ΕΝΤΥΠΩΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΑΥ ΝΕΑΣ ΦΩΚΑΙΑΣ

   

Το τελευταίο δεκαήμερο, από 11 μέχρι 20 Ιουνίου 2019, πήγα για παραθερισμό στο ΚΑΑΥ Νέας Φωκαίας Χαλκιδικής. Με την γυναίκα μου, και τον Αντρίκο. Βλέπεις, τα σχολεία δεν είχαν κλείσει ακόμα, και δεν μπορούσε να έρθει και η Μελένια, παρά μόνο για τις 4 τελευταίες μέρες.

    Ο καιρός, και πάλι μας βοήθησε, αφού παρά τις προβλέψεις που υπήρχαν για άστατο, βροχές, μπουρίνια και άλλα παρεμφερή, μόνο μια ψιλή βροχούλα έπιασε ένα απόγευμα, και αυτό ήταν όλο…. Ως εκ τούτου ( που λένε οι γραμματιζούμενοι…. ) περάσαμε πολύ όμορφα, και συναντήσαμε και φίλους που είχαμε καιρό να δούμε….

    Παρατήρησα, πως στο ΚΑΑΥ υπάρχει συνεχής βελτίωση, σε όλους σχεδόν τους τομείς. Τα τμήματα δουλεύουν όλα υποδειγματικά ( εστιατόριο, μπάρ κτλ ) και το σύνολο του προσωπικού ήταν ευγενεστατο και πρόθυμο να εξυπηρετήσει ανα πάσα στιγμή. Αυτό φυσικά, αντανακλά στον Διοικητή ( για πρώτη φορά Συνταγματάρχη) και στο «πνεύμα Μονάδος» που ενέπνευσε στο προσωπικό του, αλλά και στις Μονάδες από όπου ήρθαν οι απεσπασμένοι οπλίτες, οι οποίες επέλεξαν άριστο προσωπικό να στείλουν, και όχι κάποιους που ήθελαν να «ξεφορτωθούν», όπως κατά κόρον γινόταν στο παρελθόν. Μόνο συγχαρητήρια αξιζουν σε όλους!

    Οι εργασίες ανακατασκευής ή συντηρήσεως των προβληματικών οικίσκων, προχώρησε πολύ καλά, με αποτέλεσμα το σύνολο σχεδόν των οικίσκων να έχει αποκατασταθεί, και ως εκ τούτου  την αύξηση των δυνατοτήτων παραθερισμού για τους εε και εα συναδέλφους.

    Η τάξη και η καθαριοτητα, ήταν σε πολύ μεγάλο βαθμό ανεπτυγμένη. Όλα τα οικήματα που παραχωρούνται, από συντήρηση ήταν σε άριστη κατάσταση. Για όλα σχεδόν, μόνο συγχαρητήρια μπορώ να δώσω.

    Όμως, ( πάντα θα υπάρχει και κάποιο «όμως» ) υπάρχουν τομείς που πρέπει και μπορούν να βελτιωθούν. Άλλοι εύκολα, άλλοι δυσκολώτερα.

    Στους δύσκολους τομείς, μπορώ να καταγράψω την αποχέτευση κάποιων οικίσκων, από αυτούς που παραδόθηκαν πρόσφατα. Το αποχετευτικό δίκτυο, ιδιαίτερα στους μακρυνούς, είναι προβληματικό, και αυτό είναι εν γνώσει του ΚΑΑΥ. Το πρόβλημα θέλει δουλειά, και είμαι σίγουρος πως για την επόμενη παραθεριστική περίοδο του 2020 θα έχει επιλυθεί.

    Οι λεπτομέρειες τώρα, που ωστόσο δεν είναι ικανες να μειώσουν τις άριστες εντυπώσεις.

    Το πρόβλημα των εστιατορίων, όπου για να προλάβουν την «φούρια» στην αρχή, έχουν ήδη σερβίρει έτοιμα πιάτα με το «μενού» στις προθήκες, με αποτέλεσμα το φαγητό να έρχεται  κρύο. Και καλά, κάποια φαγητά τρώγονται κρύα, όμως κάποια άλλα ( γιουβέτσι, μακαρόνια, κτλ) ΔΕΝ ΤΡΩΓΟΝΤΑΙ! Αυτό το πρόβλημα επιλύεται εύκολα, εφόσον διαπιστωθεί..  Και μια και γράφουμε για τα εστιατόρια, και επειδή τα μαγειρεία είναι μαζί, προσωπικά διατηρώ κάποιες αμφιβολίες για τις μαγειρικές ικανότητες του αρχιμάγειρα. Ίσως είναι και θέμα προσωπικού γούστου, αλλά κάποια φαγητά θα μπορούσαν να είναι καλύτερα.

    Καλά θα ήταν, να υπάρχει κάποιο πρόγραμμα στην προβολή των κινηματογραφικών ταινιών. Τώρα, μέχρι την τελευταία στιγμή, το ποια ταινία θα προβληθεί , είναι άγνωστο. Πάντα, αποτελεί έκπληξη…

    Όλα αυτά όμως , που τα χαρακτηρίζω σαν θέματα που μπορούν να επιλυθούν, δεν μειώνουν καθόλου την ΑΡΙΣΤΗ εικόνα του ΚΑΑΥ Νέας Φωκαίας, το προσωπικό του οποίου μας φιλοξένησε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, και δίνω ΘΕΡΜΑ ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ σε όλους, όσους έχουν συμβάλλει στην άριστη ( και αισθητικά πλέον… ) εικόνα του ΚΑΑΥ. Αναμφισβήτητα, έχει πέσει πολλή δουλεια, και τα αποτελέσματα είναι φανερά.

Αποχαιρετιστήρια συνεστίαση εν όψει καλοκαιριού για την Τάξη ΣΣΕ 1973 στη Θεσσαλονίκη.

http://roykoymoykoy.blogspot.gr/

Ανδρέας Μελεζιάδης

    Το καλοκαίρι, όπως κάθε χρονιά, μας ήρθε, και μάλιστα με αρκετά μεγάλες θερμοκρασίες. Και όπως κάθε χρονιά, έτσι και φέτος, στις αρχές Ιουνίου, κάναμε μια συνεστίαση αποχαιρετισμού, αφού σε λίγες μέρες εφαρμόζουμε το στίχο «Σαν τα πουλιά σκορπίσαμε στα τέσσερα σημεία…»

    Φέτος, μαζευτήκαμε προχτές Παρασκευή 7 Ιουνίου, στην καλύτερη βεράντα της πόλης μας, στη βεράντα της ΛΑΦΘ, όπου με μελετημένο «μενού» και συνοδεία μουσικής από πιάνο, περάσαμε μια ευχάριστη βραδυά, λύνοντας τόσο τα προσωπικά, όσο και τα παγκόσμια προβλήματα, όπως κάθε φορά….

    Το καλοκαίρι, δεν προβλέπεται καμμία δραστηριότητά μας, ούτε κάν ο «Καφές της Πέμπτης», αφού οι περισσότεροι θα βρίσκονται εκτός πόλης, για πολλούς και διάφορους λόγους.

    Μας απασχόλησαν κυρίως δύο θέματα.

    Το πρώτο, είναι ο εορτασμός των 50 ετών από την είσοδό μας στη ΣΣΕ, στο τέλος του Σεπτεμβρίου, το πρόγραμμα του οποίου επεξεργάζεται ο Σύνδεσμος στην Αθήνα. Εμείς, έχουμε αποφασίσει να βάλουμε λεωφορείο από Θεσσαλονίκη, για μετάβαση και επιστροφή, με την προϋπόθεση ότι θα εξασφαλιστεί η διαμονή μας στο ΚΑΑΥ Αγ. Ανδρέα κατά την παραμονή μας στην Αθήνα. Περιμένουμε τις ενέργειες του Συνδέσμου.

    Το δεύτερο θέμα, είναι μια δελεαστική πρόταση από τον συνάδελφο Γιώργο Φωτόπουλο ( ΣΣΕ 69), ο οποίος συνεργαζόμενος με τουριστικό πρακτορείο των Αθηνών, εξειδικευμένο σε θέματα Θρησκευτικού Τουρισμού, μας προσφέρει μία οκταήμερη εκδρομή στους Άγιους Τόπους, στο τέλος Νοεμβρίου 2019, στην απολύτως συμφέρουσα τιμή των 650 ευρώ κατ’ άτομο. Επι του θέματος, θα υπάρξει ιδιαίτερη ανακοίνωση με λεπτομέρειες.

    Με όλα αυτά, και με οδηγό την καλή μας διάθεση, κάποια στιγμή ( τηρώντας και το… στρατιωτικό ωράριο…) αποχαιρετιστήκαμε, δίνοντας ραντεβού για την πρώτη Πέμπτη του Σεπτεμβρίου (5/9/19) για τον γνωστό καφέ μας.

    Λίγες φωτογραφίες από την συνεστίαση, με χαρούμενα πρόσωπα, δίνουν το δείγμα του πόσο καλά περάσαμε.

Ετήσια Συνεστίασις Αποφοίτων 4ου Γυμνασίου Θεσσαλονίκης ( Τάξις 1967)

Ανδρέας Μελεζιάδης

    Εδώ και αρκετά χρόνια, είχαμε καθιερώσει όλοι εμείς οι συμμαθητές του 4ου Γυμνασίου Αρρένων ( τότε) Θεσσαλονίκης, μια ετήσια συνάντηση, την τελευταία Παρασκευή του Μαϊου, για να ανανεώνουμε την φιλία μας, μας, να αναπολούμε τα περασμένα, να γελάμε με τις αστειες καταστάσεις του παρελθόντος, τις περισσότερες από τις οποίες εμείς οι ίδιοι δημιουργούσαμε, και γενικά να περάσουμε καλά, ανάμεσα σε ΦΙΛΟΥΣ.

    Πρίν από λίγα χρόνια, αυτή η συνάντηση ατόνησε, επειδή ο κύριος εμπνευστής της και οργανωτής, δεν έχει την δυνατότητα δραστηριοποιήσεως. Έτσι λοιπόν, κάποιοι άλλοι έπρεπε να δραστηριοποιηθούν, για την αναβίωση.

    Για τρίτη συνεχόμενη χρονιά, κάναμε και φέτος την συνάντησή μας, στην ταβέρνα με μουσική «ΨΑΡΟΥ» στην στροφή Τριανδρίας, όπου μέχρι σήμερα έχουμε μείνει απόλυτα ευχαριστημένοι. Ήταν λοιπόν, η ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 31 ΜΑΙΟΥ 2019, η μέρα μας….

    Από μέρες είχαν «πέσει» τα σχετικά τηλεφωνήματα και μηνύματα, σε όλους όσους μπορούσαμε να βρούμε, και το αποτέλεσμα ήταν να ενημερωθούν περίπου 30 συμμαθητές, με ομαδική προσπάθεια.

    Ήμασταν όμως και λίγο άτυχοι φέτος, γιατί τις ώρες που είπαμε να μαζευτούμε, άρχισε μια άνευ προηγουμένου νεροποντή. Δεν έριχνε μόνο καρεκλοπόδαρα, αλλά… και τις καρέκλες!

    Πάραυτα, οι «γενναίοι» από εμάς, το τολμήσαμε, και καλά κάναμε! Με τις κουβέντες μας, το κρασάκι, τα «φαγώσιμα» και την μουσική, περάσαμε πάρα πολύ όμορφα.

    Κάποτε, στις συγκεντρώσεις μας, σαν θέματα επικρατούσαν τα όσα κάναμε σαν μαθητές στο 4ο, με τον «Βαγγέλη» ( Παπαδόπουλο), τον Φουντουλάκη, τον Τοσουνίδη, την Βυζοπούλου, την Ομπέση, τον Σπάνδο, τον Καραϊσά, την Καγιάβη ( όλοι είμασταν ερωτευμένοι μαζί της), τον Λύτα, τον Τσιτσιπλάμη, τον Τσαϊρίδη, τον…την… και φυσικά με τον «Σερίφη» ( Καλλινδέρη) τον γυμνασιάρχη μας. Λέγαμε για τις «κοπάνες» μας, τις απεργίες, τον εκκλησιασμό της Κυριακής που ξεκινούσαμε περίπου 100 και φτάναμε στον Άγιο Δημήτριο καμμιά εικοσαριά, λέγαμε… λέγαμε…. λέγαμε….

    Τώρα, στα θέματά μας προστέθηκαν τα χάπια που παίρνουμε, τα εγγόνια μας, συμβουλές υγείας ( πρέπει να περπατάμε…) και άλλα ανούσια κάποτε, αλλά επίκαιρα σήμερα.

    Το καλό ήταν, πως στο «άτυπο» προσκλητήριο που γίνεται κάθε φορά, δεν βρέθηκαν καινούριοι «απόντες».

    Θα μπορούσα να σας γράψω τα ονόματα όσων μαζευτήκαμε, όμως δεν θα το κάνω γιατί προτιμώ να προσπαθήσετε να τους αναγνωρίσετε από τις φωτογραφίες που ακολουθούν.

    Άντε, ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ!

Ανδρέας