θα ήταν πιό κατάλληλος ?  Γιατί δεν θα ήταν ο ‘’περί πολλαίς αμαρτίες περιπεσών ανήρ’’ Όμως, θέλουμε ‘’δημοκρατικές εσωτερικές διαδικασίες’’ για να ανακοινώσουμε μετά τα μιλιούνια που πήραν μέρος.Να πούμε οτι είμαστε ακόμα εδώ ( δυστυχώς για την πατρίδα)  Άσχετο, αν κάποιοι απο το ίδιο το κόμμα αηδίασαν με την ‘’χάλκευση’’ του αριθμού των οπαδών. Έπρεπε να δείξουν οτι ακόμα είναι πολλοί. Το μόνο που κατάφεραν είναι να δείξουν οτι υπάρχουν ακόμα ηλίθιοι και λαμόγια Το κατάφεραν. Νά τος λοιπόν, ένας ακόμα ‘’λαοπρόβλητος’’ που υπόσχεται να μας σώσει…Ο προηγούμενος λαοπρόβλητος, έγινε παγκόσμιος πολίτης ( κατα το Παγκόσμος Στρατιώτης). Λέγεται μάλιστα, οτι σαν εκδήλωση ευαρέσκειας, του υποσχέθηκαν την θέση του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ

    Και ενώ ο ίδιος και τα δύο άλλα ‘’λουλούδια’’ μας έφεραν σε αυτό το σημείο, έρχεται τώρα με υποσχέσεις, να μας πεί οτι αλλάξανε και δεν θα κάνουν τα λάθη που ομολογούν οτι έκαναν. Μα για τόσο ηλίθιους μας θεωρούν ? Η απάντηση είναι ΝΑΙ, ΓΙΑ ΤΟΣΟ ΗΛΙΘΙΟΥΣ ΜΑΣ ΘΕΩΡΟΥΝ.

    Ερχόμαστε τώρα και στον αντίπαλο. Τη ΝΔ, που απο κόμμα αποδοκιμασίας του 1ου ΜΝΗΜΟΥΡΙΟΥ, κατάφερε να κάνει αυτογκόλ χωρίς αντίπαλο. Γιατί έτσι μόνο μπορεί να δικαιολογηθεί η συμμετοχή και υπερψήφιση του 2ου ΜΝΗΜΟΥΡΙΟΥ. Εαν δεν συναινούσε ο Σαμαράς , όλοι ξέρουμε οτι θα γινόταν εκλογές που θα κέρδιζε, με ποσοστό 50% και βάλε. Όμως, η  ΝΔ δια του αρχηγού της αποφάσισε να πάρει μέρος, για να καλυτερεύσει τους όρους της δανειακής συμβάσεως ( έτσι μας είπαν, δηλαδή). Και με τις πολύ λογικές αντιδράσεις των ‘’βολευτών’’ της, που δεν ήταν εντελώς κόττες,άρχισε τις διαγραφές και επανεγγραφές ,αναβαπτίζοντάς τους σε μία νέα κολυμβήθρα του Σιλωάμ. Μήπως, φοβόταν να κερδίσει τις εκλογές, γιατί δεν ήξερε τί θα κάνει μετά ?

Τώρα, θέλει την εκλογική νίκη, για να μας σώσει και αυτός, απο εκεί που και αυτός έβαλε το χεράκι του για να  πάμε. Κάποιος πρέπει να του πεί οτι το πουλάκι πέταξε.

    Για τους υπόλοιπους, τί να πούμε ?

    Το ΛΑΟΣ, απο 100% εναντίον του ΜΝΗΜΟΥΡΙΟΥ, άλλαξε γνώμη και συμμετείχε ( προφανώς για να βελτιώσει τις συνθήκες εφαρμογής ). Μετά, το καταδίκασε και πάλι. Αύριο, μπορεί να μας πεί οτι ήταν απαραίτητο.

    Έχουμε και την Μπακογιάννη τώρα. «  Μνημουριακή » απο την αρχή μέχρι το τέλος. Τόσα χρόνια, τρώγανε στο ίδιο τραπέζι με τον Σαμαρά, αλλα με το ένα χέρι. Το άλλο, ήταν πίσω απο την πλάτη κρατώντας μαχαίρι, και περιμένοντας την ευκαιρία να το καρφώσει ο ένας στην πλάτη του άλλου. Η μεγάλη δημοκρατική παράταξη που λέγανε…

    Έχουμε και τους υπόλοιπους, αλλά δεν θα γράψω για τον καθένα χωριστά, ίσως κάποια άλλη φορά. Ποτέ δεν πίστευα οτι θα συμφωνούσα μαζί τους, αλλα νά το που έγινε και αυτό. Βέβαια, η συμφωνία είναι μόνο στο ‘’ έξω απο το ΜΝΗΜΟΥΡΙΟ’’ .

    Αυτοί που έχουν ακόμα μερίδιο εξουσίας, προσπαθούν με προεκλογικά τεχνάσματα να μας επηρεάσουν, για να δούμε πόσο πολύ ενδιαφέρονται για το καλό μας.

    Βγαίνει ο άλλος, και λέει οτι θα μαζέψει όλους τους λαθρομετανάστες, θα τους κλείσει σε στρατόπεδα, και θα τους στείλει εκεί απο όπου ήρθανε, ή αλλαχού. Και πού ήταν τόσο καιρό αυτός ο σωτήρας ? Πού τον είχαν κρυμένο ? Ά, ξέχασα, είχε άλλες δουλειές, διάβαζε το ΜΝΗΜΟΥΡΙΟ.

Αυτό το σχέδιο, έχει ημερομηνία λήξης, την επομένη των εκλογών, όποια κυβέρνηση και να γίνει εάν γίνει. Πάντως, ένα απο αυτά τα στρατόπεδα, θα χρειαστεί οπωσδήποτε. Το ‘’γιατί’’,  θα σας το εξηγήσω την επόμενη φορά.

    Υπάρχουν τόσα πολλά, που δεν μπορείς να τα γράψεις, γιατί δεν ξέρεις απο πού να αρχίσεις και πού να τελειώσεις. Το βέβαιο είναι οτι δεν τελειώνουν ποτέ.

    Το μεγαλύτερο πρόβλημα όμως, είναι η καταστροφή μιάς ολόκληρης γενιάς Ελλήνων, αυτών που είναι απο 25 μέχρι 40 χρονών. Μιάς, πρέπει να ομολογήσουμε, καλομαθημένης στην πλειονότητα και απαίδευτης γενιάς, με πακέτα πτυχίων χωρίς ουσιαστικές σπουδές αλλά και αντικείμενο, με σημερινή ανεργία πολύ μεγαλύτερη απο την επίσημη 30%, μιάς γενιάς που η δική μας ‘’ένδοξη γενιά του Πολυτεχνείου’’ ανάθρεψε σαν βασιλόπουλα. Τώρα, ήρθε το αυγό στον κώλο. Δουλειά, δεν βρίσκουν. Όσοι δουλεύουν είναι ευτυχισμένοι που μπορούν και ζούν. Σχέδια για δημιουργία οικογένειας ( ξέρετε τώρα, παιδιά κτλ, ‘’είδη πολυτελείας’’ πλέον), δεν υπάρχουν παρά μόνο στη φαντασία .Οικονομική ενίσχυση απο την οικογένεια, σπάνια, γιατί και αυτή δεν έχει.

    Τί σας έφταιξαν αυτοί, κύριοι ανίκανοι υστερόβουλοι και κερδοσκόποι φιλοτομαριστές κυβερνήτες ?     

    Τα δικά σας τα παιδιά ( και τα εγγόνια, και τα δισέγγονα, και τα τρισέγγονα ) δεν έχουν πρόβλημα. ΛΕΦΤΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ…

    Και μέσα σε αυτό τον ορυμαγδό, έρχονται κάποιοι να μιλήσουν για ‘’ηθικές αξίες’’ και άλλα ενδιαφέροντα. Να μιλήσουν για πράγματα που κάποτε είχαμε, αλλα πλέον τα κλειδαμπαρώσαμε στο πατάρι υπο την πίεση του βιοποριστικού πλέον προβλήματος.Ελπίζω να κρατήσαμε το κλειδί, μήπως και κάποια στιγμή χρειαστεί.

    Αυτό όμως που με ανησυχεί περισσότερο, είναι η αντιμετώπιση της καταστάσεως απο αρκετά μεγάλη μερίδα φίλων και γνωστών μας. Και κυρίως, είναι εκεινοι που ΠΟΝΕΣΑΝ μεν, αλλα ΔΕΝ ΜΑΤΩΣΑΝ ακόμα απο τα μέτρα που μας έχει επιβάλει ο ΝΕΟΣ ΑΞΟΝΑΣ με το Δ΄ ΡΑΙΧ. Θα το καταλάβουν αλλα τότε θα είναι ακόμα πιό αργά.

    Αρκετά για σήμερα. Τα έγραψα, αλλα δεν ξαλάφρωσα. Γιατί είναι πολύ βαρειά.

Ανδρέας Μελεζιάδης

ΔΙΑΦΗΜΙΣΕΙΣ

ΣΤΕΙΛΤΕ ΤΗΝ ΤΡΟΊ΄ΚΑ ΣΤΟ ΔΙΑΟΛΟ. ΕΙΝΑΙ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΣ

10/2/2012

Απέραντη θλίψη και οργή με κατέλαβε, όταν σηκώθηκα το πρωί, άνοιξα για λίγο την τηλεόραση και έκανα ένα ζάππιγκ στα κανάλια για να διαβάσω τίποτα εξελίξεις που μας ενδιαφέρουν.

    Μαυρίλα και καταχνιά παντού, καμμία αισιοδοξία για το μέλλον, ‘’ηγέτες της καρπαζιάς’’ να μας διαφεντεύουν, που συνεχώς ‘’χαράζουν κόκκινες γραμμές’’ για να τις διαγράψουν, ‘’πριν ο αλέκτωρ λαλήσει’’.

    Έκλεισα την τηλεόραση, και έκατσα στον υπολογιστή, όπως κάθε μέρα, για να δώ τα μηνύματά μου και να σας στείλω τα ‘’περίφημα ρουκουμουκου’’, σαν μπακλαβάδες και άλλα γλυκά, για να δηλώσουμε την ύπαρξή μας και να περάσουμε ακόμα μία μέρα με εσωτερική οργή και απογοήτευση.

    Τα ρουκουμούκου και όλα τα άλλα που παίρνω, αλλα και που στέλνω, από καιρό έχουν πάψει να είναι ‘’γλυκά’’, έχουν πλέον την γεύση του κινίνου και του αρσενικού.

     Ο λόγος, είναι ένας και μοναδικός. Η ψυχολογική αλλά και πραγματική κατάσταση που μας έφεραν οι επι σειρά ετών ΑΝΙΚΑΝΟΙ που τους βάλαμε να μας κυβερνήσουν. Ναι, τους βάλαμε. Με όραμα το τυρί. Την φάκα όμως, δεν την βλέπαμε. Εμείς, οι αθεράπευτα εύπιστοι, συναισθηματικοί και αισιόδοξοι, βλέπαμε, ως συνήθως, μόνο το παρόν, μόνο το τι θα πάρουμε, και ποτέ το τι πρέπει να δώσουμε ή να κάνουμε. Μέσα στον αρριβισμό του, ο Πάγκαλος είχε δίκιο στο ‘’μαζί τα φάγαμε’’. Γιατί, μπορεί όλοι σχεδόν εμείς να μην φάγαμε τίποτα, αλλα η ευθύνη μας είναι το ίδιο μεγάλη με την ευθύνη αυτών που ΕΜΕΙΣ βάλαμε να μας κυβερνήσουν. Το αιώνιο κομματικό πάθος, δεν μας άφηνε να δούμε κάτω από τη μύτη μας. Εμείς ανδρώσαμε τα ρεμάλια που μας φέρνουν κάθε μέρα και πιο κοντά στην εξαθλίωση και την καταστροφή.

     Και μπορεί, όλα όσα έχουν γίνει στον οικονομικό τομέα γενικώς, απλώς να έχουν υποβιβάσει το επίπεδο ζωής μας, γιατί δεν πεινάσαμε ακόμα. Ας μου πεί κάποιος, πώς θα ζήσουν το 20 % ( προς το παρόν ) των ανέργων, το πλήθος πλέον των αστέγων, των οικογενειών με εισόδημα 500 Ε το μήνα ( μήπως είπα πολλά ? )

     Αύριο – μεθαύριο, το νέο ΜΝΗΜΟΥΡΙΟ θα πάει στη Βουλή για έγκριση. Τι περιμένετε να γίνει ? Φυσικά και θα εγκριθεί με καθαρή πλειοψηφία. Αυτό δεν γίνεται συνέχεια ? Το κόμμα πάνω από όλα. Κάπου – κάπου, κάποιες άναρθρες κραυγές διαμαρτύρονται ‘’για την τιμή των όπλων’’, δηλώνουν τα γνωστά ‘’…..για τελευταία φορά….’’ Και χώνουν το κεφάλι τους στο χώμα σαν την στρουθοκάμηλο. ΄Βέβαια, όπως έχουμε εξελιχθεί, αυτούς δεν τους πολυενδιαφέρει, γιατί και τους βουλευτικούς μισθούς αλλα και τις βουλευτικές συντάξεις τους έχουν. Πόσα παίρνουν ?  6, 7, 8 ή 10.000 Ε ? Όσα και να τους κόψουν, θα μείνουν πολλά. Από αυτούς των 700 Ε που τους κόβουν το 20 %, μάλλον καλύτερα θα είναι. Αλλα οι τοκογλύφοι ( ΤΡΑΠΕΖΕΣ ) ζούν και βασιλεύουν. Είναι ‘’ΤΑΜΠΟΥ’’.

     Βγαίνει και ο χοντρός και λέει ‘’….οι εταίροι μας…’’. Αλλα, αν ξέρω καλά Ελληνικά, ΕΤΑΙΡΟΣ σημαίνει φίλος, σύντροφος. Από πότε το Δ΄ΡΑΙΧ  και ο νεότευκτος ΑΞΟΝΑΣ έγινε ‘’εταίρος μας’’?

     Μετά από λίγο καιρό, θα κάνουν εκλογές. Και θα βγούν και θα λένε.

ΚΑΝΑΜΕ ΛΑΘΗ, ΑΛΛΑ ΜΑΘΑΜΕ ΑΠΟ ΑΥΤΑ. ΜΕ ΤΗ ΒΟΗΘΕΙΑ ΤΩΝ ΕΤΑΙΡΩΝ ΜΑΣ, ΜΟΝΟ ΕΜΕΙΣ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΣΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ.

ΘΑ ΕΠΑΝΑΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΘΟΥΜΕ ΤΟ ΜΝΗΜΟΥΡΙΟ, ΚΑΙ ΘΑ ΠΕΤΥΧΟΥΜΕ, ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ.

ΕΟΚ ΚΑΙ ΝΑΤΟ ΤΟ ΙΔΙΟ ΣΥΝΔΙΚΑΤΟ

Και άλλα παρόμοια. Δυστυχώς, η στείρα άρνηση του ΚΚΕ, που δεν δίνει λύσεις σε τίποτα, σε πολλούς φαντάζει πλέον σαν ρεαλιστική πολιτική.

     Και θα τους ψηφίσουμε. Και θα τους βάλουμε και πάλι στη Βουλή να μας κυβερνήσουν. Και θα κάνουν και πάλι ‘’εξεταστικές επιτροπές’’ και άλλες αηδείες για να ΦΑΝΕΡΩΣΟΥΝ ΚΑΛΥΠΤΟΝΤΑΣ ή ΚΑΛΥΨΟΥΝ ΦΑΝΕΡΩΝΟΝΤΑΣ τα εγκλήματά τους. Γιατί, σε ένα καζάνι βράζουνε.

     Και εμείς, τι κάνουμε ? ΤΙΠΟΤΑ. Απλώς, περιμένουμε τις εξελίξεις, λες και δεν τις ξέρουμε. Γιατί κάποιοι δεν βάζουν το μυαλό τους να δουλέψει και λίγο ? Εκτός αν στη θέση του έχουν μαρμελάδα.

     Πρίν απο λίγο καιρό, έγραψα ότι η επιστροφή στη δραχμή είναι αναπόφευκτη. Κάποιοι με χαρακτήρισαν ηλίθιο και ΄΄βαλτό’’. Πέρα από τη βλακεία τους, μακάρι να ήμουν, και να είχα άδικο. Αν και η προσέγγιση έγινε με ιστορικά στοιχεία, μέρα με τη μέρα επαληθεύεται από τα γεγονότα. Φαίνεται πλέον, ότι είναι μονόδρομος. Και αυτό, γιατί μέρα με τη μέρα, η κατάσταση γίνεται μη αναστρέψιμη. Αμφιβάλλει πλέον κανένας ?

     Το έγκλημα, πάντως, είναι συγκεκριμένο.

Μας έκαναν να χάσουμε , πρώτα από όλα, το χαμόγελο και την αισιοδοξία μας.

Μαύρισαν την καρδιά μας.

Σμπαράλιασαν τις ελπίδες των παιδιών μας.

Όπου να ‘ναι, θα χάσουμε και την αξιοπρέπειά μας.

Και δυστυχώς, φαίνεται οτι τους αφήνουμε να συνεχίζουν να το κάνουν.

Γιατί, με διαδηλώσεις, απεργίες και ψηφίσματα, δεν γίνεται τίποτα.

Γιαυτό σας λέω, τι ‘’ρουκουμουκου’’ να σας στείλω ???????

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΑΝΤΑ ΔΙΔΑΣΚΕΙ

18/11/2011

….και αλοίμονο σε αυτούς που δεν το συνειδητοποιούν.

    Αναφέρομαι στην κατάσταση της Ενωμένης Ευρώπης, ή όπως αλλοιώς θέλουν να λέγεται.

    Μετά τον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο, και με τις τόσες καταστροφές που έγιναν από τους ΝΑΖΙ και όχι μόνο, δημιουργήθηκε μία νέα ευρωπα’ι’κή κατάσταση, που όλοι γνωρίζουμε ( Ανατολικό – Δυτικό μπλόκ κτλ ). Όταν άρχισαν να θεραπεύονται οι ουλές του πολέμου, από την Γαλλία (ΝΤΕ ΓΚΩΛ) άρχισε δειλά – δειλά να προωθείται μια καινούρια ιδέα, η ιδέα της ΕΝΩΜΕΝΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ. Η χώρα μας, ήταν από τις πρώτες ( Κ.ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ ) που πίστεψε σε αυτή την αναγκαιότητα, γιατί τί είναι καλύτερο από το ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ, ΕΝΩΜΕΝΟΙ, ΔΥΝΑΤΟΙ ? Ας μην ξεχνάμε ότι η Ευρώπη ήταν ο φτωχός συγγενής μεταξύ των δύο υπερδυνάμεων, ΗΠΑ και Σ. ΕΝΩΣΕΩΣ. Κανείς δεν της έδινε και μεγάλη σημασία, και τα κράτη της λειτουργούσαν σαν Αμερικάνικα παραρτήματα, και εφάρμοζαν το ‘’ό τι έχετε ευχαρίστηση’’.

    Τα χρόνια πέρασαν, οι συνθήκες διαφοροποιήθηκαν, το σύνθημα της Ενωμένης Ευρώπης άρχισε να υλοποιείται σταδιακά σε διάφορους τομείς και μεταξύ ομάδων κρατών της ίδιας περίπου οικονομικής ισχύος ( τελωνειακή ένωση, κοινότητα άνθρακος και χάλυβος, σύμφωνο BENELUX και άλλα.) Όλοι μας τα θυμόμαστε, ή τουλάχιστον οι μεγαλύτεροι από εμάς.

    Για να μη σας κουράζω, σε συνάρτηση και με την κατάρρευση της Σ. ΕΝΩΣΕΩΣ, δημιουργήθηκε η Ευρωπα’ι’κή Οικονομική Κοινότητα ( ΕΟΚ). Στη συνέχεια, εξελίχθηκε σε Ευρωπαί΄κή Ένωση, μια καθαρά ‘’φτιαχτή’’ πολιτικοοικονομική ένωση. Όλοι σχεδόν οι Ευρωπαίοι που συμμετείχαν, πανηγύρισαν, γιατί είχαν την εντύπωση ότι συμμετείχαν σε μια νέα οικονομική  υπερδύναμη. Και έτσι φαινόταν στην αρχή. Υπήρχε κάποιος σκεπτικισμός από μερικούς, αλλα οι εξελίξεις ήταν γρήγορες και θεαματικές. Να και το κοινό μας νόμισμα, το ΕΥΡΩ.

    Δεν έχω σκοπό να αναφέρω τα τερτίπια που σκαρφίστηκαν οι επίσημες κυβερνήσεις για να δεχτούν οι ‘’άρχοντες’’ να υιοθετήσουν το ΕΥΡΩ σαν επίσημο νόμισμα. Αυτά τα διαβάζουμε οπουδήποτε. Μαγειρέματα, αλλοιώσεις στοιχείων κτλ. Μπήκαμε όλοι, ‘’πλήν Λακεδαιμονίων’’ Στην περίπτωσή μας, Λακεδαιμόνιοι ήταν η Μ.ΒΡΕΤΑΝΙΑ και κάποιες άλλες μικρότερες χώρες, αλλα με ισχυρή οικονομία.

    Είχε δημιουργηθεί εν τω μεταξύ και το Ευρωπαί΄κό Κοινοβούλιο, με αναλογική συμμετοχή Ευρωβουλευτών από όλες τις χώρες.

Να και ο Πρόεδρος της ΕΕ.

Να και το Ευρωπαί΄κό Δίκαιο.

Να και το νέο Σύνταγμα της ΕΕ.

 Ώπα, εδώ άρχισαν τα παρατράγουδα. Το Σύνταγμα αυτό δεν εγκρίνεται από το σύνολο των μελών. Χρειάζονται και εκεί να γίνουν μαγειρέματα από τις κυβερνήσεις, όπως βολεύει για να εγκριθεί, είτε μέσω Βουλής είτε μέσω δημοψηφισμάτων. Έτσι άρχισαν οι πρώτοι τριγμοί, γιατί επιχειρήθηκε να χτιστεί ουρανοξύστης σε θεμέλια που σήκωναν μόνο πολυκατοικία.

    Οι ιδεολογικοί σκοποί της ΕΕ, μπήκαν στο περιθώριο, και την θέση τους πήρε ο Μαμμωνάς. Τον γνωρίζετε τον κύριο…

    Μία Ενωμένη Ευρώπη, σαν ένα κράτος, έπρεπε να έχει μερικά απαραίτητα συστατικά. Κυβέρνηση ενιαία , Ταμείο ενιαίο, Υπουργεία ή φορείς ενιαίους, όλα όσα τέλος πάντων, είναι χαρακτηριστικά ενός κράτους, ευνομούμενου ή όχι. Τι έγινε λοιπόν για αυτό ?

Φυσικά και οι ισχυρότεροι της ΕΕ γνώριζαν πως λειτουργεί ένα κράτος. Τα θέσπισαν όλα αυτά, χωρίς όμως να δώσουν πραγματική ενωτική ισχύ σε κανένα. Και κυρίως, στον οικονομικό τομέα.

    Σε ένα κράτος η κυβέρνηση έχει υποχρέωση για την ισομερή και ομοιόμορφη ανάπτυξη όλων των περιοχών της, εξασφαλίζοντας τα απαραίτητα κονδύλια, στο μέτρο των δυνατοτήτων της, και χορηγώντας τα αναλόγως. Αντικειμενικός σκοπός, είναι η ομοιόμορφη ανάπτυξη και το ενιαίο βιοτικό επίπεδο των πολιτών.

    Είδε κανένας τέτοιες ενέργειες από την ΕΕ ? Κάποια ‘’πακέτα στήριξης’’ δόθηκαν γενικώς, που παρά τις αρχικές προδιαγραφές τους, κατέληξαν στο ‘’πάρτε τα και κάντε τα ό τι θέλετε, αρκεί να μας φέρετε αποδείξεις για το ταμείο’’.

    Όλα αυτά είναι γνωστά, και είναι έτσι, ή κάπως έτσι. Και αυτό το λέω, γιατι δεν είμαι επιστήμονας σε θέματα Ευρωπαί΄κής Ένωσης, αλλα πιστεύω ότι διαθέτω το μίνιμουμ της λογικής.

   Αυτό λοιπόν το μίνιμουμ λογικής, μου δημιούργησε από καιρό κάποιες σκέψεις, και με οδήγησε σε κάποια συμπεράσματα.

    Οι Γάλλοι και οι Γερμανοί, ήταν αντίπαλοι σε δύο Παγκοσμίους πολέμους, μέσα στον 20^ο Αιώνα.

    Οι Πολωνοί, δεν θέλουν να δούν ούτε ζωγραφιστό Γερμανό, μετά τον Β΄ΠΠ, εξ αιτίας των όσων υπέστησαν.

    Οι Άγγλοι και οι Γάλλοι, έχουν εμπόλεμη αντιπαλότητα εδώ και αιώνες. Πρώτη φορά ήταν στο ίδιο στρατόπεδο, αναγκαστικά, κατά τον Α΄ΠΠ.

    Οι Ισπανοί με τους Γάλλους, έχουν μακρά ιστορία πολέμων.

    Οι Ιταλοί ήταν σύμμαχοι των Γερμανών κατά τον Β΄ΠΠ, αλλα κανείς δεν το θυμάται πιά.

    Οι Βέλγοι και οι Ολλανδοί, αν μπορούσαν, θα ‘’σφαζόταν’’ μεταξύ τους από την πολλή αγάπη.

    Αυτά και πολλά παρόμοια, δεν τα λέω εγώ, αλλα η ΙΣΤΟΡΙΑ.

    Ας δούμε και άλλες διαφορές.

    Κάθε λαός, έχει κάποιες ιδιαιτερότητες, που οι άλλοι δεν τις δέχονται και τις αποδοκιμάζουν.

    Είναι δυνατόν να συμβιβαστεί το αυθόρμητο και ενθουσιώδες των λαών της Μεσογείου ( Έλληνες, Ισπανοί, Ιταλοί, και ολίγον Γάλλοι ) με την απόλυτα υπολογιστική και ‘’κρυόκολη’’ ψυχοσύνθεση των Γερμανών και των άλλων Βορειοευρωπαίων ?

Και πόσες άλλες διαφορές που ο καθένας μπορεί να αναλογισθεί.

    Με αυτά τα δεδομένα, η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ Ενωμένη Ευρώπη φαντάζει ουτοπία, και υλικό για μελέτη από τους ιστορικούς του μέλλοντος.

    Είδαμε, τις διακυμάνσεις της ιστορίας. Όταν η πρόοδος έφτανε στο ΖΕΝΙΘ, εκδηλωνόταν  ηγεμονικές τάσεις από λαούς που νόμιζαν ότι τους ανήκει η παγκόσμια Ηγεμονία.

Είδαμε τους Γάλλους του Ναπολέοντα, τους Ρώσσους του Στάλιν, τους Γερμανούς του Κά’ι’ζερ την μια, του Χίτλερ την άλλη, τους Ιταλούς του Μουσολίνι και τόσες άλλες περιπτώσεις. Τι επακολούθησε ?

Πόλεμος, με αμέτρητα θύματα και καταστροφές και τελικά με κανένα νικητή από τους υποψήφιους ηγεμόνες. Και μετά, ξανά από την αρχή, να φτιάξουμε όσα καταστράφηκαν, να επουλώσουμε πληγές. Μέχρι τον επόμενο πόλεμο… Και ούτω καθ’ εξής.

    Πίσω όμως από όλους αυτούς τους πολέμους, υπήρχε πάντα ο κοινός παρονομαστής, ΤΟ ΧΡΗΜΑ. Ακόμη και πρίν από τον Β΄ΠΠ, αυτό είχε γίνει κατανοητό από τους έχοντες και κατέχοντες, και για το λόγο αυτό μετά τον πόλεμο, το τροπάρι άλλαξε.

    Δεν μπορούσαμε να λέμε πλέον ‘’παγκόσμια ηγεμονία’’ αλλά μπορούσαμε να λέμε ‘’ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ’’. Βέβαια, αυτό είχε διαφορετικές ερμηνείες, μερικές από τις οποίες είναι απολύτως θελκτικές.

    Πώς όμως φανταζόταν την παγκοσμιοποίηση οι εμπνευστές της ? Μα, φυσικά, όλοι μαζί, όλοι ίδιοι, αλλα με την δική μας ηγεμονία και διακυβέρνηση. Και μέχρι να γίνει αυτό, ‘’σκάρωναν’’ κάποιους μικρούς πολέμους, είτε για να ξεφορτωθούν ενοχλητικές ηγεσίες, είτε για εκτόνωση του πολεμικού τους μένους ( ΒΙΕΤΝΑΜ, ΑΦΓΑΝΙΣΤΑΝ, ΦΟΚΛΑΝΤ, ΓΡΑΝΑΔΑ, ΙΡΑΚ, ΓΙΟΥΓΚΟΣΛΑΒΙΑ, κτλ) Άλλοτε πάλι υπέθαλπαν αντικαθεστωτικές ομάδες, ενισχύοντας και χρηματοδοτόντας τις ασύδοτα και ασύστολα. Να λοιπόν και τα επαναστατικά κινήματα, που την επιτυχία τους την χρωστούν σε αυτούς που τα υπέθαλψαν.

    Κύριος εκφραστής της παγκόσμιας κυριαρχίας, και πάλι ήταν ΤΟ ΧΡΗΜΑ. Μέσω αυτού, επιδιώχθηκε και επιδιώκεται η παγκόσμια ηγεμονία. Όλα αυτά περι μυστικών λεσχών οικονομικών συμφερόντων κτλ, δυστυχώς είναι πραγματικότητα. Οι λαοί, στο σύνολό τους, είναι αφελείς και πιστεύουν τα ‘’χρυσωμένα χάπια΄΄ που τους πλασάρουν οι κυβερνήσεις τους, που μία – μία υποκύπτουν, θέλοντας και μη, στο επικείμενο και επαπειλούμενο ‘’οικονομικό θαύμα’’. Και ποιοι είναι πλέον οι οικονομικοί κολοσσοί σήμερα ?

    Παραμένουν οι ΗΠΑ, ανέρχεται αλματωδώς η ΡΩΣΣΙΑ, η ΚΙΝΑ έγινε ήδη παγκόσμια οικονομική δύναμη έστω και με το καθεστώς που έχει, η ΙΝΔΙΑ καλά κρατεί, και να και η ΓΕΡΜΑΝΙΑ που δημιουργεί το Δ΄ΡΑΙΧ.

    Δεν είναι τυχαίο όμως, πως οι λαοί των χωρών αυτών δεν ευημερούν, πλήν ίσως της Γερμανίας ( ας μας το πούν οι ίδιοι )

    Πού μπαίνουν τώρα τα διδάγματα της ιστορίας ? Μα είναι πολύ απλό. Ήδη, στην Ευρώπη, άρχισαν οι παρενέργειες. Οι λαοί, έχουν αρχίσει να αντιδρούν σε αυτή την οικονομική κυριαρχία των ολίγων, και την δική τους εξαθλίωση. Παραδείγματα, η ΙΡΛΑΝΔΙΑ, η ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑ, η ΙΣΠΑΝΙΑ και εμείς. Και ακολουθεί σύντομα η ΙΤΑΛΙΑ και πάει λέγοντας. Και η αντίδραση προβλέπεται να κορυφωθεί, χωρίς πλέον να αποκλείονται βίαιες αντιδράσεις και όχι μόνο διαμαρτυρίες, ψηφίσματα, διαδηλώσεις και πορείες. Το πεπρωμένο της Ενωμένης Ευρώπης, είναι η διάλυση, και η επιστροφή στα παραδοσιακά νομίσματα των χωρών. Η ‘’κόλλα’’ που χρησιμοποιήθηκε δεν ήταν καλής ποιότητας, για τόσο μεγάλο επιχείρημα.

    Όπως έλεγαν και παλιά, ‘’ΤΟ ΠΕΠΡΩΜΕΝΟ ΦΥΓΕΙΝ ΑΔΥΝΑΤΟΝ’’ και το πεπρωμένο της Ευρώπης είναι η επιστροφή στα ανεξάρτητα κράτη και στα εθνικά τους νομίσματα. Πιθανό να είμαστε οι πρώτοι, δεν ξέρω. Ας σκεφτούμε λίγο, ποιοί το θεωρούν αυτό κακό ?

  Το 20% των Ελλήνων που είναι άνεργοι ?

  Το 50% που τώρα πια είναι κάτω από τα όρια της φτώχειας ?

  Το 25% που τώρα τα ‘’κουτσοβολεύουν ‘’ ?

  Μήπως στην πραγματικότητα, είναι το υπόλοιπο 5% που αποτελείται από ‘’ έχοντες και κατέχοντες ‘’ όπως επικράτησε να λέγονται ( το πλείστο των πολιτικών, δημοσιογράφων, τραπεζιτών και λοιπών αχρήστων στην παραγωγική παρουσία )

    Γιαυτό λοιπόν, ας έρθει πίσω η δραχμή με τα συνεπακόλουθά της, όποια και να είναι, τώρα, σε δυό χρόνια ή σε πέντε. Το ίδιο κάνει. Οι εργατικοί θα επιβιώσουν. Οι τεμπέληδες και καιροσκόποι, άς ψοφήσουν.

Ανδρέας Μελεζιάδης

Συνταγματάρχης εν αποστρατεία ( μόνον )