Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΠΟΜΠΗ ΤΟΥ Α/ΓΕΕΦ Π.ΤΣΑΛΙΚΙΔΗ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΥΠΡΙΑΚΕΣ ΔΙΚΑΣΤΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ, ΩΣ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟΥ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΡΗΞΗ ΣΤΟ ΜΑΡΙ ΤΗΝ 11η ΙΟΥΛ. 2011.

      Η πρόσφατη έκδοση ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης του πρώην αρχηγού της Εθνικής Φρουράς Αντγου Πέτρου Τσαλικιδη, αποτελεί ύπουλη και μεθοδευμένη πράξη των δικαστικών αρχών της Κύπρου. Αποδεικνύει ότι στο πρόσωπο του Έλληνα αξιωματικού με μεγάλη πρόσφορα στις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις, αλλά και κατά την διάρκεια της θητείας του ως Α/ΓΕΕΦ, επί 42 συνολικά χρόνια, αναζητείται "εξιλαστήριο θύμα", για να αποδοθούν ανύπαρκτες ευθύνες οι όποιες ανήκουν αποκλειστικά σε ενέργειες και παραλείψεις εμπλεκόμενων πρόσωπων των Κυπριακών Αρχών στο τραγικό συμβάν της έκρηξης του κατασχεμένου φορτίου στο Μάρι, την 11 Ιουλίου 2011.

     Η υπόθεση αποτελεί εσωτερικό πρόβλημα της Κύπρου με έντονες κομματικές αντιπαραθέσεις στην οποία, όπως αποδεικνύεται από το προανακριτικό υλικό που ήρθε στο φως της δημοσιότητας, δεν στοιχειοθετείται καμιά κατηγορία σε βάρος του πρώην Α/ΓΕΕΦ. Είναι βέβαιο ότι δεν εξασφαλίζεται η "δίκαιη" δίκη για να αποδοθούν οι ευθύνες, προς δικαίωση των θυμάτων της τραγωδίας.

     Η ξαφνική έκδοση ευρωπαϊκού εντάλματος προκειμένου ο Έλληνας ανώτατος Αξιωματικός να προσαχθεί ως κοινός εγκληματίας στην Κύπρο, αποτελεί προσβολή και ευθεία αμφισβήτηση της εθνικής κυριαρχίας της Ελλάδος. Παράλληλα δύναται να θεωρηθεί πράξη αχαριστίας προς την Ελλάδα για την μεγάλη συνεισφορά της στην άμυνα της Κύπρου. Ουδέποτε στο παρελθόν, από την ίδρυση της Κυπριακής Δημοκρατίας, υπήρξε περίπτωση που Ελλαδίτης αξκός παραπέμφθηκε σε δίκη σε Κυπριακό Δικαστήριο για οποιοδήποτε αδίκημα, αφού σε όλες τις περιπτώσεις εφαρμόζονται οι διατάξεις της Τριμερούς Συμφωνίας Εγκαθίδρυσης της Κυπριακής Δημοκρατίας του 1960, που ρυθμίζει το καθεστώς διαμονής της ελληνικής και τουρκικής στρατιωτικής δύναμης στην Κύπρο.

     Κατά πάγια πρακτική με εντολή του Γενικού Εισαγγελέα της Κύπρου οι όποιες δικαστικές υποθέσεις μελών της στρατιωτικής δύναμης της Ελλάδας στην Κύπρο παραπέμπονται στην Ελληνική Δικαιοσύνη, χωρίς να δημιουργείται κανένα πρόβλημα. Σημειώνεται ότι πρόσφατα, στο χρονικό διάστημα Αύγουστου-Οκτωβρίου του έτους 2011, μετά από εσπευσμένη έρευνα της Κυπριακής Αστυνομίας (η οποία επέδειξε και προσβλητική συμπεριφορά ως προς τα πρόσωπα των "Ελλαδιτών" αξιωματικών και των οικογενειών τους) κλήθηκαν ως κατηγορούμενοι από το Επαρχιακό Δικαστήριο της Λευκωσίας, για υπόθεση που είχε σχέση με την έκρηξη στο Μαρί, δύο (2) Αξιωματικοί εξ' Ελλάδος, αλλά διακόπηκε η ποινική διαδικασία εναντίον των κατηγορουμένων μετά από δυναμική παρέμβαση της ελληνικής πλευράς .

     Εάν το ένταλμα εκτελεστεί, θα έχει σοβαρό αντίκτυπο στο ηθικό και θα επηρεάσει αρνητικά τη συμπεριφορά-απόδοση του προσωπικού εξ' Ελλάδος που υπηρετεί στην Κύπρο. Παράλληλα εκτιμάται ότι θα προκαλέσει τριγμούς στις σχέσεις Ελλάδος-Κύπρου σε θέματα στρατιωτικής συνεργασίας.

     Η Ελλάδα οφείλει και έχει υποχρέωση να προστατεύει και να θωρακίσει το θεσμό του Διοικητή της ΕΛΔΥΚ/3/1 και Α/ΓΕΕΦ και στο πρόσωπο του το σύνολο του Ελλαδικού προσωπικού που υπηρετεί στην Κύπρο.

    Πέρα από αυτά, θα ήθελα να θυμίσω μερικά γεγονότα  και πληροφορίες που υπήρξαν και ποτέ δεν διαψεύστηκαν, όταν η υπόθεση ήταν ακόμα πολύ νωπή.

     Ο Υπουργός Αμύνης της Κύπρου, σε αντιδράσεις για την αποθήκευση ΑΓΝΩΣΤΩΝ πυρομαχικών στο νησί, διαβεβαίωσε τους πάντες, δημοσίως, ότι είναι απολύτως ασφαλή και θα μπορούσαν να αποθηκευτούν ακόμα και μέσα στη Λευκωσία.

    Η Κυπριακή πολιτική ηγεσία, κάνοντας την συμφωνία για την αποθήκευση, δεν ρώτησε κανέναν απολύτως για το είδος και την επικινδυνότητα των πυρομαχικών – εκρηκτικών.

   Όπως φαίνεται και στο πόρισμα της Ερευνητικής Επιτροπής, η πολιτική Ηγεσία της Κύπρου είχε ενημερωθεί από την Εθνική Φρουρά ( από τον Α/ΓΕΕΦ φυσικά…) για την επικινδυνότητα των αποθηκευμένων πυρομαχικών κτλ, αλλά ΕΚΩΦΕΥΣΕΝ και δεν έλαβε κανένα απολύτως μέτρο.

    Αντί λοιπόν, οι εμπλεκόμενοι πολιτικοί ( Πρόεδρος κτλ) να κατηγορηθούν για ανθρωποκτονίες, έφτασαν στο σημείο να κατηγορούν τον Αρχηγό της Εθνικής Φρουράς και εγώ δεν ξέρω για ποια αδικήματα. Επιβεβαιώνουν τον κανόνα, ότι όλοι τους αποποιούνται των ευθυνών τους και προσπαθούν να τις φορτώσουν σε οποιονδήποτε άλλο τους βολέψει. Εν προκειμένω, στον Αντγο Π. Τσαλικίδη, του οποίου η ατυχία ήταν ότι προσπαθούσε να συνεργασθεί με άτομα μειωμένης ηθικής υποστάσεως.

    Εκείνο όμως που προκαλεί την οργή, είναι η έκδοση εντάλματος συλλήψεως κατά του Π. Τσαλικίδη, για την ‘’βίαιη προσαγωγή’’ του ενώπιον του Κυπριακού Δικαστηρίου, με την δικαιολογία ότι ήταν ‘’εξαφανισμένος’’.  Για την δημιουργία εντυπώσεων και μόνο, επιδιώκουν να τον σύρουν σιδεροδέσμιο στο Δικαστήριό τους.

    Τέτοιες μεθοδεύσεις, προσβάλλουν βάναυσα την Ελλάδα, τους Έλληνες Αξιωματικούς, την Ελληνική Δικαιοσύνη ( θεωρείται ανίκανη να επιληφθεί της υποθέσεως παρουσίας του Π. Τσαλικίδη στο Κυπριακό Δικαστήριο) και όλους τους Έλληνες που χάθηκαν για την Κύπρο, που μάτωσαν για την Κύπρο, που ενίσχυσαν οικονομικά από το υστέρημά τους την Κύπρο.

     Δυστυχώς για τον Πέτρο Τσαλικίδη, η υπόθεση έπεσε σε μία χρονική περίοδο κατά την οποία την Ελληνική Κυβέρνηση και τα Υπουργεία Εθνικής Αμύνης αλλα και Δικαιοσύνης περνούν ‘’περίοδο κρίσεως’’ και δεν μπορούν, όπως φαίνεται, να δράσουν δίκαια και αποφασιστικά.

     Πότε πιά θα μάθουμε να διαβάζουμε σωστά την ΙΣΤΟΡΙΑ ? Και τα καλά, και τα κακά. Και τα ‘’υπέρ’’ και τα ‘’κατά’’. Πότε θα αρχίσουμε να βλέπουμε χωρίς ΜΟΝΟΧΡΩΜΑ ΓΙΑΛΙΑ ?

     Διαβάστε τώρα, και στοιχεία του πορίσματος 640 σελίδων, όπως συντάχθηκε από τον Πρόεδρο της επιτροπής κ.Πόλυ Πολυβίου

«Πολιτικές και θεσμικές ευθύνες στον Πρόεδρο Χριστόφια»

- Πολιτική ευθύνη για ασυνεννοησία υπουργών

- Πολιτική ευθύνη για παράτυπο χειρισμό θέματος στα πλαίσια του Υπουργικού (ανάλογη ευθύνη στο Υπουργικό Συμβούλιο που αποδέχθηκε απλώς ενημέρωση και δεν κινήθηκε για να αποφασίσει)

- Πολιτική ευθύνη για αμέλεια και αδιαφορία επιδίωξης ενημέρωσης για την προώθηση της καταστροφής (εάν γίνει αποδεκτός ο ισχυρισμός του ότι έδωσε οδηγίες για καταστροφή, όπως ανέφερε)

- Πολιτική ευθύνη για αμέλεια και αδιαφορία, ως ο τελικός χειριστής του θέματος και το πρόσωπο που θα ελάμβανε τελική πολιτική απόφαση.

Στον διευθυντή του διπλωματικού γραφείου του προέδρου Χριστόφια, πρέσβη Λεωνίδα Παντελίδη

- Παράλειψη δέουσας ενημέρωσης του Προέδρου από το Λεωνίδα Παντελίδη για τη σύσκεψη της 7ης Φεβρουαρίου 2011 και το "μη αποτέλεσμά" της (ειδικά αν είχε όντως συγκατάθεση του Προέδρου για προώθηση καταστροφής, που όμως δεν φαίνεται να είχε).

- Παράλειψη να επισημάνει τους κινδύνους στον Πρόεδρο και προς κάθε κατεύθυνση, όπως τέθηκαν ενώπιόν του από την Εθνική Φρουρά.

- Ενδεχόμενη εισήγηση για ποινική ευθύνη βάσει γνώσης κινδύνων.

Στον υπουργό Εξωτερικών, Μάρκο Κυπριανού

- Ευθύνη για αμέλεια στη βάση της γνώσης των κινδύνων που επισημάνθηκαν.

- Ευθύνη για θεσμική κωλυσιεργία και συμμετοχή στην ευρύτερη αδιαφορία και παρατυπία του Υπουργικού Συμβουλίου.

- Ενδεχόμενη εισήγηση για ποινική ευθύνη.

Τέλος, στον υπουργό Αμυνας, Κώστα Παπακώστα,

-Θεσμική ευθύνη, λόγω της θέσης του,

-Ευθύνη για αμέλεια στη βάση της γνώσης των κινδύνων που επισημάνθηκαν,

-Ευθύνη για θεσμική κωλυσιεργία και συμμετοχή στην ευρύτερη αδιαφορία και παρατυπία του Υπουργικού Συμβουλίου,

-Ποινική ευθύνη

ΚΑΙ ΤΩΡΑ, ΑΣ ΜΟΥ ΠΕΙΤΕ. 

ΣΕ ΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΦΤΑΙΕΙ Ο Π. ΤΣΑΛΙΚΙΔΗΣ ???

Πάνε και οι εκλογές….Και τώρα τι γίνεται ?

    Όπως όλοι, έτσι και εγώ εχτές το βράδυ, έκατσα να παρακολουθήσω τα αποτελέσματα των εκλογών.

    Προβληματίστηκα, λυπήθηκα, γέλασα, αγανάκτησα, όλα σε μικρές δόσεις.

    Για να ξεκινήσω τις σκέψεις μου, ας βάλω τα ποσοστά των κομμάτων, έτσι, σαν αφετηρία συλλογισμών.

ΝΔ 19%, ΣΥΡΙΖΑ 17%, ΠΑΣΟΚ 13%, ΑΝΕΞ.ΕΛΛΗΝΕΣ 10,5%, ΚΚΕ 8,5%, ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ 7%, ΔΗΜΑΡ 6%, ( αυτοι μπαινουν στη Βουλή),

ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ 2,9%, ΛΑΟΣ 2,9%, ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ 2,5%, ΚΑΤΣΕΛΗ 1%, ,, ΣΕΕ 0,61%.

     Προβληματίστηκα, γιατί κανείς δεν ξέρει τι γίνεται τώρα, ποια κυβέρνηση θα μας προκύψει, εάν προκύψει.Γιατί, κάποιοι λενε ότι ‘’πήραν το μήνυμα’’ αλλα, όπως και όλα τα προηγούμενα, δεν κατάλαβαν τίποτα.

     Λυπήθηκα, γιατί  ο ΣΕΕ πήρε μόνο 0,6 %. Πολλοί θα πούν ‘’Γιατί, τι περίμενες ? ‘’

     Γέλασα  με τους αναλυτές και εκπροσώπους των ηττημένων κομμάτων, που, ως συνήθως, προσπαθουσαν να αναλύσουν τα προφανή ( κάτι να κάνουν, δηλαδή..) και να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα.

     Αγανάκτησα με το ‘’αμετανόητο’’ των υπευθύνων.

     Ας κάνουμε, μια εντελώς απλο’ι’κή ανάλυση της χτεσινής μέρας. Ο παράγοντας που επηρέασε καταλυτικά τα αποτελέσματα, είναι το ΜΝΗΜΟΝΙΟ ( 1^ο, 2^ο, ενδιάμεσο, αρχικό, τελικό κτλ ) και δεν είναι τυχαίο το ότι οι υποστηρικτές του, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, πήραν μαζί 30%. Έπρεπε να το περιμένουν.

    Δεν ωφέλησε η κομπορρημοσύνη , οι συγγνώμες και οι κούφιες υποσχέσεις του νέου αρχηγού του ΠΑΣΟΚ, ενός από τους πρωτεργάτες του επονείδηστου ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ-1. Το αντίθετο μάλιστα, επειδή ο κόσμος τους έμαθε, η παρουσία του μάλλον επιδείνωσε την κατάσταση. Και το 13%, πολύ τους είναι, σύμφωνα με το κοινό αίσθημα.

    Όσο για τη ΝΔ, πέτυχε το αδιανόητο. Με το 70% και βάλε των Ελλήνων να καταφέρονται κατά του μνημονίου, να συγκεντρώνονται, διαμαρτύρονται, ξυλοκοπούνται, απειλούνται κτλ, με σημαία του κόμματος το ‘’ΟΧΙ ΣΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ’’, με τις εκλογές σαν επικείμενη και μοναδική λύση, ξαφνικά συναίνεσε στο έγκλημα με την κυβέρνηση Παπαδήμου. Εάν είχε κρατήσει την στάση της, σήμερα θα λέγαμε για παντοδύναμη κυβέρνηση με 50% και πάνω από 180 βουλευτές. Όμως , έγινε ιδανικός αυτόχειρας. Μήπως δεν ήθελε να κυβερνήσει ? Δεν υπάρχει άλλη εξήγηση.

     Ο ΛΑΟΣ τώρα. Δεν μπορείς να λές ‘’ΟΧΙ ΣΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ’’, μετά να γίνεσαι μέλος ‘’μνημονιακής’’ κυβερνήσεως, και μετά να ξαναλές ‘’ΟΧΙ ΣΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ’’. Με αυτά τα δεδομένα, όχι μονο δεν κράτησε την δύναμή του, αλλα την εκμηδένισε σχεδόν. Τάθελε και τάπαθε που λένε.

     Ερχόμαστε σε έναν από τους αναμφισβήτητα νικητές τον ΣΥΡΙΖΑ. Σταθερός στην θέση του κατά του μνημονίου από την αρχή, έγινε υποδοχέας του μέγιστου μέρους των ψηφοφόρων που δεν ψήφισαν ΠΑΣΟΚ, και είναι πολλοί. Καθόλου έκπληξη το 17%. Μπορούσε να είναι και περισσότερο.

     Για τον ίδιο λόγο, οι ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ , πρωτοεμφανιζόμενοι, πήραν 10,5%. Η ΝΔ ( κυρίως) και ο ΛΑΟΣ τους κλαίει.

     Για το ΚΚΕ, τι να πούμε ? Αφου με αυτές τις συγκυρίες έμεινε στα γνωστά ποσοστά του ( διαχρονικά από 5 μέχρι 9 % ), δεν θα έχει ποτέ αύξηση. Δεν αρκεί το ‘’ΟΧΙ ΣΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ’’. Χρειάζεται και ‘’ξεκόλλημα’’ από στείρες και γραφικές θέσεις.

     Η ΔΗΜΑΡ τώρα, πήρε ένα 6%, το μερίδιό της από αυτούς που έφυγαν τροχάδην από το ΠΑΣΟΚ και που λόγω ενσυνειδήτων πολιτικών θέσεων δεν μπορούσαν να στραφούν δεξιότερα, αλλά μόνο αριστερότερα. Είχε και αυτή σερμαγιά ‘’κάτι ψηλά’’, νάτο το 6%. Θέλει φιλοσοφία και αναλύσεις ?

     Η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ, είναι ιδιαίτερη περίπτωση. Η πηγή της δύναμής της όπως αναδείχτηκε εχτές, δεν είναι τόσο οι  αντιμνημονιακές θέσεις της, αλλά οι θέσεις και τα έργα της στο μεταναστευτικό και στην εγκληματικότητα. Και οι θέσεις της, είναι απολύτως ενσυνείδητες. Εάν οι προηγούμενες κυβερνήσεις, εδώ και 15 – 20 χρόνια, έκαναν το αυτονόητο στο μεταναστευτικό που καίει την Ελλάδα, και κυρίως το περίφημο ‘’λεκανοπέδιο’’, η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ θα είχε συμβολική παρουσία. Δεν είναι δυνατόν να βγαίνει αρχηγός κόμματος και δημόσια να λέει ‘’δεν θα επιτρέψουμε στην ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ να μπεί στην βουλή’’. Ποιος είσαι εσύ που το λές ?

Πού βρήκε την δύναμή της ? Εκτός από τον συγκεκριμένο πολιτικό της χώρο, μαζί της πήρε πολλούς που πιστεύουν ότι τα έργα είναι καλύτερα από τα λόγια. Και έκανε έργα, ακραία ίσως μερικά από αυτά, αλλά έκανε αυτό που δεν ήθελαν να κάνουν οι κυβερνήσεις μας. ( ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ, όχι ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ) Όσο δεν λύνεται το πρόβλημα, τόσο η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ θα ενισχύεται. Εκτίμησή μου είναι ότι όποιο κόμμα ενστερνισθεί τις θέσεις της στο μεταναστευτικό, θα έχει την συνεργασία και υποστήριξή της. Με το ΚΚΕ συνεργαζόμαστε, με την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ όχι ? Τα δύο άκρα του πολιτικού φάσματος είναι. Όσο για τους ψηφοφόρους της, πρώτα ρωτήστε την Λεπέν στη Γαλλία…

     Και ερχόμαστε στην ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ ( πιο γνωστή σαν Ντόρα ) και την ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ( πιο γνωστή σαν Κατσέλη). Γνωστή η παροιμία ‘’το πρόβατο που φεύγει από το μαντρί το τρώνε οι λύκοι’’. Ισως αυτή η παροιμία να βγήκε για τους πολιτικούς. Καλά, και ο Καμμένος έφυγε από το μαντρί και δεν τον έφαγαν ( ακόμα) οι λύκοι. Δεν είναι το ίδιο. Και στην Μπακογιάνη αλλα και στην Κατσέλη, υπάρχουν πολλά για τα οποία τις θεωρούν υπεύθυνες ή συνυπεύθυνες το λιγώτερο. Είχαν ενεργή συμμετοχή σε όλα αυτά που μας  έφεραν σε αυτή τη θέση.

     Με τους ΟΙΚΟΛΟΓΟΥΣ – ΠΡΑΣΙΝΟΥΣ τώρα. Όταν έχεις μέσα τον Τρεμόπουλο, με αμφιλεγόμενες ( το λέω ευγενικά ) εθνικές θέσεις, μην περιμένεις χα’ι’ρι. Όμως, δεν βρέθηκε κανένας υπερφίαλος χοντρός να διακηρύξει ότι ‘’δεν θα τους επιτρέψουμε να μπούν στη βουλή’’. Ακόμα και το 2,9%, είναι επικίνδυνο. Το θέμα είναι, εκτιμώ, ότι οι θέσεις τους σε οικολογικά θέματα είναι αξιόλογες. Ας μην είχαν Τρεμόπουλο. ( Μακεδόνες είμαστε…)

     Μέχρι το ‘’32’’, υπάρχουν και πολλά ‘’ανθυποκομματίδια’’ χωρίς να χρειάζεται να τα μνημονεύσουμε.

Όλα μαζί, όμως είναι το 18-20% των χτεσινών ψήφων. Πρώτο κόμμα, δηλαδή. Οι θέσεις τους ‘’ρουκουμούκου’’.

     Θα σταθώ στο ΣΥΝΔΕΣΜΟ ΕΘΝΙΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ. Με το 0,6%, μπορεί να χαρακτηρίσουμε την παρουσία του συμβολική. Πρέπει όμως, να λάβουμε υπόψη την παντελή αγνόηση και απαξίωσή του από τα ‘’έγκριτα’’ ΜΜΕ μας. Δεν πειράζει, όμως, πρώτη φορά ήταν. Κάθε αρχή και δύσκολη. Το μήνυμα πάντως, το έδωσε. Το πήραν αυτοί που έπρεπε ?

    Και τι γίνεται τώρα ?

    Φυσικά, αυτοδύναμη κυβέρνηση δεν γίνεται από κανένα.

    Οι μόνες πιθανές,εκ πρώτης όψεως συνεργασίες είναι ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ και πιθανόν, αφού οριστικοποιηθεί ο αριθμός βουλευτών, ΝΔ-ΠΑΣΟΚ.

    Και οι δύο, μοιάζουν με άνομους γάμους, που εμπεριέχουν τα στοιχεία της καταστροφής.

    Άκουσα για κυβέρνηση εθνικής ενότητας. Μα γίνεται ? Το 70% ψήφισε κατά του μνημονίου, μπορείνα κάνει μνημονιακή κυβέρνηση ? Γιατί αυτό εννοούν.

    Άκουσα για κυβέρνηση τεχνοκρατών. Την άποψή μου, την δημοσίευσα. Χειρότερη λύση, δεν υπάρχει.

    Και τώρα τι γίνεται ?

    Έγινε αυτό που οι ψυχροί υπολογισμοί έλεγαν. Λοιπόν,

Ο ΘΕΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΝΑ ΒΑΛΕΙ ΤΟ ΧΕΡΙ ΤΟΥ

Η ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΤΕΧΝΟΚΡΑΤΟΡΩΝ

Έχω ένα φίλο στον Θεσσαλικό κάμπο, τον Μήτσο. Ο Μήτσος λοιπόν, ‘’έχει τον τρόπο του.’’ Και χωραφάκια, και ζώα και άλλα τινά.

   Πρίν από καιρό, θέλησε να εκσυγχονίσει τις δραστηριότητές του, και να προσλάβει επιστημονικούς υπαλλήλους ( τεχνοκράτες ) για να αυξήσει το βιός του.

   Ξεκίνησε σταδιακά. Είχε 500 βόδια και αγελάδες, και θέλησε να δημιουργήσει μια πρότυπη μονάδα. Επειδή όμως δεν ήταν όλα μαζεμένα, αλλά μόνο τα 250, ξεκίνησε με αυτά.

   Ρώτησε παντού και , αφού λεφτά είχε, προσέλαβε τους καλύτερους.

   Άρχισε να εφαρμόζει επακριβώς τις συμβουλές τους. Καινούριες εγκαταστάσεις, κτλ κτλ. Μου τα είπε όλα, αλλά επειδή δεν έχω ιδέα από κτηνοτροφία, πτηνοτροφία, ιχθυοτροφία και γενικά κάθε είδους αγροτική δουλειά, δεν θυμάμαι λεπτομέρειες.

   Μετά από ένα μήνα, κατεβαίνοντας για κάτι δουλειές στην Αθήνα, πέρασα να τον επισκεφθώ.

   Πάντα φιλόξενος, ‘’ξεσκίστηκε’’ να μας περιποιηθεί. Είπαμε πολλά, για την πολιτική, τις ομάδες μας και άλλα. Μοιραία, κάποια στιγμή, η κουβέντα έφτασε και στις δουλειές του.

   Τον ρώτησα, τι γίνεται με την καινούρια σύγχρονη μονάδα των βοοειδών του, και μου είπε τα παρακάτω.

‘’Άσε , φίλε μου, την ‘’πάτησα’’. Και τα 250 ζώα που έβαλα, ψόφησαν μετά από ένα μήνα. Φώναξα τους κτηνίατρους, και μου είπαν ότι ψόφησαν από την πείνα. Αλλά, εγώ έκανα ό τι μου έλεγαν ακριβώς οι επιστήμονες που προσέλαβα. Τις καλύτερες εγκαταστάσεις, τις καλύτερες ζωοτροφές, όλα τα καλύτερα . Άστα να πάνε. Ευτυχώς, τα άλλα 250 που τα έχουν οι βοσκοί μου, είναι μια χαρά’’.

‘’Καλά,’’ τον ρώτησα, ‘’Και πώς έγινε αυτό ? Τι σου είπαν οι επιστήμονες ?’’

Και εκείνος μου απάντησε.

‘’Τους ρώτησα, και μου είπαν ότι έκαναν ό τι ακριβώς προβλέπεται από τα νέα επιστημονικά βιβλία διατροφής βοοειδών. Πήραν τις κατάλληλες ζωοτροφές, αλλά δεν πρόλαβαν να τα τα’ί’σουν, γιατί έπρεπε να υπολογίσουν το βάρος του καθενός, τις ιδιαιτερότητές του, την ψυχολογική του υποστήριξη, τις ενδεδειγμένες ζωοτροφές από τις 123 που αγόρασα, την περιοδική ημερήσια διάθεση του καθενός, και άλλα πολλά. Μέχρι να γίνουν όλα αυτά, πέρασε ένας μήνας. Δεν μπορούσαν να τα τα’ί’ζουν ό τι να’ναι, και για αυτό περίμεναν. Τελικά, όταν έβγαλαν τα επιστημονικά τους συμπεράσματα, τα ζώα μου είχαν ψοφήσει. Μου ζήτησαν να φέρω από το βουνό και τα υπόλοιπα,γιατί τώρα ξέρανε τι πρέπει να κάνουν, αλλά προτίμησα να τους απολύσω. Έτσι γλύτωσαν τα ζώα μου, και εγώ από αυτούς.’’

    Έφυγα από το Μήτσο, σοβαρά προβληματισμένος. Από την άλλη μεριά, ικανοποιημένος γιατί γλύτωσε από τα χειρότερα.

    Χωρίς να το θέλω, έκανα διάφορες σκέψεις και λογικούς συνειρμούς, σχετικά με την πολιτική και οικονομική ( κυρίως ) κατάσταση της πατρίδας μας.

    Εδώ και πολύ καιρό, συνέχεια μας λένε ότι πρέπει να εμπιστευτούμε στην διακυβέρνηση τους τεχνοκράτες, γιατί εκείνοι ξέρουν καλά πώς θα φύγουμε από την κρίση και πώς θα ανακάμψουμε

    Και το κάναμε τελικά. Βάλαμε οικονομικούς τεχνοκράτες να διαχειριστούν τα οικονομικά μας.

    Κανείς δεν αναρωτήθηκε, τι είναι τέλος πάντων αυτοί οι τεχνοκράτες, για τους οποίους πολλή κουβέντα γίνεται.

 Tεχνοκράτης

Στέλεχος του δημόσιου ή ιδιωτικού τομέα με ανώτατη κατάρτιση και εμπειρία σε συγκεκριμένο τεχνικό τομέα που ασκεί το λειτούργημά του με βάση τη μελέτη κυρίως των αντικειμενικών δεδομένων και των οικονομικών μηχανισμών χωρίς να λαμβάνεται και τόσο υπόψη ο ανθρώπινος παράγων   (wiktionary.org/wiki/τεχνοκράτης)

    Τεχνοκράτης, λοιπόν, είναι ένας άνθρωπος, που πέρα από τις βασικές του σπουδές, έβγαλε κάποια σχολή ή βο’ι’δοσχολή και πήρε ένα πτυχίο, ΄πήρε ή αγόρασε μερικά ‘’μάστερ’’ και βγήκε στην πιάτσα για δουλειά.

    Έφτιαξε ένα βιογραφικό, γεμάτο με ονόματα ξένων σχολών, με προ’υ’πηρεσίες και θέσεις βαρύγδουπες, πάντα στα αγγλικά. Έγινε πλέον, περιζήτητος στον τομέα του. Άσχετο αν, πολλές φορές, για να μετρήσει βόδια, μετράει τα πόδια τους και διαιρεί δια τέσσερα. Ιδιαίτερα οι οικονομικοί τεχνοκράτες, γιατί για αυτούς γίνεται η κουβέντα, μόνο σαν αριθμολάγνοι μπορούν να χαρακτηρισθούν.

    Θυμηθείτε πρίν από λίγα μόλις χρόνια, το ‘’έπος του Χρηματιστηρίου’’. Μας είχαν ‘’πρήξει’’ με την τεχνική ανάλυση, με μαθηματικές θεωρίες και ακολουθίες Φιμπονάτσι ( ναι, τα γνωρίζω..) και προσπαθούσαν να προβλέψουν την μελλοντική συμπεριφορά. Και τι παράξενο, όλοι έβλεπαν άνοδο !

    Η θεμελιώδης ανάλυση, η πραγματική δηλαδή αξία μιάς επιχειρήσεως, πολύ λίγη σημασία είχε. Και έτσι φτάσαμε, παράγκες να έχουν 25.000 δρχ ανα μετοχή. Τι να λέμε τώρα…

   Τώρα, θα πεί κάποιος. ‘’Γιατί τόση απαξίωση των τεχνοκρατών ? Έχεις τίποτα μαζί τους ? ‘’

    Όχι, δεν έχω τίποτα μαζί τους, και με τα παρόντα δεδομένα, τους χρειαζόμαστε μέχρι ένα σημείο.

    Όμως, από το να έχεις τεχνοκράτες μέχρι το να έχεις τεχνοκράτορες, έχει μεγάλη διαφορά.

    Βάζουμε τους τεχνοκράτες σε διοικητικές θέσεις, από πρωθυπουργό και κάτω, βασιζόμενοι στις πραγματικές ή ανύπαρκτες γνώσεις τους, χωρίς να εξετάσουμε την δυνατότητά τους να υπολογίσουν τον ανθρώπινο παράγοντα  και να  ΔΙΟΙΚΗΣΟΥΝ !

    Και εδώ πλέον είναι το μεγάλο πρόβλημα. Ένα κάποιο πτυχίο Οργάνωσης και Διοικησης Επιχειρήσεων, δεν είναι αποδεικτικό διοικητικών ικανοτήτων. Η Διοίκηση, θέλει άλλα πράγματα. Οι ικανότητες διοικήσεως, είναι έμφυτες και όχι επίκτητες, όσα βιβλία και να διαβάσεις, ακόμα και το ‘’ΑΡΧΕΣ ΚΑΙ ΤΕΧΝΕΣ ΔΙΟΙΚΗΣΕΩΣ’’. Όσα σεμινάρια και να παρακολουθήσεις, συνήθως από ανθρώπους με θεωρητική και όχι πραγματική πείρα, όσα θεωρητικά και να μάθεις, εάν δεν έχεις την έμφυτη ικανότητα διοικήσεως, δεν μπορείς να διοικήσεις ούτε το κοτέτσι της αυλής σου.

    Εδώ λοιπόν πρέπει να μνημονεύσουμε τους πολιτικούς.

    Τι πρέπει να είναι, με λίγα λόγια, ο πολιτικός ?

    Πρέπει να είναι κάποιος με όραμα.

    Με διοικητικές ικανότητες.

    Με τιμιότητα και ηθική.

    Αλλα το ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ απο το να ΕΙΝΑΙ, απέχουν ‘’σταθμούς είκοσι και παρασάγγας ογδόντα πέντε’’.Και έτσι, σήμερα έχουμε σκύβαλα να παριστάνουν τους πολιτικούς και τους ταγούς του Έθνους, ανθρώπους που στην πλειονότητά τους δεν έχουν βγάλει μια δραχμή από τίμια εργασία, που δεν έχουν πάει ποτέ στο μπακάλικο και το μανάβικο να ψωνίσουν, που οι μοναδικές τους ασχολίες είναι οι ατέρμονες συζητήσεις και οι διακοπές, και που τα μοναδικά τους προσόντα είναι

    Ο πατέρας ή ο θείος τους ( και ο παππούς τους, ενίοτε)

    Η χυδαιότητα

    Ο αρριβισμός

    Η φιλαυτία

    Ο θεατρινισμός  και άλλα πολλά, καθόλου κολακευτικά, όχι για πολιτικό μόνο, αλλά και για άνθρωπο.

    Ναι, θα μου πεί κάποιος, αυτούς έχουμε, τι να κάνουμε ?

    Ας ξεκαθαρίσουμε πρώτα, ποια είναι η δουλειά του καθενός από αυτούς.

    Ο ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ βρίσκεται σε θέσεις που ασκεί μεγάλη ή μικρή εξουσία, που διοικεί τομείς ολόκληρους, είτε λέγονται υπουργεία είτε υπηρεσίες, ιδρύματα και άλλα παρόμοια.

Πρέπει να έχει στο μυαλό του το παρελθόν, να βλέπει το παρόν και να αισθάνεται το μέλλον. Και επί πλέον, πρέπει να συναισθάνεται ότι διοικεί τομείς ολόκληρους και ανθρώπους, και όχι τοίχους και γραφεία.

Πρέπει να βασανίζεται πολύ πριν πάρει κάποιες αποφάσεις, από τις οποίες κρίνονται πολλά για πάρα πολλούς ανθρώπους. Και πρέπει οι αποφάσεις του να είναι σωστές, γιατί σε αυτά τα πράγματα, ‘’συγνώμη έκανα λάθος’’ δεν χωράει.

    Ο ΤΕΧΝΟΚΡΑΤΗΣ τώρα, είναι οπωσδήποτε υφιστάμενος του προηγούμενου.

Μοναδική του δουλειά, είναι να υλοποιεί με τις γνώσεις και σπουδές του, εντολές που παίρνει. Εάν δεν βρίσκει τρόπο, είναι ανεπαρκής. Εάν υπάρχουν αντικειμενικά προβλήματα, τα αναφέρει. Είναι βασικοί κανόνες αυτοί, καθώς και μερικοί άλλοι.

    Και τι καταφέραμε σήμερα ?

    Επειδή οι πολιτικοί είναι ακατάλληλοι και ανεπαρκείς, έδωσαν την εξουσία στους τεχνοκράτες, για να δημιουργήσουν το άλλοθί τους, ότι άλλοι δηλαδή φταίνε και όχι οι ίδιοι.

    Οι τεχνοκράτες πάλι, ‘’είδαν σκατό στον κώλο τους’’ σύμφωνα με την λα’ι’κή παροιμία, και με δεδομένη την αχρηστία των πολιτικών, θεώρησαν ότι ‘’έπιασαν τον Πάπα από τα αρχ…’’ και με δεδομένο το ότι η σημαία τους είναι γκριζοπράσινη ($) έγιναν τεχνοκράτορες.

    Καταλήξαμε πλέον, στην ΤΕΧΝΟΚΡΑΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΠΑΡΑΙΣΘΗΣΕΩΝ, που την βιώνουμε καθημερινά.

    Σήμερα, ψηφίζουμε. Και θεωρητικά έχουμε την ευκαιρία να αλλάξουμε τα πάντα.

    Έχω την αίσθηση, ότι από αύριο πολύ λίγα θα αλλάξουν.

     Παρακαλώ και εύχομαι να κάνω λάθος.

ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΟΓΟΥ

  Τελικά, μου φαίνεται οτι το θέατρο του παραλόγου, οχι μόνο έχει πέραση, αλλά έχει και και πολλούς θεατές.

    Αφού κατάφεραν να ‘’φορτώσουν’’ όλα τα επώδυνα οικονομικά ( και άλλα…) μέτρα σε μία κυβέρνηση – μαριονέτα, τώρα πλέον ΝΔ και ΠΑΣΟΚ (ή ΠΑΣΟΚ και ΝΔ αν προτιμάτε…) μπορούν απερίσπαστα να επικεντρωθούν στα καθημερινά τους προβλήματα, που δεν είναι άλλα απο την ανάκαμψή τους, εν όψει εκλογών. Αποστασιοποιημένα απο την διακυβέρνηση (?) της χώρας, εκτιμούν οτι έχουν όλο το χρόνο να μας πείσουν οτι στις επερχόμενες εκλογές πρέπει να τους ψηφίσουμε, για να έχουμε μια νέα κυβέρνηση, με προσδοκίες για το μέλλον , την ανάπτυξη και την ανάκαμψη.

    Την ίδια στιγμή, ο υπάλληλος του Δ΄ΡΑΙΧ  ‘’πρωθυπουργός ‘’ μας, με κάθε ειλικρίνεια, δηλώνει ξεκάθαρα οτι η διατήρηση των μισθών και συντάξεων, είναι επιδίωξη και όχι εγγύηση.Ο προηγούμενος μας έλεγε για έναν εργαζόμενο σε κάθε οικογένεια, αυτός αύριο θα μας πεί  ‘’ένας εργαζόμενος ανα γειτονιά’’.

    Την ίδια στιγμή, οι υπουργοί μαλλώνουν μεταξύ τους, ο καθένας για τις αποφάσεις του άλλου ( ταξί κτλ ) δημιουργώντας εικόνες απείρου κάλλους.

    Την ίδια στιγμή, που απο ‘’έξω’’ διατυπώνονται γνώμες οτι το 2ο ΜΝΗΜΟΥΡΙΟ δεν είναι επαρκές για τη ‘’σωτηρία της Ελλάδος’’ και θα χρειαστεί επιπλέον δάνειο, ακόμα περισσότερες μειώσεις μισθών και συντάξεων ( μέχρι και 40% κυκλοφόρησε ) και ακόμα περισσότερα κοινωνικά μέτρα.

    Την ίδια στιγμή, που είναι φανερό σε όλους, οτι για αυτούς ο εχθρός δεν είναι άλλος απο τον Ελληνικό λαό, ο οποίος πρέπει να ταπεινωθεί όσο γίνεται περισσότερο.

    Την ίδια στιγμή, που η ΥΓΕΙΑ και η ΠΑΙΔΕΙΑ έχουν γίνει ‘’μαγική εικόνα’’ χωρίς εικόνα.

    Την ίδια στιγμή, που η τιμή βασικών αγαθών, απαραίτητων για την διαβίωση, τραβάει την ανηφόρα, και οι αρμόδιοι ανευθυνο’υ’πεύθυνοι βρίσκουν δικαιολογίες που κανένα δεν πείθουν.

    Την ίδια στιγμή που τον Ιούνιο τα πρόσθετα μέτρα περιλαμβάνουν την ολική κατάργηση 13ου και 14ου μισθού και συντάξεως ( θα τα πούμε έλλη φορά )

    Έρχονται τώρα, και μας λένε οτι ναί, μεν, αυτοί μας κατάστρεψαν, αλλα τώρα θα μας σώσουν. Είναι σαν να πετάς κάποιο στο γκρεμό, και μετά να τον πηγαίνεις στο νοσοκομείο για να τον κάνουν καλά.

    Απο πού να ξεκινήσουμε και πού να τελειώσουμε ?

    Ας ξεκινήσουμε με τα φαινομενικά μεγαλύτερα κόμματα, όπως βέβαια αυτό συμπεραίνεται απο τον αριθμό ‘’βολευτών’’ τους που εκμεταλλεύτηκαν την αφέλεια του Έλληνα.

    Με τυμπανοκρουσίες και φανφάρες το ΠΑΣΟΚ και με  ‘’γιαλαντζί’’ δημοκρατικές διαδικασίες, επέλεξε τον νέο πρόεδρό του, εκπληρώνοντας το όνειρο της ζωής του. Χωρίς λόγο και χωρίς αντίπαλο, κάλεσε το ‘’πλήθος’’ των οπαδών του  να αποφασίσουν, ποιόν θέλουν αρχηγό, τον Βενιζέλο ή κανένα. Μα, και μόνο ο ίδιος να ψήφιζε τον εαυτό του, αρχηγός θα γινόταν. Μήπως ο ‘’κανένας’’ θα ήταν πιό κατάλληλος ?  Γιατί δεν θα ήταν ο ‘’περί πολλαίς αμαρτίες περιπεσών ανήρ’’ Όμως, θέλουμε ‘’δημοκρατικές εσωτερικές διαδικασίες’’ για να ανακοινώσουμε μετά τα μιλιούνια που πήραν μέρος.Να πούμε οτι είμαστε ακόμα εδώ ( δυστυχώς για την πατρίδα)  Άσχετο, αν κάποιοι απο το ίδιο το κόμμα αηδίασαν με την ‘’χάλκευση’’ του αριθμού των οπαδών. Έπρεπε να δείξουν οτι ακόμα είναι πολλοί. Το μόνο που κατάφεραν είναι να δείξουν οτι υπάρχουν ακόμα ηλίθιοι και λαμόγια Το κατάφεραν. Νά τος λοιπόν, ένας ακόμα ‘’λαοπρόβλητος’’ που υπόσχεται να μας σώσει…Ο προηγούμενος λαοπρόβλητος, έγινε παγκόσμιος πολίτης ( κατα το Παγκόσμος Στρατιώτης). Λέγεται μάλιστα, οτι σαν εκδήλωση ευαρέσκειας, του υποσχέθηκαν την θέση του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ

    Και ενώ ο ίδιος και τα δύο άλλα ‘’λουλούδια’’ μας έφεραν σε αυτό το σημείο, έρχεται τώρα με υποσχέσεις, να μας πεί οτι αλλάξανε και δεν θα κάνουν τα λάθη που ομολογούν οτι έκαναν. Μα για τόσο ηλίθιους μας θεωρούν ? Η απάντηση είναι ΝΑΙ, ΓΙΑ ΤΟΣΟ ΗΛΙΘΙΟΥΣ ΜΑΣ ΘΕΩΡΟΥΝ.

    Ερχόμαστε τώρα και στον αντίπαλο. Τη ΝΔ, που απο κόμμα αποδοκιμασίας του 1ου ΜΝΗΜΟΥΡΙΟΥ, κατάφερε να κάνει αυτογκόλ χωρίς αντίπαλο. Γιατί έτσι μόνο μπορεί να δικαιολογηθεί η συμμετοχή και υπερψήφιση του 2ου ΜΝΗΜΟΥΡΙΟΥ. Εαν δεν συναινούσε ο Σαμαράς , όλοι ξέρουμε οτι θα γινόταν εκλογές που θα κέρδιζε, με ποσοστό 50% και βάλε. Όμως, η  ΝΔ δια του αρχηγού της αποφάσισε να πάρει μέρος, για να καλυτερεύσει τους όρους της δανειακής συμβάσεως ( έτσι μας είπαν, δηλαδή). Και με τις πολύ λογικές αντιδράσεις των ‘’βολευτών’’ της, που δεν ήταν εντελώς κόττες,άρχισε τις διαγραφές και επανεγγραφές ,αναβαπτίζοντάς τους σε μία νέα κολυμβήθρα του Σιλωάμ. Μήπως, φοβόταν να κερδίσει τις εκλογές, γιατί δεν ήξερε τί θα κάνει μετά ?

Τώρα, θέλει την εκλογική νίκη, για να μας σώσει και αυτός, απο εκεί που και αυτός έβαλε το χεράκι του για να  πάμε. Κάποιος πρέπει να του πεί οτι το πουλάκι πέταξε.

    Για τους υπόλοιπους, τί να πούμε ?

    Το ΛΑΟΣ, απο 100% εναντίον του ΜΝΗΜΟΥΡΙΟΥ, άλλαξε γνώμη και συμμετείχε ( προφανώς για να βελτιώσει τις συνθήκες εφαρμογής ). Μετά, το καταδίκασε και πάλι. Αύριο, μπορεί να μας πεί οτι ήταν απαραίτητο.

    Έχουμε και την Μπακογιάννη τώρα. «  Μνημουριακή » απο την αρχή μέχρι το τέλος. Τόσα χρόνια, τρώγανε στο ίδιο τραπέζι με τον Σαμαρά, αλλα με το ένα χέρι. Το άλλο, ήταν πίσω απο την πλάτη κρατώντας μαχαίρι, και περιμένοντας την ευκαιρία να το καρφώσει ο ένας στην πλάτη του άλλου. Η μεγάλη δημοκρατική παράταξη που λέγανε…

    Έχουμε και τους υπόλοιπους, αλλά δεν θα γράψω για τον καθένα χωριστά, ίσως κάποια άλλη φορά. Ποτέ δεν πίστευα οτι θα συμφωνούσα μαζί τους, αλλα νά το που έγινε και αυτό. Βέβαια, η συμφωνία είναι μόνο στο ‘’ έξω απο το ΜΝΗΜΟΥΡΙΟ’’ .

    Αυτοί που έχουν ακόμα μερίδιο εξουσίας, προσπαθούν με προεκλογικά τεχνάσματα να μας επηρεάσουν, για να δούμε πόσο πολύ ενδιαφέρονται για το καλό μας.

    Βγαίνει ο άλλος, και λέει οτι θα μαζέψει όλους τους λαθρομετανάστες, θα τους κλείσει σε στρατόπεδα, και θα τους στείλει εκεί απο όπου ήρθανε, ή αλλαχού. Και πού ήταν τόσο καιρό αυτός ο σωτήρας ? Πού τον είχαν κρυμένο ? Ά, ξέχασα, είχε άλλες δουλειές, διάβαζε το ΜΝΗΜΟΥΡΙΟ.

Αυτό το σχέδιο, έχει ημερομηνία λήξης, την επομένη των εκλογών, όποια κυβέρνηση και να γίνει εάν γίνει. Πάντως, ένα απο αυτά τα στρατόπεδα, θα χρειαστεί οπωσδήποτε. Το ‘’γιατί’’,  θα σας το εξηγήσω την επόμενη φορά.

    Υπάρχουν τόσα πολλά, που δεν μπορείς να τα γράψεις, γιατί δεν ξέρεις απο πού να αρχίσεις και πού να τελειώσεις. Το βέβαιο είναι οτι δεν τελειώνουν ποτέ.

    Το μεγαλύτερο πρόβλημα όμως, είναι η καταστροφή μιάς ολόκληρης γενιάς Ελλήνων, αυτών που είναι απο 25 μέχρι 40 χρονών. Μιάς, πρέπει να ομολογήσουμε, καλομαθημένης στην πλειονότητα και απαίδευτης γενιάς, με πακέτα πτυχίων χωρίς ουσιαστικές σπουδές αλλά και αντικείμενο, με σημερινή ανεργία πολύ μεγαλύτερη απο την επίσημη 30%, μιάς γενιάς που η δική μας ‘’ένδοξη γενιά του Πολυτεχνείου’’ ανάθρεψε σαν βασιλόπουλα. Τώρα, ήρθε το αυγό στον κώλο. Δουλειά, δεν βρίσκουν. Όσοι δουλεύουν είναι ευτυχισμένοι που μπορούν και ζούν. Σχέδια για δημιουργία οικογένειας ( ξέρετε τώρα, παιδιά κτλ, ‘’είδη πολυτελείας’’ πλέον), δεν υπάρχουν παρά μόνο στη φαντασία .Οικονομική ενίσχυση απο την οικογένεια, σπάνια, γιατί και αυτή δεν έχει.

    Τί σας έφταιξαν αυτοί, κύριοι ανίκανοι υστερόβουλοι και κερδοσκόποι φιλοτομαριστές κυβερνήτες ?     

    Τα δικά σας τα παιδιά ( και τα εγγόνια, και τα δισέγγονα, και τα τρισέγγονα ) δεν έχουν πρόβλημα. ΛΕΦΤΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ…

    Και μέσα σε αυτό τον ορυμαγδό, έρχονται κάποιοι να μιλήσουν για ‘’ηθικές αξίες’’ και άλλα ενδιαφέροντα. Να μιλήσουν για πράγματα που κάποτε είχαμε, αλλα πλέον τα κλειδαμπαρώσαμε στο πατάρι υπο την πίεση του βιοποριστικού πλέον προβλήματος.Ελπίζω να κρατήσαμε το κλειδί, μήπως και κάποια στιγμή χρειαστεί.

    Αυτό όμως που με ανησυχεί περισσότερο, είναι η αντιμετώπιση της καταστάσεως απο αρκετά μεγάλη μερίδα φίλων και γνωστών μας. Και κυρίως, είναι εκεινοι που ΠΟΝΕΣΑΝ μεν, αλλα ΔΕΝ ΜΑΤΩΣΑΝ ακόμα απο τα μέτρα που μας έχει επιβάλει ο ΝΕΟΣ ΑΞΟΝΑΣ με το Δ΄ ΡΑΙΧ. Θα το καταλάβουν αλλα τότε θα είναι ακόμα πιό αργά.

    Αρκετά για σήμερα. Τα έγραψα, αλλα δεν ξαλάφρωσα. Γιατί είναι πολύ βαρειά.

Ανδρέας Μελεζιάδης