Εχτές που δεν είχα δουλειά το πρω’ί’, είπα να κάνω μια βόλτα στα παλιά μου τα ‘’στέκια’’.
Χωρίς να το καταλάβω καλά – καλά, τα βήματά μου με έφεραν κοντά στο ‘’ΠΑΝΔΟΧΕΙΟ ΤΗΣ ΧΑΜΕΝΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣ’’ , εκεί που έμενε ο παλιός μου φίλος, ο Δόν Κιχώτης.
Πλησίασα, μήπως και τον συναντήσω.
Το πανδοχείο ήταν στη θέση του, όπως πάντα, μόνο που τώρα έβλεπες καθαρά τα σημάδια της αδιαφορίας και της κακής συντήρησης.
Μέσα στην αυλή του, είδα ένα πλήθος από μαυριδερούς, σε τσαντήρια, να μιλάνε μία ακατάληπτη γλώσσα. Έξω από την μάντρα, ήταν συγκεντρωμένο μεγάλο πλήθος από τους ίδιους, με τα μπογαλάκια τους στα χέρια.
Γυρνάω το κεφάλι από την άλλη μεριά, και βλέπω μερικές μπουλντόζες και άλλα μηχανήματα, με τις μηχανές αναμένες, σαν κάτι να περιμένουν.Πλησιάζω τον πανδοχέα, παλιό γνώριμο, και τον ρωτάω τι γίνεται εκεί πέρα.
Και εκείνος μου απαντά.
‘’Φίλε μου, άστα να πάνε. Βλέπεις πως κατάντησε το πανδοχείο μου. Με έφαγαν τα χρέη. Βλέπεις τις μπουλντόζες ? Περιμένουν την δικαστική απόφαση για κατάσχεση, για να το κατεδαφίσουν. Άκουσα οτι η τράπεζα που το πήρε, θα κατασκευάσει πισίνα για τους φίλους της από το εξωτερικό.
Από την άλλη μεριά, βλέπεις αυτούς που περιμένουν από έξω ? Περιμένουν την κατεδάφιση, οι μισοί για να πάρουν ό τι νομίζουν ότι αξίζει, και οι άλλοι μισοί για να στήσουν τα τσαντίρια τους..’’
Τι να του πώ του ανθρώπου ? Προτίμησα να τον ρωτήσω, εάν ο Δον Κιχώτης μένει ακόμα εκεί.
‘’Γιατί, πού θα πήγαινε ?’’ μου απαντάει. ‘’Μέσα είναι και ετοιμάζει τα πράγματά του’’.
Μπαίνω μέσα, λοιπόν και τον βρίσκω να περιποιείται τον Ροσινάντη, ενώ ο Σάντσο Πάντσα φόρτωνε με διάφορα καλαμπαλίκια τον γά’ι’δαρό του.
Μόλις με είδε, χάρηκε, σταμάτησε την δουλειά του και καθήσαμε να πιούμε ένα καφεδάκι.
Είχα καιρό να τον δώ, και είχαμε πολλά να πούμε.
‘’Τι γίνεται’’, τον ρώτησα, ‘’για πού το βάλατε, Δόν ?’’
‘’Γυρίζω στην Ισπανία’’ μου λέει. ‘’Εκεί έχει καλύτερο ποδόσφαιρο, και οι ανεμόμυλοι με περιμένουν πάντα !’’
‘’Μα και εδώ, έχουμε πολλούς ανεμόμυλους’’ του λέω. ‘’Γιατί δεν ασχολείσθε με αυτούς, όπως τόσο καιρό ?’’
Μου απαντάει.
‘’ Εχετε και εδώ πολλούς ανεμόμυλους, αλλα εσείς τους κάνατε απρόσιτους, ακόμα και για εμένα. Μόλις βρείτε έναν ανεμόμυλο, τον ανεβάζετε ψηλά στην ιεραρχία των κατασκευών σας, τον τιμάτε σαν αρχαίο θεό, τον πριμοδοτείτε με ό τι φανταστεί κανένας, και πάει λέγοντας…’’
Όπως το έβλεπε, δεν είχε και άδικο. Κάτι όμως μου είχε πεί και για ποδόσφαιρο, και εγώ ‘’τσίμπησα’’.
Τον ρωτάω.
‘’Μα και εδώ έχουμε ποδόσφαιρο, έχουμε Ολυμπιακό, Παναθηναικό, Παοκ, Αεκ, τόσες καλές ομάδες. Και έχουμε ένα σωρό Ισπανούς παίκτες, για να σας θυμίζουν την Ισπανία. Δεν σας είναι αρκετό ?’’
‘’Είμαι εδώ από την δεκαετία του 50. Σας έχω δεί να αλλάζετε ένα σωρό συστήματα, με τον ίδιο προπονητή, και να μην κάνετε τίποτα. Και τα συστήματα τα εφαρμόζετε ανάποδα.’’
‘’Δηλαδή ?’’
‘’Την δεκαετία του 50, παίζατε ‘’3-4-2-1’’, με ψηλο και δυνατό σέντερ φόρ. (ΕΡΕ)
Την δεκαετία του 60, το γυρίσατε στο ‘’4-4-2’’ με δυό επιθετικούς. ( ΕΡΕ – ΕΝΩΣΗ ΚΕΝΤΡΟΥ )
Μετά, το γυρίσατε στο ‘’ WM’’ , όλοι μπροστά και όλοι πίσω. (1967-74)
Μετά, πάλι στο ‘’3-4-2-1’’, με τον ίδιο σέντερ φόρ του 50, αλλα ήταν κάπως μεγάλος και δυσκολευόταν να βάλει γκόλ. ( ΝΔ )
Την δεκαετία του 80, παίζατε το ίδιο σύστημα πάλι, αλλα με σέντερ φόρ καινούριο από την Αμερική. Στην Αμερική όμως παίζουν μπάσκετ, όχι ποδόσφαιρο ( ΠΑΣΟΚ )
Την δεκαετία του 90, το γυρίσατε πάλι στο ‘’4-4-2’’, αλλά δεν είχατε επιθετικούς της προκοπής, χώρια που επιμένατε στους ίδιους, αν και είχαν παραμεγαλώσει. Θυμάσαι, ο ένας ‘’έμεινε’’ στο γήπεδο μέσα. ( ΠΑΣΟΚ – ΝΔ )
Με τον καινούριο αιώνα, την δεκαετία του ‘’00’’, συνεχίσατε με το ‘’4-4-2’’, και ο προπονητής σας έβαλε στην επίθεση τα παιδιά των παληών σέντερ φόρ, που είχαν μεγαλώσει και παίζαν καλά στις προπονήσεις. Όμως, κανείς δεν είπε στον προπονητή σας ότι δεν ξέρουν μπάλα αλλά ‘’ράφτιγκ’’ και ‘’σκουώς’’. Έτσι, όχι μόνο στους Πανευρωπαικούς δεν προκριθήκατε, αλλά πέσατε και κατηγορία.
Εδώ και λίγο καιρό, ο προπονητής σας παίζει το πιο παληό σύστημα, το ‘’3 -2 -5 ‘’, με σέντερ φόρ, ( ΝΔ) αριστερό ( ΚΚΕ ) και δεξιό ( ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ ) εξτρέμ , μέσα αριστερά ( ΠΑΣΟΚ ) και μέσα δεξιά ( ΑΝΕΞ. ΕΛΛΗΝΕΣ ). Οι δύο στο κέντρο όμως( ΣΥΡΙΖΑ – ΛΑΟΣ ), δεν δίνουν την μπάλα ούτε ο ένας στον άλλο. Έτσι θα παίξετε μπάλα ? Αυτά τα συστήματα εμείς τα εγκαταλείψαμε. Ο προπονητής σας δεν ξέρει τι του γίνεται ’’
Το καλοσκέφτηκα, και αναγκάστηκα να συμφωνήσω μαζί του.
‘’ Φαίνεται ότι ξέρετε ποδόσφαιρο, Δον. Τι πρέπει να κάνουμε για να διακριθούμε στο Ευρωπα’ι’κό ποδόσφαιρο ? ‘’
‘’ Αυτό εσείς το ξέρετε. Το μόνο που δεν μπορείτε να αλλάξετε, είναι ο προπονητής σας ( ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΛΑΟΣ ). Πρέπει κάποτε να βρεί παίκτες που να ξέρουν μπάλα, αλλα και να μπορούν να δώσουν πάσες ο ένας στον άλλο, όχι όπως τώρα, που οι μόνες πάσες είναι από τον μέσα αριστερά στον φόρ και τούμπαλιν. Έτσι, γκόλ δεν μπαίνει.’’
Αφού μου ανέλυσε τόσο καλά την κατάσταση και κατάλαβα ότι ήξερε πολλά περισσότερα από εμένα, αποφάσισα ότι ήρθε η ώρα να τον αφήσω να ετοιμαστεί.
‘’ Πότε θα σας ξαναδούμε, Δόν ? ‘’
‘’ Αφού κυνηγήσω μερικούς ανεμόμυλους στην πατρίδα μου, ίσως γυρίσω, εάν καταλάβετε επιτέλους ότι οι ανεμόμυλοι είναι ανεμόμυλοι. Όσο για το ποδόσφαιρο, εμείς έχουμε και μία Μπαρτσελόνα και μία Ρεάλ. Εσείς, βολευτείτε με τον Ολυμπιακό και τους υπόλοιπους. ‘’
Σηκώθηκα και έφυγα, αφού τον χαιρέτησα.
Οι μπουλντόζες ακόμα περίμεναν, οι δε μαυριδεροί ήταν περισσότεροι στην αυλή.
