ΤΑΔΕ ΕΦΗ…ΔΟΝ ΚΙΧΩΤΗΣ !

     Εχτές που δεν είχα δουλειά το πρω’ί’, είπα να κάνω μια βόλτα στα παλιά μου τα ‘’στέκια’’.

     Χωρίς να το καταλάβω καλά – καλά, τα βήματά μου με έφεραν κοντά στο ‘’ΠΑΝΔΟΧΕΙΟ ΤΗΣ ΧΑΜΕΝΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣ’’ , εκεί που έμενε ο παλιός μου φίλος, ο Δόν Κιχώτης.

Πλησίασα, μήπως και τον συναντήσω.

     Το πανδοχείο ήταν στη θέση του, όπως πάντα, μόνο που τώρα έβλεπες καθαρά τα σημάδια της αδιαφορίας και της κακής συντήρησης.  

Μέσα στην αυλή του, είδα ένα πλήθος από μαυριδερούς, σε τσαντήρια, να μιλάνε μία ακατάληπτη γλώσσα. Έξω από την μάντρα, ήταν συγκεντρωμένο μεγάλο πλήθος από τους ίδιους, με τα μπογαλάκια τους στα χέρια.

Γυρνάω το κεφάλι από την άλλη μεριά, και βλέπω μερικές μπουλντόζες και άλλα μηχανήματα, με τις μηχανές αναμένες, σαν κάτι να περιμένουν.Πλησιάζω τον πανδοχέα, παλιό γνώριμο, και τον ρωτάω τι γίνεται εκεί πέρα.

Και εκείνος μου απαντά.

     ‘’Φίλε μου, άστα να πάνε. Βλέπεις πως κατάντησε το πανδοχείο μου. Με έφαγαν τα χρέη. Βλέπεις τις μπουλντόζες ? Περιμένουν την δικαστική απόφαση για κατάσχεση, για να το κατεδαφίσουν. Άκουσα οτι η τράπεζα που το πήρε, θα κατασκευάσει πισίνα για τους φίλους της από το εξωτερικό.

Από την άλλη μεριά, βλέπεις αυτούς που περιμένουν από έξω ? Περιμένουν την κατεδάφιση, οι μισοί για να πάρουν ό τι νομίζουν ότι αξίζει, και οι άλλοι μισοί για να στήσουν τα τσαντίρια τους..’’

     Τι να του πώ του ανθρώπου ? Προτίμησα να τον ρωτήσω, εάν ο Δον Κιχώτης μένει ακόμα εκεί.

     ‘’Γιατί, πού θα πήγαινε ?’’ μου απαντάει. ‘’Μέσα είναι και ετοιμάζει τα πράγματά του’’.

Μπαίνω μέσα, λοιπόν και τον βρίσκω να περιποιείται τον  Ροσινάντη, ενώ ο Σάντσο Πάντσα φόρτωνε με διάφορα καλαμπαλίκια τον γά’ι’δαρό του.

Μόλις με είδε, χάρηκε, σταμάτησε την δουλειά του και καθήσαμε να πιούμε ένα καφεδάκι.

Είχα καιρό να τον δώ, και είχαμε πολλά να πούμε.

     ‘’Τι γίνεται’’, τον ρώτησα, ‘’για πού το βάλατε, Δόν ?’’

     ‘’Γυρίζω στην Ισπανία’’ μου λέει. ‘’Εκεί έχει καλύτερο ποδόσφαιρο, και οι ανεμόμυλοι με περιμένουν πάντα !’’

     ‘’Μα και εδώ, έχουμε πολλούς ανεμόμυλους’’ του λέω. ‘’Γιατί δεν ασχολείσθε με αυτούς, όπως τόσο καιρό ?’’

Μου απαντάει.

     ‘’ Εχετε και εδώ πολλούς ανεμόμυλους, αλλα εσείς τους κάνατε απρόσιτους, ακόμα και για εμένα. Μόλις βρείτε έναν ανεμόμυλο, τον ανεβάζετε ψηλά στην ιεραρχία των κατασκευών σας, τον τιμάτε σαν αρχαίο θεό, τον πριμοδοτείτε με ό τι φανταστεί κανένας, και πάει λέγοντας…’’

      Όπως το έβλεπε, δεν είχε και άδικο. Κάτι όμως μου είχε πεί και για ποδόσφαιρο, και εγώ ‘’τσίμπησα’’.

Τον ρωτάω.

     ‘’Μα και εδώ έχουμε ποδόσφαιρο, έχουμε Ολυμπιακό, Παναθηναικό, Παοκ, Αεκ, τόσες καλές ομάδες. Και έχουμε ένα σωρό Ισπανούς παίκτες, για να σας θυμίζουν την Ισπανία. Δεν σας είναι αρκετό ?’’

     ‘’Είμαι εδώ από την δεκαετία του 50. Σας έχω δεί να αλλάζετε ένα σωρό συστήματα, με τον ίδιο προπονητή, και να μην κάνετε τίποτα. Και τα συστήματα τα εφαρμόζετε ανάποδα.’’

     ‘’Δηλαδή ?’’

     ‘’Την δεκαετία του 50, παίζατε ‘’3-4-2-1’’, με ψηλο και δυνατό σέντερ φόρ. (ΕΡΕ)

Την δεκαετία του 60, το γυρίσατε στο ‘’4-4-2’’ με δυό επιθετικούς. ( ΕΡΕ – ΕΝΩΣΗ ΚΕΝΤΡΟΥ )

Μετά, το γυρίσατε στο ‘’ WM’’ , όλοι μπροστά και όλοι πίσω. (1967-74)

Μετά, πάλι στο ‘’3-4-2-1’’, με τον ίδιο σέντερ φόρ του 50, αλλα ήταν κάπως μεγάλος και δυσκολευόταν να βάλει γκόλ. ( ΝΔ )

Την δεκαετία του 80, παίζατε το ίδιο σύστημα πάλι, αλλα με σέντερ φόρ καινούριο από την Αμερική. Στην Αμερική όμως παίζουν μπάσκετ, όχι ποδόσφαιρο ( ΠΑΣΟΚ )

Την δεκαετία του 90, το γυρίσατε πάλι στο ‘’4-4-2’’, αλλά δεν είχατε επιθετικούς της προκοπής, χώρια που επιμένατε στους ίδιους, αν και είχαν παραμεγαλώσει. Θυμάσαι, ο ένας ‘’έμεινε’’ στο γήπεδο μέσα. ( ΠΑΣΟΚ – ΝΔ )

Με τον καινούριο αιώνα, την δεκαετία του ‘’00’’, συνεχίσατε με το ‘’4-4-2’’, και ο προπονητής σας έβαλε στην επίθεση τα παιδιά των παληών σέντερ φόρ, που είχαν μεγαλώσει και παίζαν καλά στις προπονήσεις. Όμως, κανείς δεν είπε στον προπονητή σας ότι δεν ξέρουν μπάλα αλλά ‘’ράφτιγκ’’ και ‘’σκουώς’’. Έτσι, όχι μόνο στους Πανευρωπαικούς δεν προκριθήκατε, αλλά πέσατε και κατηγορία.

Εδώ και λίγο καιρό, ο προπονητής σας παίζει το πιο παληό σύστημα, το ‘’3 -2 -5 ‘’, με σέντερ φόρ, ( ΝΔ) αριστερό ( ΚΚΕ ) και δεξιό ( ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ ) εξτρέμ , μέσα αριστερά ( ΠΑΣΟΚ ) και μέσα δεξιά ( ΑΝΕΞ. ΕΛΛΗΝΕΣ ). Οι δύο στο κέντρο όμως( ΣΥΡΙΖΑ – ΛΑΟΣ ), δεν δίνουν την μπάλα ούτε ο ένας στον άλλο. Έτσι θα παίξετε μπάλα ? Αυτά τα συστήματα εμείς τα εγκαταλείψαμε. Ο προπονητής σας δεν ξέρει τι του γίνεται ’’

     Το καλοσκέφτηκα, και αναγκάστηκα να συμφωνήσω μαζί του.

    ‘’ Φαίνεται ότι ξέρετε ποδόσφαιρο, Δον. Τι πρέπει να κάνουμε για να διακριθούμε στο Ευρωπα’ι’κό ποδόσφαιρο ? ‘’

    ‘’ Αυτό εσείς το ξέρετε. Το μόνο που δεν μπορείτε να αλλάξετε, είναι ο προπονητής σας ( ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΛΑΟΣ ). Πρέπει κάποτε να βρεί παίκτες που να ξέρουν μπάλα, αλλα και να μπορούν να δώσουν πάσες ο ένας στον άλλο, όχι όπως τώρα, που οι μόνες πάσες είναι από τον μέσα αριστερά στον φόρ και τούμπαλιν. Έτσι, γκόλ δεν μπαίνει.’’

Αφού μου ανέλυσε τόσο καλά την κατάσταση και κατάλαβα ότι ήξερε πολλά περισσότερα από εμένα, αποφάσισα ότι ήρθε η ώρα να τον αφήσω να ετοιμαστεί.

‘’ Πότε θα σας ξαναδούμε, Δόν ? ‘’

‘’ Αφού κυνηγήσω μερικούς ανεμόμυλους στην πατρίδα μου, ίσως γυρίσω, εάν καταλάβετε επιτέλους ότι οι ανεμόμυλοι είναι ανεμόμυλοι. Όσο για το ποδόσφαιρο, εμείς έχουμε και μία Μπαρτσελόνα και μία Ρεάλ. Εσείς, βολευτείτε με τον Ολυμπιακό  και τους υπόλοιπους. ‘’

     Σηκώθηκα και έφυγα, αφού τον χαιρέτησα.

Οι μπουλντόζες ακόμα περίμεναν, οι δε μαυριδεροί ήταν περισσότεροι στην αυλή.

ΤΡΑΓΕΛΑΦΙΚΗ ΙΛΑΡΟΤΡΑΓΩΔΙΑ

Είχαμε την δυστυχία να το ζήσουμε και αυτό.

     Για 15 ολόκληρες μέρες, μία εντολή για σχηματισμό Κυβερνήσεως περιφερόταν από τον έναν στον άλλο αρχηγό κομμάτων με την κούριερ της Προεδρίας, μέχρι να γίνει κατανοητό ότι με τα αποτελέσματα των εκλογών της 6^ης Μα’ί’ου, ‘’τα κουκιά’’ δεν έβγαιναν και οποιαδήποτε Κυβέρνηση και αν σχηματιζόταν, θα είχε μέσα της τον σπόρο της καταστροφής.

     Και χωρίς καμία απολύτως υποψία πολιτικής τοποθετήσεως, μπορώ να επισημάνω τα εξής, τα οποία φαντάζομαι έχετε και εσείς καταλάβει, αν όχι από την πρώτη, σίγουρα όμως από την δεύτερη στιγμή.

     Ας τα πάρουμε με την σειρά.

     Κατ’ αρχή, έχουμε κάποια δεδομένα, σύμφωνα με δηλώσεις τους.

     Πρώτον, η Παπαρήγα δηλώνει κατηγορηματικά ότι δεν θα συνεργασθεί σε κανενός είδους Κυβέρνηση.

     Δεύτερον, όλοι δηλώνουν κατηγορηματικά ότι δεν θα συνεργαστούν με τον Μιχαλολιάκο.

     Πάμε λοιπόν στα τέσσερα μέρη της ιλαροτραγωδίας που ζήσαμε.

ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟΝ. Εντολή στον Σαμαρά.

Με ποιόν να φτιάξει Κυβέρνηση ?

ΑΛΦΑ  Με τον Τσίπρα δεν γίνεται, γιατί τα προγράμματα είναι εντελώς διαφορετικά

ΒΗΤΑ  Με τον Βενιζέλο δεν γίνεται, γιατί τα κουκιά δεν βγαίνουν. Χρειάζεται και κάτι ακόμα. Και μια και δεν υπάρχει άλλο συγγενές ( της πολυκατοικίας, ντέ…) κόμμα μέσα στη Βουλή, μια και Καρατζαφέρης και Μπακογιάννη έμειναν έξω από το χορό, μένει ο Κουβέλης. Ο οποιος όμως για να συμπράξει θέλει και τον Τσίπρα μαζί, οπότε πάμε στο ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟΝ ΑΛΦΑ. Και φτού και από την αρχή.

ΓΑΜΑ. Με τον Καμμένο δεν γίνεται, όχι μόνο γιατί δεν φτάνουν τα ‘’κουκιά’’, αλλα κυρίως γιατί δήλωσε ότι δεν συνεργάζεται με τον Σαμαρά.

Τόμπολα…..!

Πάει δηλαδή το πρώτο μέρος. Χρειάστηκαν τρείς μέρες για να καταλάβουν τα αυτονόητα.

ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟΝ. Εντολή στον Τσίπρα.

Με ποιόν να φτιάξει Κυβέρνηση ?

ΑΛΦΑ. Με τον Σαμαρά, που βγαίνουν τα ‘’κουκιά’’, δές παραπάνω ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ ΑΛΦΑ.

ΒΗΤΑ. Με τους ενοίκους της δικής τους …πολυκατοικίας ( Παπαρήγα, Κουβέλη και ολίγον από Βενιζέλο ) , ακόμα και να το ήθελε η Παπαρήγα, πάλι δεν φτάνουν .Βλέπεις, Σαμαράς, Καμμένος και Μιχαλολιάλος έχουν πάνω από 150 ‘’κουκιά’’.

ΓΑΜΑ. Με τον Βενιζέλο, δεν φτάνουν, θέλουν και τον Σαμαρά. Οπότε…

 Τόμπολα πάλι….

ΜΕΡΟΣ ΤΡΙΤΟΝ. Εντολή στο Βενιζέλο.

Αυτός τουλάχιστον, και με βάση τις προηγούμενες ‘’ζυμώσεις’’, κατάλαβε γρήγορα ότι το ψωμί δε φουσκώνει και δεν μπαίνει στο φούρνο, και δεν μας ταλαιπώρησε πολύ.

ΜΕΡΟΣ ΤΕΤΑΡΤΟΝ. Εντολή στον Καμμένο.

ΑΛΦΑ. Με τον Σαμαρά, πάμε στο ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ ΓΑΜΑ.

ΒΗΤΑ. Με τον Τσίπρα, μόνο στο ‘’μνημόνιο’’ συμφωνούν σχετικά. Οπότε, άστο και αυτό.

ΓΑΜΑ. Μα αν δεν έχεις τον Σαμαρά και τον Τσίπρα, δεν βγαίνουν τα ‘’κουκιά’’, ακόμη και με Παπαρήγα και Μιχαλολιάκο.

     Όλο αυτό λοιπόν, έκαναν 15 μέρες να το καταλάβουν. Και είχαν 15 μέρες σε αγωνία, όλους όσους δεν είχαν καταλάβει από την αρχή το μάταιο των προσπαθειών.

Και οι απ’ έξω, περίμεναν με αγωνία, όπως στη ρουλέτα στο καζίνο, να δούν ‘’πού θα κάτσει η μπίλια’’.

     Ποιος κέρδισε ? Μα αυτοί που κερδίζουν πάντα. Τα ΜΜΕ !

     Το πιο εύκολο πράγμα ήταν πλέον να κάνουν πολιτική εκπομπή, με κάποιο κεντρικό ερώτημα, να καλέσουν έναν από τον καθένα, και όσοι έρθουν.

     Τους βάζεις σε ένα τραπέζι, τους βάζεις και σε μερικά ‘’παράθυρα’’, άσχετα αν είναι δίπλα – δίπλα, τους πετάς στη μέση μία ερώτηση αποκλειστικά οικονομικής φύσεως, όπως στα σκυλιά ένα κόκκαλο, και σαν παρουσιαστής κάθεσαι και απολαμβάνεις τον ‘’σκυλοκαυγά’’.

      Κάπου – κάπου, δείχνεις ότι προσπαθείς να επέμβεις για να υπάρχει και κάποιος έλεγχος, αλλά στην ουσία, θα επέμβεις μόνο όταν αρχίσουν και βρίζονται ή πέφτουν μπουνιές. Δεν ξέρω, αν πιο πέρα υπάρχουν και 3 – 4 μπρατσωμένοι, για να τους χωρίσουν αν χρειαστεί.

     Τζάμπα πράμα, μεγάλη ακροαματικότητα, η εκπομπή πέτυχε. Ιδιαίτερα εάν η επιλογή των καλεσμένων ήταν προσεκτική και κατάλληλη για ‘’σκυλοκαυγά’’.

     Και ήρθε επι τέλους η μέρα που αποφάσισαν να μην μας κρατούν άλλο σε αγωνία, και προκήρυξαν καινούριες εκλογές. Εκεί σταμάτησε η τραγελαφική ιλαροτραγωδία που ‘’απολαμβάναμε΄΄ καθημερινά με τις ώρες. Τελικά, τυχεροί όσοι προτιμούσαν να παρακολουθούν τον Φώτη και την Μαρία, ή την Τατιάνα, ή να μάθουν να μαγειρεύουν, ή οτιδήποτε παρεμφερές τέλος πάντων.

     Και τώρα τι γίνεται ? Η Δαμόκλειος σπάθη, εξακολουθεί να είναι πάνω από τα κεφάλια μας και το ΔΝΤ και οι συμμορίτες του έχουν θρονιαστεί στην πλάτη μας.

     Ήδη οι προσεγγίσεις των συγγενών κομμάτων έχουν προχωρήσει, έγιναν συγχωνεύσεις, μεταγραφές, αποχωρήσεις και άλλα παρεμφερή. Η 17^η Ιουνίου, πλησιάζει.

      Έχω την αίσθηση, ότι τα καινούρια αποτελέσματα, δεν θα διαφέρουν και πολύ από αυτά του Μα’ι’ου. Λίγο πάνω, λίγο κάτω, έτσι θα πάνε όλοι τους. Δεν περιμένω συνταρακτικές αλλαγές. Κανείς δεν τις περιμένει. Ελπίζω μόνο, να βγεί η καλύτερη το δυνατόν Κυβέρνηση, γιατί εδώ και μήνες είμαστε στον ‘’αυτόματο πιλότο’’.

ΥΓ.Θα παρατηρήσατε ότι δεν αναφέρω κόμματα αλλα αρχηγούς. Γιατί, υπάρχουν πλέον κόμματα ? Εσείς τι λέτε ?

Ανδρέας Μελεζιάδης

Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΠΟΜΠΗ ΤΟΥ Α/ΓΕΕΦ Π.ΤΣΑΛΙΚΙΔΗ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΥΠΡΙΑΚΕΣ ΔΙΚΑΣΤΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ, ΩΣ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟΥ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΡΗΞΗ ΣΤΟ ΜΑΡΙ ΤΗΝ 11η ΙΟΥΛ. 2011.

      Η πρόσφατη έκδοση ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης του πρώην αρχηγού της Εθνικής Φρουράς Αντγου Πέτρου Τσαλικιδη, αποτελεί ύπουλη και μεθοδευμένη πράξη των δικαστικών αρχών της Κύπρου. Αποδεικνύει ότι στο πρόσωπο του Έλληνα αξιωματικού με μεγάλη πρόσφορα στις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις, αλλά και κατά την διάρκεια της θητείας του ως Α/ΓΕΕΦ, επί 42 συνολικά χρόνια, αναζητείται "εξιλαστήριο θύμα", για να αποδοθούν ανύπαρκτες ευθύνες οι όποιες ανήκουν αποκλειστικά σε ενέργειες και παραλείψεις εμπλεκόμενων πρόσωπων των Κυπριακών Αρχών στο τραγικό συμβάν της έκρηξης του κατασχεμένου φορτίου στο Μάρι, την 11 Ιουλίου 2011.

     Η υπόθεση αποτελεί εσωτερικό πρόβλημα της Κύπρου με έντονες κομματικές αντιπαραθέσεις στην οποία, όπως αποδεικνύεται από το προανακριτικό υλικό που ήρθε στο φως της δημοσιότητας, δεν στοιχειοθετείται καμιά κατηγορία σε βάρος του πρώην Α/ΓΕΕΦ. Είναι βέβαιο ότι δεν εξασφαλίζεται η "δίκαιη" δίκη για να αποδοθούν οι ευθύνες, προς δικαίωση των θυμάτων της τραγωδίας.

     Η ξαφνική έκδοση ευρωπαϊκού εντάλματος προκειμένου ο Έλληνας ανώτατος Αξιωματικός να προσαχθεί ως κοινός εγκληματίας στην Κύπρο, αποτελεί προσβολή και ευθεία αμφισβήτηση της εθνικής κυριαρχίας της Ελλάδος. Παράλληλα δύναται να θεωρηθεί πράξη αχαριστίας προς την Ελλάδα για την μεγάλη συνεισφορά της στην άμυνα της Κύπρου. Ουδέποτε στο παρελθόν, από την ίδρυση της Κυπριακής Δημοκρατίας, υπήρξε περίπτωση που Ελλαδίτης αξκός παραπέμφθηκε σε δίκη σε Κυπριακό Δικαστήριο για οποιοδήποτε αδίκημα, αφού σε όλες τις περιπτώσεις εφαρμόζονται οι διατάξεις της Τριμερούς Συμφωνίας Εγκαθίδρυσης της Κυπριακής Δημοκρατίας του 1960, που ρυθμίζει το καθεστώς διαμονής της ελληνικής και τουρκικής στρατιωτικής δύναμης στην Κύπρο.

     Κατά πάγια πρακτική με εντολή του Γενικού Εισαγγελέα της Κύπρου οι όποιες δικαστικές υποθέσεις μελών της στρατιωτικής δύναμης της Ελλάδας στην Κύπρο παραπέμπονται στην Ελληνική Δικαιοσύνη, χωρίς να δημιουργείται κανένα πρόβλημα. Σημειώνεται ότι πρόσφατα, στο χρονικό διάστημα Αύγουστου-Οκτωβρίου του έτους 2011, μετά από εσπευσμένη έρευνα της Κυπριακής Αστυνομίας (η οποία επέδειξε και προσβλητική συμπεριφορά ως προς τα πρόσωπα των "Ελλαδιτών" αξιωματικών και των οικογενειών τους) κλήθηκαν ως κατηγορούμενοι από το Επαρχιακό Δικαστήριο της Λευκωσίας, για υπόθεση που είχε σχέση με την έκρηξη στο Μαρί, δύο (2) Αξιωματικοί εξ' Ελλάδος, αλλά διακόπηκε η ποινική διαδικασία εναντίον των κατηγορουμένων μετά από δυναμική παρέμβαση της ελληνικής πλευράς .

     Εάν το ένταλμα εκτελεστεί, θα έχει σοβαρό αντίκτυπο στο ηθικό και θα επηρεάσει αρνητικά τη συμπεριφορά-απόδοση του προσωπικού εξ' Ελλάδος που υπηρετεί στην Κύπρο. Παράλληλα εκτιμάται ότι θα προκαλέσει τριγμούς στις σχέσεις Ελλάδος-Κύπρου σε θέματα στρατιωτικής συνεργασίας.

     Η Ελλάδα οφείλει και έχει υποχρέωση να προστατεύει και να θωρακίσει το θεσμό του Διοικητή της ΕΛΔΥΚ/3/1 και Α/ΓΕΕΦ και στο πρόσωπο του το σύνολο του Ελλαδικού προσωπικού που υπηρετεί στην Κύπρο.

    Πέρα από αυτά, θα ήθελα να θυμίσω μερικά γεγονότα  και πληροφορίες που υπήρξαν και ποτέ δεν διαψεύστηκαν, όταν η υπόθεση ήταν ακόμα πολύ νωπή.

     Ο Υπουργός Αμύνης της Κύπρου, σε αντιδράσεις για την αποθήκευση ΑΓΝΩΣΤΩΝ πυρομαχικών στο νησί, διαβεβαίωσε τους πάντες, δημοσίως, ότι είναι απολύτως ασφαλή και θα μπορούσαν να αποθηκευτούν ακόμα και μέσα στη Λευκωσία.

    Η Κυπριακή πολιτική ηγεσία, κάνοντας την συμφωνία για την αποθήκευση, δεν ρώτησε κανέναν απολύτως για το είδος και την επικινδυνότητα των πυρομαχικών – εκρηκτικών.

   Όπως φαίνεται και στο πόρισμα της Ερευνητικής Επιτροπής, η πολιτική Ηγεσία της Κύπρου είχε ενημερωθεί από την Εθνική Φρουρά ( από τον Α/ΓΕΕΦ φυσικά…) για την επικινδυνότητα των αποθηκευμένων πυρομαχικών κτλ, αλλά ΕΚΩΦΕΥΣΕΝ και δεν έλαβε κανένα απολύτως μέτρο.

    Αντί λοιπόν, οι εμπλεκόμενοι πολιτικοί ( Πρόεδρος κτλ) να κατηγορηθούν για ανθρωποκτονίες, έφτασαν στο σημείο να κατηγορούν τον Αρχηγό της Εθνικής Φρουράς και εγώ δεν ξέρω για ποια αδικήματα. Επιβεβαιώνουν τον κανόνα, ότι όλοι τους αποποιούνται των ευθυνών τους και προσπαθούν να τις φορτώσουν σε οποιονδήποτε άλλο τους βολέψει. Εν προκειμένω, στον Αντγο Π. Τσαλικίδη, του οποίου η ατυχία ήταν ότι προσπαθούσε να συνεργασθεί με άτομα μειωμένης ηθικής υποστάσεως.

    Εκείνο όμως που προκαλεί την οργή, είναι η έκδοση εντάλματος συλλήψεως κατά του Π. Τσαλικίδη, για την ‘’βίαιη προσαγωγή’’ του ενώπιον του Κυπριακού Δικαστηρίου, με την δικαιολογία ότι ήταν ‘’εξαφανισμένος’’.  Για την δημιουργία εντυπώσεων και μόνο, επιδιώκουν να τον σύρουν σιδεροδέσμιο στο Δικαστήριό τους.

    Τέτοιες μεθοδεύσεις, προσβάλλουν βάναυσα την Ελλάδα, τους Έλληνες Αξιωματικούς, την Ελληνική Δικαιοσύνη ( θεωρείται ανίκανη να επιληφθεί της υποθέσεως παρουσίας του Π. Τσαλικίδη στο Κυπριακό Δικαστήριο) και όλους τους Έλληνες που χάθηκαν για την Κύπρο, που μάτωσαν για την Κύπρο, που ενίσχυσαν οικονομικά από το υστέρημά τους την Κύπρο.

     Δυστυχώς για τον Πέτρο Τσαλικίδη, η υπόθεση έπεσε σε μία χρονική περίοδο κατά την οποία την Ελληνική Κυβέρνηση και τα Υπουργεία Εθνικής Αμύνης αλλα και Δικαιοσύνης περνούν ‘’περίοδο κρίσεως’’ και δεν μπορούν, όπως φαίνεται, να δράσουν δίκαια και αποφασιστικά.

     Πότε πιά θα μάθουμε να διαβάζουμε σωστά την ΙΣΤΟΡΙΑ ? Και τα καλά, και τα κακά. Και τα ‘’υπέρ’’ και τα ‘’κατά’’. Πότε θα αρχίσουμε να βλέπουμε χωρίς ΜΟΝΟΧΡΩΜΑ ΓΙΑΛΙΑ ?

     Διαβάστε τώρα, και στοιχεία του πορίσματος 640 σελίδων, όπως συντάχθηκε από τον Πρόεδρο της επιτροπής κ.Πόλυ Πολυβίου

«Πολιτικές και θεσμικές ευθύνες στον Πρόεδρο Χριστόφια»

- Πολιτική ευθύνη για ασυνεννοησία υπουργών

- Πολιτική ευθύνη για παράτυπο χειρισμό θέματος στα πλαίσια του Υπουργικού (ανάλογη ευθύνη στο Υπουργικό Συμβούλιο που αποδέχθηκε απλώς ενημέρωση και δεν κινήθηκε για να αποφασίσει)

- Πολιτική ευθύνη για αμέλεια και αδιαφορία επιδίωξης ενημέρωσης για την προώθηση της καταστροφής (εάν γίνει αποδεκτός ο ισχυρισμός του ότι έδωσε οδηγίες για καταστροφή, όπως ανέφερε)

- Πολιτική ευθύνη για αμέλεια και αδιαφορία, ως ο τελικός χειριστής του θέματος και το πρόσωπο που θα ελάμβανε τελική πολιτική απόφαση.

Στον διευθυντή του διπλωματικού γραφείου του προέδρου Χριστόφια, πρέσβη Λεωνίδα Παντελίδη

- Παράλειψη δέουσας ενημέρωσης του Προέδρου από το Λεωνίδα Παντελίδη για τη σύσκεψη της 7ης Φεβρουαρίου 2011 και το "μη αποτέλεσμά" της (ειδικά αν είχε όντως συγκατάθεση του Προέδρου για προώθηση καταστροφής, που όμως δεν φαίνεται να είχε).

- Παράλειψη να επισημάνει τους κινδύνους στον Πρόεδρο και προς κάθε κατεύθυνση, όπως τέθηκαν ενώπιόν του από την Εθνική Φρουρά.

- Ενδεχόμενη εισήγηση για ποινική ευθύνη βάσει γνώσης κινδύνων.

Στον υπουργό Εξωτερικών, Μάρκο Κυπριανού

- Ευθύνη για αμέλεια στη βάση της γνώσης των κινδύνων που επισημάνθηκαν.

- Ευθύνη για θεσμική κωλυσιεργία και συμμετοχή στην ευρύτερη αδιαφορία και παρατυπία του Υπουργικού Συμβουλίου.

- Ενδεχόμενη εισήγηση για ποινική ευθύνη.

Τέλος, στον υπουργό Αμυνας, Κώστα Παπακώστα,

-Θεσμική ευθύνη, λόγω της θέσης του,

-Ευθύνη για αμέλεια στη βάση της γνώσης των κινδύνων που επισημάνθηκαν,

-Ευθύνη για θεσμική κωλυσιεργία και συμμετοχή στην ευρύτερη αδιαφορία και παρατυπία του Υπουργικού Συμβουλίου,

-Ποινική ευθύνη

ΚΑΙ ΤΩΡΑ, ΑΣ ΜΟΥ ΠΕΙΤΕ. 

ΣΕ ΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΦΤΑΙΕΙ Ο Π. ΤΣΑΛΙΚΙΔΗΣ ???

Πάνε και οι εκλογές….Και τώρα τι γίνεται ?

    Όπως όλοι, έτσι και εγώ εχτές το βράδυ, έκατσα να παρακολουθήσω τα αποτελέσματα των εκλογών.

    Προβληματίστηκα, λυπήθηκα, γέλασα, αγανάκτησα, όλα σε μικρές δόσεις.

    Για να ξεκινήσω τις σκέψεις μου, ας βάλω τα ποσοστά των κομμάτων, έτσι, σαν αφετηρία συλλογισμών.

ΝΔ 19%, ΣΥΡΙΖΑ 17%, ΠΑΣΟΚ 13%, ΑΝΕΞ.ΕΛΛΗΝΕΣ 10,5%, ΚΚΕ 8,5%, ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ 7%, ΔΗΜΑΡ 6%, ( αυτοι μπαινουν στη Βουλή),

ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ 2,9%, ΛΑΟΣ 2,9%, ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ 2,5%, ΚΑΤΣΕΛΗ 1%, ,, ΣΕΕ 0,61%.

     Προβληματίστηκα, γιατί κανείς δεν ξέρει τι γίνεται τώρα, ποια κυβέρνηση θα μας προκύψει, εάν προκύψει.Γιατί, κάποιοι λενε ότι ‘’πήραν το μήνυμα’’ αλλα, όπως και όλα τα προηγούμενα, δεν κατάλαβαν τίποτα.

     Λυπήθηκα, γιατί  ο ΣΕΕ πήρε μόνο 0,6 %. Πολλοί θα πούν ‘’Γιατί, τι περίμενες ? ‘’

     Γέλασα  με τους αναλυτές και εκπροσώπους των ηττημένων κομμάτων, που, ως συνήθως, προσπαθουσαν να αναλύσουν τα προφανή ( κάτι να κάνουν, δηλαδή..) και να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα.

     Αγανάκτησα με το ‘’αμετανόητο’’ των υπευθύνων.

     Ας κάνουμε, μια εντελώς απλο’ι’κή ανάλυση της χτεσινής μέρας. Ο παράγοντας που επηρέασε καταλυτικά τα αποτελέσματα, είναι το ΜΝΗΜΟΝΙΟ ( 1^ο, 2^ο, ενδιάμεσο, αρχικό, τελικό κτλ ) και δεν είναι τυχαίο το ότι οι υποστηρικτές του, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, πήραν μαζί 30%. Έπρεπε να το περιμένουν.

    Δεν ωφέλησε η κομπορρημοσύνη , οι συγγνώμες και οι κούφιες υποσχέσεις του νέου αρχηγού του ΠΑΣΟΚ, ενός από τους πρωτεργάτες του επονείδηστου ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ-1. Το αντίθετο μάλιστα, επειδή ο κόσμος τους έμαθε, η παρουσία του μάλλον επιδείνωσε την κατάσταση. Και το 13%, πολύ τους είναι, σύμφωνα με το κοινό αίσθημα.

    Όσο για τη ΝΔ, πέτυχε το αδιανόητο. Με το 70% και βάλε των Ελλήνων να καταφέρονται κατά του μνημονίου, να συγκεντρώνονται, διαμαρτύρονται, ξυλοκοπούνται, απειλούνται κτλ, με σημαία του κόμματος το ‘’ΟΧΙ ΣΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ’’, με τις εκλογές σαν επικείμενη και μοναδική λύση, ξαφνικά συναίνεσε στο έγκλημα με την κυβέρνηση Παπαδήμου. Εάν είχε κρατήσει την στάση της, σήμερα θα λέγαμε για παντοδύναμη κυβέρνηση με 50% και πάνω από 180 βουλευτές. Όμως , έγινε ιδανικός αυτόχειρας. Μήπως δεν ήθελε να κυβερνήσει ? Δεν υπάρχει άλλη εξήγηση.

     Ο ΛΑΟΣ τώρα. Δεν μπορείς να λές ‘’ΟΧΙ ΣΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ’’, μετά να γίνεσαι μέλος ‘’μνημονιακής’’ κυβερνήσεως, και μετά να ξαναλές ‘’ΟΧΙ ΣΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ’’. Με αυτά τα δεδομένα, όχι μονο δεν κράτησε την δύναμή του, αλλα την εκμηδένισε σχεδόν. Τάθελε και τάπαθε που λένε.

     Ερχόμαστε σε έναν από τους αναμφισβήτητα νικητές τον ΣΥΡΙΖΑ. Σταθερός στην θέση του κατά του μνημονίου από την αρχή, έγινε υποδοχέας του μέγιστου μέρους των ψηφοφόρων που δεν ψήφισαν ΠΑΣΟΚ, και είναι πολλοί. Καθόλου έκπληξη το 17%. Μπορούσε να είναι και περισσότερο.

     Για τον ίδιο λόγο, οι ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ , πρωτοεμφανιζόμενοι, πήραν 10,5%. Η ΝΔ ( κυρίως) και ο ΛΑΟΣ τους κλαίει.

     Για το ΚΚΕ, τι να πούμε ? Αφου με αυτές τις συγκυρίες έμεινε στα γνωστά ποσοστά του ( διαχρονικά από 5 μέχρι 9 % ), δεν θα έχει ποτέ αύξηση. Δεν αρκεί το ‘’ΟΧΙ ΣΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ’’. Χρειάζεται και ‘’ξεκόλλημα’’ από στείρες και γραφικές θέσεις.

     Η ΔΗΜΑΡ τώρα, πήρε ένα 6%, το μερίδιό της από αυτούς που έφυγαν τροχάδην από το ΠΑΣΟΚ και που λόγω ενσυνειδήτων πολιτικών θέσεων δεν μπορούσαν να στραφούν δεξιότερα, αλλά μόνο αριστερότερα. Είχε και αυτή σερμαγιά ‘’κάτι ψηλά’’, νάτο το 6%. Θέλει φιλοσοφία και αναλύσεις ?

     Η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ, είναι ιδιαίτερη περίπτωση. Η πηγή της δύναμής της όπως αναδείχτηκε εχτές, δεν είναι τόσο οι  αντιμνημονιακές θέσεις της, αλλά οι θέσεις και τα έργα της στο μεταναστευτικό και στην εγκληματικότητα. Και οι θέσεις της, είναι απολύτως ενσυνείδητες. Εάν οι προηγούμενες κυβερνήσεις, εδώ και 15 – 20 χρόνια, έκαναν το αυτονόητο στο μεταναστευτικό που καίει την Ελλάδα, και κυρίως το περίφημο ‘’λεκανοπέδιο’’, η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ θα είχε συμβολική παρουσία. Δεν είναι δυνατόν να βγαίνει αρχηγός κόμματος και δημόσια να λέει ‘’δεν θα επιτρέψουμε στην ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ να μπεί στην βουλή’’. Ποιος είσαι εσύ που το λές ?

Πού βρήκε την δύναμή της ? Εκτός από τον συγκεκριμένο πολιτικό της χώρο, μαζί της πήρε πολλούς που πιστεύουν ότι τα έργα είναι καλύτερα από τα λόγια. Και έκανε έργα, ακραία ίσως μερικά από αυτά, αλλά έκανε αυτό που δεν ήθελαν να κάνουν οι κυβερνήσεις μας. ( ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ, όχι ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ) Όσο δεν λύνεται το πρόβλημα, τόσο η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ θα ενισχύεται. Εκτίμησή μου είναι ότι όποιο κόμμα ενστερνισθεί τις θέσεις της στο μεταναστευτικό, θα έχει την συνεργασία και υποστήριξή της. Με το ΚΚΕ συνεργαζόμαστε, με την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ όχι ? Τα δύο άκρα του πολιτικού φάσματος είναι. Όσο για τους ψηφοφόρους της, πρώτα ρωτήστε την Λεπέν στη Γαλλία…

     Και ερχόμαστε στην ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ ( πιο γνωστή σαν Ντόρα ) και την ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ( πιο γνωστή σαν Κατσέλη). Γνωστή η παροιμία ‘’το πρόβατο που φεύγει από το μαντρί το τρώνε οι λύκοι’’. Ισως αυτή η παροιμία να βγήκε για τους πολιτικούς. Καλά, και ο Καμμένος έφυγε από το μαντρί και δεν τον έφαγαν ( ακόμα) οι λύκοι. Δεν είναι το ίδιο. Και στην Μπακογιάνη αλλα και στην Κατσέλη, υπάρχουν πολλά για τα οποία τις θεωρούν υπεύθυνες ή συνυπεύθυνες το λιγώτερο. Είχαν ενεργή συμμετοχή σε όλα αυτά που μας  έφεραν σε αυτή τη θέση.

     Με τους ΟΙΚΟΛΟΓΟΥΣ – ΠΡΑΣΙΝΟΥΣ τώρα. Όταν έχεις μέσα τον Τρεμόπουλο, με αμφιλεγόμενες ( το λέω ευγενικά ) εθνικές θέσεις, μην περιμένεις χα’ι’ρι. Όμως, δεν βρέθηκε κανένας υπερφίαλος χοντρός να διακηρύξει ότι ‘’δεν θα τους επιτρέψουμε να μπούν στη βουλή’’. Ακόμα και το 2,9%, είναι επικίνδυνο. Το θέμα είναι, εκτιμώ, ότι οι θέσεις τους σε οικολογικά θέματα είναι αξιόλογες. Ας μην είχαν Τρεμόπουλο. ( Μακεδόνες είμαστε…)

     Μέχρι το ‘’32’’, υπάρχουν και πολλά ‘’ανθυποκομματίδια’’ χωρίς να χρειάζεται να τα μνημονεύσουμε.

Όλα μαζί, όμως είναι το 18-20% των χτεσινών ψήφων. Πρώτο κόμμα, δηλαδή. Οι θέσεις τους ‘’ρουκουμούκου’’.

     Θα σταθώ στο ΣΥΝΔΕΣΜΟ ΕΘΝΙΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ. Με το 0,6%, μπορεί να χαρακτηρίσουμε την παρουσία του συμβολική. Πρέπει όμως, να λάβουμε υπόψη την παντελή αγνόηση και απαξίωσή του από τα ‘’έγκριτα’’ ΜΜΕ μας. Δεν πειράζει, όμως, πρώτη φορά ήταν. Κάθε αρχή και δύσκολη. Το μήνυμα πάντως, το έδωσε. Το πήραν αυτοί που έπρεπε ?

    Και τι γίνεται τώρα ?

    Φυσικά, αυτοδύναμη κυβέρνηση δεν γίνεται από κανένα.

    Οι μόνες πιθανές,εκ πρώτης όψεως συνεργασίες είναι ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ και πιθανόν, αφού οριστικοποιηθεί ο αριθμός βουλευτών, ΝΔ-ΠΑΣΟΚ.

    Και οι δύο, μοιάζουν με άνομους γάμους, που εμπεριέχουν τα στοιχεία της καταστροφής.

    Άκουσα για κυβέρνηση εθνικής ενότητας. Μα γίνεται ? Το 70% ψήφισε κατά του μνημονίου, μπορείνα κάνει μνημονιακή κυβέρνηση ? Γιατί αυτό εννοούν.

    Άκουσα για κυβέρνηση τεχνοκρατών. Την άποψή μου, την δημοσίευσα. Χειρότερη λύση, δεν υπάρχει.

    Και τώρα τι γίνεται ?

    Έγινε αυτό που οι ψυχροί υπολογισμοί έλεγαν. Λοιπόν,

Ο ΘΕΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΝΑ ΒΑΛΕΙ ΤΟ ΧΕΡΙ ΤΟΥ

Η ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΤΕΧΝΟΚΡΑΤΟΡΩΝ

Έχω ένα φίλο στον Θεσσαλικό κάμπο, τον Μήτσο. Ο Μήτσος λοιπόν, ‘’έχει τον τρόπο του.’’ Και χωραφάκια, και ζώα και άλλα τινά.

   Πρίν από καιρό, θέλησε να εκσυγχονίσει τις δραστηριότητές του, και να προσλάβει επιστημονικούς υπαλλήλους ( τεχνοκράτες ) για να αυξήσει το βιός του.

   Ξεκίνησε σταδιακά. Είχε 500 βόδια και αγελάδες, και θέλησε να δημιουργήσει μια πρότυπη μονάδα. Επειδή όμως δεν ήταν όλα μαζεμένα, αλλά μόνο τα 250, ξεκίνησε με αυτά.

   Ρώτησε παντού και , αφού λεφτά είχε, προσέλαβε τους καλύτερους.

   Άρχισε να εφαρμόζει επακριβώς τις συμβουλές τους. Καινούριες εγκαταστάσεις, κτλ κτλ. Μου τα είπε όλα, αλλά επειδή δεν έχω ιδέα από κτηνοτροφία, πτηνοτροφία, ιχθυοτροφία και γενικά κάθε είδους αγροτική δουλειά, δεν θυμάμαι λεπτομέρειες.

   Μετά από ένα μήνα, κατεβαίνοντας για κάτι δουλειές στην Αθήνα, πέρασα να τον επισκεφθώ.

   Πάντα φιλόξενος, ‘’ξεσκίστηκε’’ να μας περιποιηθεί. Είπαμε πολλά, για την πολιτική, τις ομάδες μας και άλλα. Μοιραία, κάποια στιγμή, η κουβέντα έφτασε και στις δουλειές του.

   Τον ρώτησα, τι γίνεται με την καινούρια σύγχρονη μονάδα των βοοειδών του, και μου είπε τα παρακάτω.

‘’Άσε , φίλε μου, την ‘’πάτησα’’. Και τα 250 ζώα που έβαλα, ψόφησαν μετά από ένα μήνα. Φώναξα τους κτηνίατρους, και μου είπαν ότι ψόφησαν από την πείνα. Αλλά, εγώ έκανα ό τι μου έλεγαν ακριβώς οι επιστήμονες που προσέλαβα. Τις καλύτερες εγκαταστάσεις, τις καλύτερες ζωοτροφές, όλα τα καλύτερα . Άστα να πάνε. Ευτυχώς, τα άλλα 250 που τα έχουν οι βοσκοί μου, είναι μια χαρά’’.

‘’Καλά,’’ τον ρώτησα, ‘’Και πώς έγινε αυτό ? Τι σου είπαν οι επιστήμονες ?’’

Και εκείνος μου απάντησε.

‘’Τους ρώτησα, και μου είπαν ότι έκαναν ό τι ακριβώς προβλέπεται από τα νέα επιστημονικά βιβλία διατροφής βοοειδών. Πήραν τις κατάλληλες ζωοτροφές, αλλά δεν πρόλαβαν να τα τα’ί’σουν, γιατί έπρεπε να υπολογίσουν το βάρος του καθενός, τις ιδιαιτερότητές του, την ψυχολογική του υποστήριξη, τις ενδεδειγμένες ζωοτροφές από τις 123 που αγόρασα, την περιοδική ημερήσια διάθεση του καθενός, και άλλα πολλά. Μέχρι να γίνουν όλα αυτά, πέρασε ένας μήνας. Δεν μπορούσαν να τα τα’ί’ζουν ό τι να’ναι, και για αυτό περίμεναν. Τελικά, όταν έβγαλαν τα επιστημονικά τους συμπεράσματα, τα ζώα μου είχαν ψοφήσει. Μου ζήτησαν να φέρω από το βουνό και τα υπόλοιπα,γιατί τώρα ξέρανε τι πρέπει να κάνουν, αλλά προτίμησα να τους απολύσω. Έτσι γλύτωσαν τα ζώα μου, και εγώ από αυτούς.’’

    Έφυγα από το Μήτσο, σοβαρά προβληματισμένος. Από την άλλη μεριά, ικανοποιημένος γιατί γλύτωσε από τα χειρότερα.

    Χωρίς να το θέλω, έκανα διάφορες σκέψεις και λογικούς συνειρμούς, σχετικά με την πολιτική και οικονομική ( κυρίως ) κατάσταση της πατρίδας μας.

    Εδώ και πολύ καιρό, συνέχεια μας λένε ότι πρέπει να εμπιστευτούμε στην διακυβέρνηση τους τεχνοκράτες, γιατί εκείνοι ξέρουν καλά πώς θα φύγουμε από την κρίση και πώς θα ανακάμψουμε

    Και το κάναμε τελικά. Βάλαμε οικονομικούς τεχνοκράτες να διαχειριστούν τα οικονομικά μας.

    Κανείς δεν αναρωτήθηκε, τι είναι τέλος πάντων αυτοί οι τεχνοκράτες, για τους οποίους πολλή κουβέντα γίνεται.

 Tεχνοκράτης

Στέλεχος του δημόσιου ή ιδιωτικού τομέα με ανώτατη κατάρτιση και εμπειρία σε συγκεκριμένο τεχνικό τομέα που ασκεί το λειτούργημά του με βάση τη μελέτη κυρίως των αντικειμενικών δεδομένων και των οικονομικών μηχανισμών χωρίς να λαμβάνεται και τόσο υπόψη ο ανθρώπινος παράγων   (wiktionary.org/wiki/τεχνοκράτης)

    Τεχνοκράτης, λοιπόν, είναι ένας άνθρωπος, που πέρα από τις βασικές του σπουδές, έβγαλε κάποια σχολή ή βο’ι’δοσχολή και πήρε ένα πτυχίο, ΄πήρε ή αγόρασε μερικά ‘’μάστερ’’ και βγήκε στην πιάτσα για δουλειά.

    Έφτιαξε ένα βιογραφικό, γεμάτο με ονόματα ξένων σχολών, με προ’υ’πηρεσίες και θέσεις βαρύγδουπες, πάντα στα αγγλικά. Έγινε πλέον, περιζήτητος στον τομέα του. Άσχετο αν, πολλές φορές, για να μετρήσει βόδια, μετράει τα πόδια τους και διαιρεί δια τέσσερα. Ιδιαίτερα οι οικονομικοί τεχνοκράτες, γιατί για αυτούς γίνεται η κουβέντα, μόνο σαν αριθμολάγνοι μπορούν να χαρακτηρισθούν.

    Θυμηθείτε πρίν από λίγα μόλις χρόνια, το ‘’έπος του Χρηματιστηρίου’’. Μας είχαν ‘’πρήξει’’ με την τεχνική ανάλυση, με μαθηματικές θεωρίες και ακολουθίες Φιμπονάτσι ( ναι, τα γνωρίζω..) και προσπαθούσαν να προβλέψουν την μελλοντική συμπεριφορά. Και τι παράξενο, όλοι έβλεπαν άνοδο !

    Η θεμελιώδης ανάλυση, η πραγματική δηλαδή αξία μιάς επιχειρήσεως, πολύ λίγη σημασία είχε. Και έτσι φτάσαμε, παράγκες να έχουν 25.000 δρχ ανα μετοχή. Τι να λέμε τώρα…

   Τώρα, θα πεί κάποιος. ‘’Γιατί τόση απαξίωση των τεχνοκρατών ? Έχεις τίποτα μαζί τους ? ‘’

    Όχι, δεν έχω τίποτα μαζί τους, και με τα παρόντα δεδομένα, τους χρειαζόμαστε μέχρι ένα σημείο.

    Όμως, από το να έχεις τεχνοκράτες μέχρι το να έχεις τεχνοκράτορες, έχει μεγάλη διαφορά.

    Βάζουμε τους τεχνοκράτες σε διοικητικές θέσεις, από πρωθυπουργό και κάτω, βασιζόμενοι στις πραγματικές ή ανύπαρκτες γνώσεις τους, χωρίς να εξετάσουμε την δυνατότητά τους να υπολογίσουν τον ανθρώπινο παράγοντα  και να  ΔΙΟΙΚΗΣΟΥΝ !

    Και εδώ πλέον είναι το μεγάλο πρόβλημα. Ένα κάποιο πτυχίο Οργάνωσης και Διοικησης Επιχειρήσεων, δεν είναι αποδεικτικό διοικητικών ικανοτήτων. Η Διοίκηση, θέλει άλλα πράγματα. Οι ικανότητες διοικήσεως, είναι έμφυτες και όχι επίκτητες, όσα βιβλία και να διαβάσεις, ακόμα και το ‘’ΑΡΧΕΣ ΚΑΙ ΤΕΧΝΕΣ ΔΙΟΙΚΗΣΕΩΣ’’. Όσα σεμινάρια και να παρακολουθήσεις, συνήθως από ανθρώπους με θεωρητική και όχι πραγματική πείρα, όσα θεωρητικά και να μάθεις, εάν δεν έχεις την έμφυτη ικανότητα διοικήσεως, δεν μπορείς να διοικήσεις ούτε το κοτέτσι της αυλής σου.

    Εδώ λοιπόν πρέπει να μνημονεύσουμε τους πολιτικούς.

    Τι πρέπει να είναι, με λίγα λόγια, ο πολιτικός ?

    Πρέπει να είναι κάποιος με όραμα.

    Με διοικητικές ικανότητες.

    Με τιμιότητα και ηθική.

    Αλλα το ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ απο το να ΕΙΝΑΙ, απέχουν ‘’σταθμούς είκοσι και παρασάγγας ογδόντα πέντε’’.Και έτσι, σήμερα έχουμε σκύβαλα να παριστάνουν τους πολιτικούς και τους ταγούς του Έθνους, ανθρώπους που στην πλειονότητά τους δεν έχουν βγάλει μια δραχμή από τίμια εργασία, που δεν έχουν πάει ποτέ στο μπακάλικο και το μανάβικο να ψωνίσουν, που οι μοναδικές τους ασχολίες είναι οι ατέρμονες συζητήσεις και οι διακοπές, και που τα μοναδικά τους προσόντα είναι

    Ο πατέρας ή ο θείος τους ( και ο παππούς τους, ενίοτε)

    Η χυδαιότητα

    Ο αρριβισμός

    Η φιλαυτία

    Ο θεατρινισμός  και άλλα πολλά, καθόλου κολακευτικά, όχι για πολιτικό μόνο, αλλά και για άνθρωπο.

    Ναι, θα μου πεί κάποιος, αυτούς έχουμε, τι να κάνουμε ?

    Ας ξεκαθαρίσουμε πρώτα, ποια είναι η δουλειά του καθενός από αυτούς.

    Ο ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ βρίσκεται σε θέσεις που ασκεί μεγάλη ή μικρή εξουσία, που διοικεί τομείς ολόκληρους, είτε λέγονται υπουργεία είτε υπηρεσίες, ιδρύματα και άλλα παρόμοια.

Πρέπει να έχει στο μυαλό του το παρελθόν, να βλέπει το παρόν και να αισθάνεται το μέλλον. Και επί πλέον, πρέπει να συναισθάνεται ότι διοικεί τομείς ολόκληρους και ανθρώπους, και όχι τοίχους και γραφεία.

Πρέπει να βασανίζεται πολύ πριν πάρει κάποιες αποφάσεις, από τις οποίες κρίνονται πολλά για πάρα πολλούς ανθρώπους. Και πρέπει οι αποφάσεις του να είναι σωστές, γιατί σε αυτά τα πράγματα, ‘’συγνώμη έκανα λάθος’’ δεν χωράει.

    Ο ΤΕΧΝΟΚΡΑΤΗΣ τώρα, είναι οπωσδήποτε υφιστάμενος του προηγούμενου.

Μοναδική του δουλειά, είναι να υλοποιεί με τις γνώσεις και σπουδές του, εντολές που παίρνει. Εάν δεν βρίσκει τρόπο, είναι ανεπαρκής. Εάν υπάρχουν αντικειμενικά προβλήματα, τα αναφέρει. Είναι βασικοί κανόνες αυτοί, καθώς και μερικοί άλλοι.

    Και τι καταφέραμε σήμερα ?

    Επειδή οι πολιτικοί είναι ακατάλληλοι και ανεπαρκείς, έδωσαν την εξουσία στους τεχνοκράτες, για να δημιουργήσουν το άλλοθί τους, ότι άλλοι δηλαδή φταίνε και όχι οι ίδιοι.

    Οι τεχνοκράτες πάλι, ‘’είδαν σκατό στον κώλο τους’’ σύμφωνα με την λα’ι’κή παροιμία, και με δεδομένη την αχρηστία των πολιτικών, θεώρησαν ότι ‘’έπιασαν τον Πάπα από τα αρχ…’’ και με δεδομένο το ότι η σημαία τους είναι γκριζοπράσινη ($) έγιναν τεχνοκράτορες.

    Καταλήξαμε πλέον, στην ΤΕΧΝΟΚΡΑΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΠΑΡΑΙΣΘΗΣΕΩΝ, που την βιώνουμε καθημερινά.

    Σήμερα, ψηφίζουμε. Και θεωρητικά έχουμε την ευκαιρία να αλλάξουμε τα πάντα.

    Έχω την αίσθηση, ότι από αύριο πολύ λίγα θα αλλάξουν.

     Παρακαλώ και εύχομαι να κάνω λάθος.