ΑΠΟ ΤΟ
ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΜΟΥ ( ΑΠΡΙΛΙΟΣ 1967 )
Ο σκοπός μου, δεν είναι κανένας από τους παραπάνω.
Άλλος είναι.
Ο σκοπός μου, είναι να αποτυπώσω την γενικώτερη αντίληψη της εποχής εκείνης από τη
νεολαία, και ιδιαίτερα από την μεριά ενός 17χρονου.
Πρέπει να διευκρινίσω, ότι πρόκειται για
ένα απόσπασμα από το Ημερολόγιό μου, το
οποίο ξεκίνησα την 10η Φεβρουαρίου 1965 και συνέχισα να τηρώ, καθημερινά
σχεδόν, ακόμη και στα χρόνια της ΣΣΕ, μέχρι πριν από λίγα χρόνια.
Μεγάλη Δευτέρα 24 Απριλίου 1967
Πόσα πράγματα μπορούν να αλλάξουν σε 4 μέρες! Και που βρίσκονται ακόμα
εν εξελίξει.
Την Πέμπτη πρώτα – πρώτα, μας είπανε πως εκδρομή δεν επρόκειτο να γίνει
γιατί περίμεναν χαρτί από το υπουργείο. Έπρεπε στις 8 Μαίου, όλα τα
σχολεία να είναι στην έδρα τους. Εμείς
θα επιστρέφαμε στις 11 Μαίου.
Την Παρασκευή ξύπνησα νωρίς για να πάω στον ΄΄Αντικαρκινικό Έρανο’’. Ήρθε
και με πήρε ο Γρηγόρης ( Γρηγόρης Λύρος, συμμαθητής μου
). Φανταστείτε λοιπόν την έκπληξή μας, όταν μάθαμε, μόλις βγήκαμε
έξω , πως έγινε πραξικόπημα, ανετράπη η κυβέρνηση Κανελλοπούλου, κηρύχτηκε
στρατιωτικός νόμος, την εξουσία είχε ο στρατός, συνελήφθησαν οι Παπανδρέου Α
και Γ, Μητσοτάκης, Κανελλόπουλος, Παπαληγούρας, Ράλλης κτλ και ότι απαγορεύεται
η κυκλοφορία, τα σχολεία κλείνουν, οι τηλεπικοινωνίες κόβονται. Δηλαδή, τα καλά
της Αφρικής. Παραβιάσθηκαν στο έπακρο οι ελευθερίες του ατόμου.
Την Παρασκευή είχαμε αυτή την κατάσταση. Το Σάββατο όμως, άρχισαν να
δίνονται πίσω οι ελευθερίες, επετράπη η κυκλοφορία μέχρι την 1 πμ και γενικώς η
ζωή βρήκε τον κανονικό ρυθμό της. Πολλοί φοβήθηκαν από αυτή την κατάσταση. Εγώ,
για να είμαι ειλικρινής, δεν φοβήθηκα ούτε για μια στιγμή. Να φοβηθώ τι ?
Αναμενόταν ταραχές το Σαββατοκύριακο, αλλά ευτυχώς δεν έγινε τίποτα.
Με αυτή την κατάσταση, έχουμε πάρα πολλές πιθανότητες να πάμε εκδρομή
στην Ρόδο, γιατι δεν βλέπω τον λόγο να μην πάμε. Θα πάμε να βρούμε τον Βαγγέλη (
Ευάγγελος Παπαδόπουλος, κοινώς ‘’Βαγγέλης’’, φιλόλογος καθηγητής στο 4ο
Γυμνάσιο )
και τους υπόλοιπους για να τα κανονίσουμε όπως πρέπει. Θα ήταν μεγάλη ευτυχία εάν
τα καταφέρναμε. Δυστυχώς, δεν μπορώ να προμαντεύσω απολύτως τίποτα . Μόνο
εύχομαι. Επι πλέον, έχω μεγάλη στεναχώρια για το τι γίνεται η ……Δεν ξέρω πού
βρίσκεται αυτή τη στιγμή αλλά ελπίζω να είναι καλά.
Σκεπτόμουν να φύγω αύριο για τον Πλαταμώνα αλλά με την ανακίνηση του
θέματος της εκδρομής θα παραμείνω μέχρι να βγή τελειωτικό αποτέλεσμα. Όλα τα
χτεσινά τα μάτς αναβλήθηκαν. Πάντως την Τετάρτη θα γίνουν όλα.
Μπήκαμε και στην Μεγάλη Εβδομάδα. Σήμερα είναι Μεγάλη Δευτέρα. Το
απόγευμα, θα πάω να πάρω την Εύη ( εξαδέλφη μου
) για να πάμε σινεμά. Θα της τηλεφωνήσω προηγουμένως. Θέλω ακόμη να
περάσω από το σπίτι του Καζαντζή ( Θεόδωρος Καζαντζής,
καθηγητής μαθηματικών στο Φροντιστήριο ) για να δώ αν θα κάνουμε
μάθημα την Μ.Πέμπτη. Θέλω επίσης να πάω και στο γήπεδο, να πάρω το ‘’καρνέ’’
μου για το μάτς με τον ΠΑΟΚ, τον οποίο και θα νικήσουμε σίγουρα. ( ΗΡΑΚΛΗΣ
– ΠΑΟΚ 0-0 )
Ελπίζω πως εξήντλησα όλα τα θέματα τα τρεχούσης φύσεως. Θα γράψω σύντομα
πάλι.
Αυτά λοιπόν έγραφα το 1967, γιατί αυτά με
αποασχολούσαν, τόσο εμένα αλλά τόσο και το σύνολο των συνομηλίκων μου. Όλα τα
υπόλοιπα, που ισχυρίζονται μερικοί ότι έκαναν τότε, είναι απλώς μυθεύματα. Αυτή
είναι η αλήθεια.
Σημασία είχε πάντως τότε, ότι τελικά εκδρομή δεν πήγαμε,
και μέχρι να τελειώσει η σχολική χρονιά, ο Βαγγέλης υπέφερε….
Ανδρέας
