ΕΤΗΣΙΑ ΣΥΝΕΣΤΙΑΣΗ ΤΑΞΕΩΣ 1967 4ου ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΑΡΡΕΝΩΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

ΕΤΗΣΙΑ ΣΥΝΕΣΤΙΑΣΗ ΤΑΞΕΩΣ 1967 4ου ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΑΡΡΕΝΩΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

   

Το υποσχεθήκαμε, και το κάναμε. Όπως είχαμε πεί πέρσι τον Μάϊο στην επετειακή μας συγκέντρωση για τα 50 χρόνια αποφοιτήσεώς μας από το ένδοξο 4ο Γυμνάσιο Αρρένων Θεσσαλονίκης, την Παρασκευή που μας πέρασε, 25 Μαϊου, κάναμε την συνεστίασή μας, για να ξαναθυμηθούμε τα παλιά, για να ανανεώσουμε την γνωριμία μεταξύ ας, για να περάσουμε καλά με τις αναμνήσεις μας, βρε αδελφέ!

    Ο χώρος, ο ίδιος με τον περσινό, η ταβέρνα «ΨΑΡΟΥ» στην Στροφή Τριανδρίας, στην οποία πέρσι μείναμε απόλυτα ευχαριστημένοι, και για το λόγο αυτό, δεν κρίναμε σκόπιμο να την αλλάξουμε. Και φυσικά, δικαιωθήκαμε.

    Το ότι η φετεινή 25η Μαϊου «έπεσε» στο τριήμερο του Αγίου Πνεύματος, ίσως συνετέλεσε στην σχετικά μικρή προσέλευση των συμμαθητών, αφού κάποιοι από εμάς είχαν κάποιες άλλες υποχρεώσεις, που δεν τους επέτρεψαν να είναι μαζί μας.

    Για φέτος, δραστηριοποιηθήκαμε τρία άτομα, ο Νίκος, ο Λάζαρος και εγώ, και καταφέραμε να «εντοπίσουμε» περί τους 40 συμμαθητές. Ήρθαν οι 25, οι… «συνήθεις ύποπτοι» μπορώ να πώ, αφοί διαχρονικά δεν λείπουν από καμία εκδήλωσή μας. Υπήρξαν και 2-3 νέες παρουσίες, που μας προξένησαν πολύ ευχάριστη έκπληξη.

    Τι να λέμε τώρα…. Από τις 9 το βράδυ, μέχρι τις 12 τα μεσάνυχτα, φάγαμε ( με μέτρο έ;) ήπιαμε ( με περισσότερο μέτρο φυσικά…) καλαμπουρίσαμε, θυμηθήκαμε, γελάσαμε, ( αυτά, χωρίς μέτρο! ) και πιστεύω πως περάσαμε πολύ όμορφα. Η μουσική που ήταν… «στα κιλά μας» συνετέλεσε στην επιτυχία της εκδήλωσης.

    Φυσικά, βγάλαμε και τις σχετικές φωτογραφίες, που θα δείτε στο τέλος. Θα δείτε ακόμα και μια σχετική ανάρτηση του Μιχάλη Καμπέρογλου στα social media

    Αφού είπαμε πως δεν είναι απαραίτητο να περιμένουμε να ξαναβρεθούμε μετά από ένα ολόκληρο χρόνο, την τελευταία Παρασκευή του Μαϊου 2019, και σκεφτήκαμε μια νέα συνεστίαση περι το τέλος Σεπτεμβρίου με αρχές Οκτωβρίου, με συγκίνηση και χαρά αποχαιρετιστήκαμε, μέχρι την επόμενη συγκέντρωση.

Ανδρέας

Μιχάλης Καμπερογλου

12 ώρες ·

Σήμερα τ'απόβραδο στο ραντεβού της μάζωξη συμμαθητών αποφοίτων του τέταρτου γυμνασίου Λύκειου Θεσσαλονίκης του 1967...παρευρέθηκαν 25 άτομα...... άνδρες γιατί τον καιρό του χθες αξέχαστες μέρες δεν ήταν μεικτά παρά... θηλέων και αρρένων.... Όλοι ηλικίας 6+9=15ετών....δήλωσαν την παρουσία τους με συναισθήματα Ανασαιμιά ανείπωτη αγάπης... μίλησαν Για Τα νιάτα τους Μνημοσύνης στιγμές απολογισμού εκλιπόντων...... γέλια ΧΑΜΌΓΕΛΟ χορός τραγούδι ανέκδοτα...... για τις περασμένες δεκαετίες των καλοστιγμών...' .ο Μπάμπης...ο Μιχάλης...ο Σταύρος.... ο Ξένος... ο Κώστας..... ο Λάζαρος... Σάκης... Δημήτρης... Γιώργος.... ο Ανδρέας μια χαρούμενη παρέα.... ύψωσαν τα ποτήρια μερικοί χόρεψαν μαζί με την ομάδα γυναικών στα διπλανά τραπέζια..... τα εδέσματα και το κρασί υπέροχα στην ταβέρνα Ψαρού και στο τέλος επιδόρπιο παγωτό..... πέρασαν όμορφα τη βραδιά μέθεξης... θύμισες διαφυγής κατέγραψαν με θέρμη την σημερινή καληνύχτα!!! τα παιδιά παππούδες τώρα με εγγόνια γράψανε... ονειροβάδισμα στον τρέχοντα χρόνο του Σήμερα...' ΚΑΛΟΣΤΙΓΜΈΣ!!!! ΚΑΛΗΝΎΧΤΑ!!!! Με Αγάπη!!!
Μιχάλης Ι Καμπέρογλου©25/05/2018

Έτσι θέλετε να δουλέψετε;

Έτσι θέλετε να δουλέψετε;

Ανδρέας Μελεζιάδης

    Όλοι μας, έχουμε την «πικρή» γεύση για τα τόσα μαγαζιά, γενικώς, που κλείνουν, από την έναρξη της κρίσεως μέχρι σήμερα. Όμως, δεν φταίει μόνο η κρίση σε πολλές περιπτώσεις… Βάζουν το χεράκι τους και τα ίδια τα μαγαζιά, οι ιδιοκτήτες ή οι υπάλληλοι, όταν δεν ξέρουν καλά τη δουλειά τους. Και αναφέρομαι σε συγκεκριμένο είδος καταστημάτων, τις ΚΑΦΕΤΕΡΙΕΣ.

    Προχτές, Πρωτομαγιά, είπαμε να πάμε μια εκδρομή ημερήσια στην Καστοριά. Πανέμορφη πόλη, με πολλά και σημαντικά αξιοθέατα, τα οποία και απολαύσαμε οπτικά. Όπως και το μεσημεριανό μας γεύμα, σε μία από τις γνωστές ταβέρνες της παραλίας.

    Κατά τις τρισήμισυ το μεσημέρι, η παρέα μας ( 7 άτομα ) είπαμε να πιούμε το καφεδάκι μας δίπλα στην λιμνη, μέχρι να έρθει η ώρα της αναχωρήσεώς μας. Επιλέξαμε τυχαία, την καφετέρια «ΧΑΡΙΤΩΝ», 100 μέτρα περίπου από την Νομαρχία, όπου είχαμε ραντεβού αναχωρήσεως.

    Ήρθε η σερβιτόρος του μαγαζιού, και παραγγείλαμε. Δύο από την παρέα, ζήτησαν λεμονάδα , και ρώτησαν τι μάρκα είναι. Η σερβιτόρος απάντησε «ΦΑΝΤΑ νομίζω ότι είναι». «Πολύ ωραία, φέρτε τις» είπαν από την παρέα μας.

    Ήρθε σύντομα η παραγγελία μας με όσα παραγγείλαμε, μεταξύ των οποιων και οι δύο λεμονάδες. Τις δοκιμάζουν,   το πρόσωπό τους παίρνει μια ξινή έκφραση αποδοκιμασίας και αναφωνούν συγχρόνως «Τι πράγμα είναι αυτό;»

    Ήταν σε ποτήρι, όχι μπουκάλι ή κουτί, χωρίς παγάκια ( αυτό δεν έχει σημασία) και οπτικά, ήταν ένα υγρό που έμοιαζε με λεμονάδα. Την δοκίμασα και εγώ, και διαπίστωσα πως ήταν ένα άγευστο γλυφό υγρό, που σίγουρα δεν μπορείς να το καταχωρήσεις στα αναψυκτικά. Φωνάξαμε την σερβιτόρο και παραπονεθήκαμε, ΕΠΙΣΤΡΕΦΟΝΤΑΣ ΤΙΣ ΠΙΣΩ. Δεν παραγγείλαμε τίποτα άλλο.

    Μετά από ώρα, όταν ζητήσαμε τον λογαριασμό για να φύγουμε, η σερβιτόρος ( ευγενέστατη σημειωτέον ) μας τον έφερε, και συμπεριλαμβανόταν και οι δύο «λεμονάδες». Παραπονεθήκαμε, λέγοντας πως τις γυρίσαμε πίσω, και η σερβιτόρος προφορικά αφαίρεσε την τιμή της μίας.

    Ο συνολικός λογαριασμός, με τις «λεμονάδες» ήταν 19,5 ευρώ και ο μειωμένος 17,5. Δώσαμε 20 ευρώ, περιμένοντας τα ρέστα μας. Ρέστα, δεν ερχόταν! Πηγαίνει κάποιο μέλος μας μέσα στο μαγαζί να τα ζητήσει, και σε λίγο έρχεται στο τραπέζι μας η υπεύθυνη του καταστήματος ( έτσι νομίζω δηλαδή ) και μας δίνει ρέστα…. μισό ευρώ! Της λέμε, πως τις «λεμονάδες» τις γυρίσαμε πίσω, και εκτός αυτού, η σερβιτόρος μας είπε 17,5.

    Η υπεύθυνος του καταστήματος, μας είπε πως επειδή οι αποδείξεις έχουν κοπεί, δεν μπορεί να γίνει τίποτα, και εάν θέλουμε, να πάρουμε κάτι άλλο στη θέση των «λεμονάδων». Παρά το ότι της είπαμε πως αποδείξεις μπορούν να ακυρωθούν, παρέμεινε αμετάπειστη.

    Δεν θελήσαμε να δώσουμε συνέχεια στην υπόθεση εκεί, γιατί κρίναμε πως είναι άσκοπο. Το δε ποσό της διαφοράς, σχεδόν αμελητέο. Όμως, μας ενόχλησε η όλη διαδικασία και συμπεριφορά, και για το λόγο αυτό γράφω σήμερα αυτά που γράφω.

    Αγαπητοί μου της καφετέριας «ΧΑΡΙΤΩΝ» στην Καστοριά, δεν έχετε το δικαίωμα να δυσφημείτε την πανέμορφη πόλη σας. Εάν αυτή είναι η τακτική που ακολουθείτε, πολύ σύντομα θα μείνετε χωρίς πελάτες, και το «μοιραίο» θα είναι αναπόφευκτο. Τα καταστήματα, δεν «κρατιούνται» με το «ό τι προλάβουμε και πάρουμε»…..