Πέμπτη 11 Ιανουαρίου 2018

Ένα μυαλό, χειμώνα – καλοκαίρι, έ, δεν γίνεται!




   Για να γίνει αντιληπτή η συνέχεια, πρέπει να ενημερώσω πως πρίν από 3 χρόνια, έχασα «μια και έξω» την ταυτότητα, το δίπλωμα οδηγήσεως και την άδεια του αυτοκινήτου, καθώς και μερικά άλλα σημαντικά πράγματα.
    Πρίν από 3 μέρες, με ενημέρωσαν τηλεφωνικά, πως μέχρι τις 12/1 πρέπει να περάσω ΚΤΕΟ. Έτσι λοιπόν, εχθές βρήκα την ευκαιρία να πάω, υπολογίζοντας πως σε 40 λεπτά, άντε μία ώρα θα είχα τελειώσει. Την προηγούμενη φορά, που δεν είχα πάλι άδεια αυτοκινήτου, είχα πάει στο αρμόδιο Τμήμα Συγκοινωνιών, και μου είχαν δώσει ένα χαρτί, με το οποίο είχα περάσει το 2016. Το χαρτί αυτό το είχα ακόμα, και υπέθεσα πως θα ήταν αρκετό.
    Πηγαίνω λοιπόν στο ΚΤΕΟ, με το μικρό ντοσιεδάκι του αυτοκινήτου που φυλάω όλα τα έγγραφα, όπως και εσείς φαντάζομαι, και δίνω στην υπάλληλο το χαρτί. Εκείνη, μου λέει πως το συγκεκριμένο χαρτί, είναι βεβαίωση καταθέσεως δικαιολογητικών και όχι άδεια, οπότε πρέπει να πάω πάλι στο Τμήμα Συγκοινωνιών.
    Πάω λοιπόν στο Τμήμα Συγκοινωνιών, με το χαρτί μου στο χέρι, για να παραλάβω την άδεια του αυτοκινήτου, αφού θα έπρεπε να είναι έτοιμη από καιρό.
    Δίνω το χαρτί μου στην υπάλληλο, το βλέπει, το ξαναβλέπει και μου λέει πως δεν είναι για παραλαβή αδείας αυτοκινήτου, αλλά για παραλαβή διπλώματος ( που το είχα χάσει). Το δίπλωμα όμως, το είχα πάρει πριν από πολύ καιρό.  Μου λέει, πως πρέπει να κάνω αίτηση για έκδοση αδείας κυκλοφορίας αυτοκινήτου.
    Παίρνω λοιπόν αριθμό προτεραιότητος και περιμένω την σειρά μου. Όπως καθόμουν, σκέφτηκα να κάνω μια εκκαθάριση στο ντοσιεδάκι του αυτοκινήτου, γιατί είχε… παραπαχύνει και πολλά χαρτιά θα ήταν άχρηστα ( παλιές ασφάλειες, κτλ ) Και, ώ του θαύματος, μέσα σε όλα, βρίσκω την βεβαίωση πως κατέθεσα δικαιολογητικά το 2016 για την αντικατάσταση της αδείας αυτοκινήτου! Περιχαρής, αφού η ταλαιπωρία μου θα τέλειωνε, πάω στην υπάλληλο με το νέο χαρτί στο χέρι.
    Εκείνη την στιγμή, συνέβη ένα επεισόδιο μεταξύ ενός πολίτη, ανυπόμονου και ανάγωγου συγχρόνως, με την συγκεκριμένη υπάλληλο. Επενέβησαν κάποιοι ψυχραιμότεροι, και το επεισόδιο έληξε. Πλην όμως, η υπάλληλος είχε ταραχθεί και έφυγε για να κάνει διάλειμμα. Γύρισε σε μισή ώρα περίπου.
    Έρχεται η σειρά μου, της δίνω το νέο μου χαρτί, μου λέει πως αυτό είναι εντάξει, και ψάχνει τους φακέλους των αυτοκινήτων. Δεν βρίσκει τον δικό μου, και παραγγέλνει να τον φέρουν από το αρχείο.
    Σε 10 – 15 λεπτά, έρχεται ο φάκελός μου. Τον ανοίγει, αλλά δεν υπήρχε μέσα η άδεια! Υπήρχε ένα αντίγραφο σε χαρτί Α4, με όλες τις λεπτομέρειες , σφραγίδες και υπογραφές. Μου είπε, πως την άδεια την έχω πάρει από το 2016. Εγώ θυμόμουν πως δεν είχα πάρει την άδεια, αλλά ένα χαρτί με το οποίο πέρασα ΚΤΕΟ. Οπότε, έπρεπε να γυρίσουμε στα προηγούμενα, και να κάνω αίτηση για να μου δώσουν νέα άδεια κυκλοφορίας.
    Ήρθε η σειρά μου, πήγα σε άλλο αρμόδιο υπάλληλο και έκανα την αίτηση. Μου λέει, πως σε 3 βδομάδες να πάω να την πάρω. Έλα όμως που περνούσα ΚΤΕΟ; Αυτό του είπα, και εκείνος με παρέπεμψε στον Διευθυντή, μήπως και εξυπηρετηθώ.
    Πηγαίνω στον Διευθυντή και του εξηγώ την κατάσταση. Εκείνος, προφανώς για να πειστεί, με ρωτάει εάν έχω την βεβαίωση του προηγούμενου ΚΤΕΟ που πέρασα το 2016. Και μου ζητάει να περιμένω 5 λεπτά, γιατί είχε να κάνει κάτι που ήταν επείγον.
    Περιμένοντάς τον, ανοίγω από το ντοσιεδάκι τον φάλελο του προηγούμενου ΚΤΕΟ, και…. ώ του θαύματος και πάλι, ΜΕΣΑ ΗΤΑΝ Η ΑΔΕΙΑ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ!!!!! Και πάλι περιχαρής που η ταλαιπωρία μου τέλειωσε, πάω στον υπάλληλο που έκανα την αίτηση για να τον ενημερώσω.
    Ο υπάλληλος μου λέει πως αυτή η άδεια είναι πλέον άκυρη, και πρέπει να πάρω την κανονική προβλεπόμενη ( εκείνη την πράσινη, ντέ….) Παίρνει τα χαρτιά μου, και πάει σε ένα διπλανό γραφείο. Μου λέει να περιμένω μέχρι να τυπωθεί η κανονική πλέον άδεια.
    Σε 10 λεπτά, μία άλλη υπάλληλος βγαίνει, και μου δίνει τον φάκελο του αυτοκινήτου, με την τυπωμένη πλέον άδεια μέσα, και μου λέει πως πρέπει να υπογραφεί από την πρώτη υπάλληλο που πήγα.
    Πάω στη σειρά και περιμένω. Η υπάλληλος με αναγνώρισε, με φώναξε εκτός σειράς, υπέγραψε την άδεια και ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΕΙΧΑ ΤΗΝ ΚΑΝΟΝΙΚΗ ΑΔΕΙΑ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΟΥ. Έφυγα…..
    Πολλές φορές, ταλαιπωρούμαστε από το δημόσιο. Όμως, υπάρχουν κάποιες, που φταίμε εμείς οι ίδιοι…. Μια δουλειά μισής ώρας, ξεκίνησε στις 9 το πρωί και τέλειωσε αισίως στις μιάμισι το μεσημέρι.